Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Θα μπορούσε να είναι τίτλος από σήριαλ του Γιάννη Δαλιανίδη στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης τη δεκαετία του ’90 ή ταινίας του Νίκου Φώσκολου τη δεκαετία του ’70: «Οι απροσάρμοστοι».
Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εσωτερικών Στέλιο Πέτσα, «απροσάρμοστος» είναι αυτός που το πιθανότερο είναι να… πεθάνει, εφόσον αρνείται να τροποποιήσει βασικά πράγματα διαβίωσής του με βάση τις κυβερνητικές ή ευρωπαϊκές επιταγές. Στην περίπτωση της τραγικής τηλεοπτικής δήλωσής του «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», αναφέρθηκε στο ενεργειακό κόστος.
Τι απαίτησε, λοιπόν, το υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος και μάλιστα εντελώς ανερυθρίαστα και δίχως ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας και σεβασμού προς εκείνους που τον ψήφισαν (και όχι μόνο); «Πριν 3 χρόνια σου είπαμε ότι πάμε σε απολιγνιτοποίηση, σε πράσινη ανάπτυξη, ότι το πετρέλαιο δεν είναι ενδεδειγμένο και ότι το φυσικό αέριο με τις μελλοντικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι το παρόν και το μέλλον, για θέρμανση και ρεύμα με χαμηλό κόστος. Και εσύ μας άκουσες και έδωσες ένα σωρό χρήματα για να συνδεθείς με το δίκτυο του φυσικού αερίου. Και τώρα, τρία χρόνια μετά, επειδή η κυβέρνησή μας έχει επιλέξει να ταυτιστεί τυφλά με τη γραμμή της Ε.Ε. σε Ουκρανικό και ενεργειακή ακρίβεια, έχοντας πριν ιδιωτικοποιήσει τα πάντα στον τομέα της ενέργειας και το κόστος του φυσικού αερίου έχει εκτιναχθεί κι εμείς δεν μπορούμε να επιβάλουμε κανενός είδους πλαφόν σε οτιδήποτε έχει ιδιωτικό πρόσημο, σου λέμε να γυρίσεις στο πετρέλαιο, δίνοντας πάλι έναν σκασμό χρήματα για να συνδεθείς και να συντηρήσεις τον παλιό σου καυστήρα, αν τον έχεις ακόμα δηλαδή. Αλλιώς θα διαλυθείς οικονομικά ή θα κρυώνεις τον χειμώνα».
Αυτά μας είπε, σε ελεύθερη μετάφραση ο Στέλιος Πέτσας, ο οποίος, φυσικά, ζήτησε στη συνέχεια συγγνώμη με βιντεοσκοπημένο μήνυμα, προφανώς σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει την πολιτική του καριέρα. Πιστευτός, βέβαια, δεν γνωρίζουμε αν έγινε. Όπως επίσης, δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς σκέφτηκαν οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής φυσικού αερίου, ακούγοντας ένα υπουργικό στέλεχος να καλεί τους πελάτες τους να φύγουν από την εταιρεία τους. Αυτά ας τα βρουν μεταξύ τους.
Εμάς εδώ, ως πολίτες αυτής της ταλαίπωρης χώρας, μας ενδιαφέρουν άλλα… Μας ενδιαφέρει να έχουμε κυβερνήσεις που δεν έχουν ως πολιτική θεωρία τους τον Δαρβινισμό. Ότι σέβονται τους πολίτες, ότι έχουν τη διάθεση και πρόθεση να χτυπήσουν τη γροθιά στο μαχαίρι, ώστε να μη δυστυχούν όσοι δεν έχουν οικονομική άνεση ή έχουν τόση ώστε οριακά να μπορούν να φάνε ένα πιάτο φαγητό σε ένα στοιχειωδώς ζεστό και φωτισμένο διαμέρισμα. Όχι να μοιράζουν ανεπαρκή επιδόματα και να απειλούν όσους «δεν προσαρμόζονται».
Διότι υπάρχει και η άλλη όψη της φράσης που χρησιμοποίησε ο Στέλιος Πέτσας: Όποιος δεν προσαρμόζεται (στις ανάγκες του λαού) πολιτικά, υπάρχει μεγάλη περίπτωση να «πεθάνει» πολιτικά…
Υ.Γ. 1 Μιας και θυμηθήκαμε στην αρχή τις δεκαετίες του ’70 και του ’90, θεωρητικά λιγότερο προηγμένες από τη σημερινή μας εποχή, θυμηθήκαμε ότι ρεύμα και θέρμανση ήταν δεδομένα. Όχι ζητούμενα. Και δεν εξαρτήθηκαν ποτέ από κάποιον πόλεμο. Είτε στη Μέση Ανατολή, είτε στη Γιουγκοσλαβία, είτε αλλού. Πώς φτάσαμε ως εδώ, ας το αναρωτηθούμε όλοι μέσα μας κι ας αποδώσουμε τις ευθύνες όπου αυτές αναλογούν…
Υ.Γ. 2 Πόσο απίθανο είναι μετά από 2-3 χρόνια πάλι, να έχουν «ηρεμήσει» τα πράγματα και να έρθουν να μας πουν «μεταφερθείτε ξανά στο φυσικό αέριο, το πετρέλαιο είναι (ξανά) ασύμφορο»;
