Έχουν περάσει ήδη κάποιες εβδομάδες από τη συμπλήρωση ενός έτους από την ολοκλήρωση της αυτοδιοικητικής εκλογικής διαδικασίας και ήδη αρκετές από τις νεοεκλεγμένες διοικήσεις έχουν αρχίσει να κάνουν τους πρώτους, ανεπίσημους απολογισμούς.
Επισήμως, βεβαίως, αυτοί θα γίνουν με την έλευση του νέου έτους, όταν θα έχει ολοκληρωθεί και ημερολογιακά ένας χρόνος από την παρουσία τους στη διοίκηση, ωστόσο, τα μέχρι τώρα δείγματα είναι ικανά για να βγουν τα πρώτα συμπεράσματα. Αφενός, υπάρχει μια σημαντική μερίδα δημοτικών Αρχών που ανανέωσαν τη θητεία τους, γεγονός που, όσες ερμηνείες και να επιδέχεται, η επικρατέστερη είναι μια: Κρίθηκαν, εκτέθηκαν, αξιολογήθηκαν και οι πολίτες αποφάσισαν ότι έχουν την ικανότητα να συνεχίσουν στο δρόμο που τους άνοιξε η λαϊκή εντολή που έλαβαν.
Ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον πέφτει στις νέες διοικήσεις, αφού αυτές καλούνται να αποδείξουν τις ικανότητές τους έναντι των απερχόμενων. Μερικά, πρώτα, όχι ιδιαίτερα ασφαλή συμπεράσματα, περιγράφονται στη συνέχεια. Η διάθεση και η πρόθεση να παραχθεί έργο που θα κάνει εντύπωση με το «καλημέρα» της νέα θητείας είναι έντονη, γεγονός που δημιουργεί σίγουρα προσδοκίες για μια καλή συνέχεια, ωστόσο, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που η βιασύνη και η «λαχτάρα» οδηγεί σε αστοχίες.
Κανένας, φυσικά, δεν διεκδικεί το αλάθητο και, φυσικά, κανένας δεν πετάει στα σύννεφα ότι θα βγάλει μια θητεία καθαρή από λάθη. Τα αντανακλαστικά επανόρθωσης είναι αυτά που παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο και αυτά στις περισσότερες των περιπτώσεων δείχνουν μια καλή ταχύτητα. Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η σε αρκετές περιπτώσεις προσπάθεια αποδόμησης των απερχόμενων διοικήσεων, η οποία κάποιες φορές έχει βάση, σε άλλες όμως αγγίζει το όριο της αδικίας. Προφανώς και για να κριθούν ανεπαρκείς οι προηγούμενες διοικήσεις, μάλλον δεν πέτυχαν και πολύ τον στόχο τους. Από αυτό, ωστόσο, έως τον μηδενισμό και την ισοπέδωση, υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Στην πολιτική είναι καλό να υπάρχει η γνώση και η διάκριση. Χαρακτηριστική είναι επίσης και η δυσκολία που αντιμετωπίζουν στη διαχείριση των ζητημάτων της καθημερινότητας, εξαιτίας της έλλειψης πόρων και της παντελούς απουσίας -στο όριο της εχθρικότητας, για να είμαστε και αντικειμενικοί- στήριξης από την κεντρική εξουσία. Αυτό το αντιμετώπισαν και οι προηγούμενοι, το αντιμετωπίζουν οι τωρινοί που πλέον βλέπουν τι γίνεται έχοντας εκείνοι την «καυτή πατάτα» στα χέρια, θα το αντιμετωπίσουν κατά πάσα πιθανότητα και οι όποιοι επόμενοι.
Συνεπώς, χρειάζεται πολύ καλή επικοινωνία με τον κόσμο, αλλά και συνεργασία και προσέγγιση με την αντιπολίτευση, εάν και εφόσον, όπως διατείνονται, προτεραιότητα είναι το καλό της κάθε πόλης. Μια που αναφερθήκαμε στην αντιπολίτευση, και εδώ υπάρχουν δύο ειδών στάσεις. Αυτές των απερχόμενων και αυτές των «αιώνιων» αντιπολιτευόμενων. Οι πρώτοι ακόμα δείχνουν έντονα σημάδια απογοήτευσης, κάτι απολύτως λογικό και ανθρώπινο και δυσκολεύονται να βρουν τα πατήματά τους.
Ευτυχώς το «εκεί που είσαι ήμουνα» και το «όταν τα λέγαμε εμείς…» δεν είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, ωστόσο, αυτό που κυριαρχεί είναι κυρίως η προσπάθεια υπεράσπισης των δικών τους πεπραγμένων, παρά η γόνιμη κριτική στη σημερινή διοίκηση. Θεωρώ ότι υπάρχει η ωριμότητα και η εμπειρία και συν τω χρόνω, αυτό θα στρώσει. Όπως και να έχει, κάθε πρώτος απολογισμός έχει τα θετικά και τα αρνητικά του.
Σε γενικές γραμμές και με την ευρύτερη κατάσταση που εξακολουθεί και βρίσκεται η χώρα, η κατάσταση είναι ακόμα σε καλό δρόμο. Τεράστιες απογοητεύσεις σίγουρα υπάρχουν, ευτυχώς, όχι στους Δήμους που έχω την τιμή να καλύπτω το ρεπορτάζ. Το σύνθημα σε κάθε περίπτωση είναι ένα: Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Οι πόλεις έχουν προβλήματα και οι πολίτες έχουν ανάγκες και απαιτήσεις. Η σημερινή επιβράβευση πολύ εύκολα μπορεί να γίνει αυριανή αποδοκιμασία. Τροφή για σκέψη
