Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 31/03/2023
Οργή: Ο έντονος θυμός που προκαλείται από κάτι δυσάρεστο και εκδηλώνεται με επιθετικότητα και εκδικητική συμπεριφορά, αναφέρει το λεξικό.
Η οργή έχει πλημμυρίσει εδώ και έναν μήνα την Ελλάδα. Οργή για ένα δυστύχημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, για τους ανθρώπους που χάθηκαν άδικα στα Τέμπη, για τους ανεύθυνους-υπεύθυνους, γι’ αυτούς που «χορεύουν» τον… προεκλογικό «χορό» τους πάνω από τις 57 χαμένες ζωές.
Η οργή για ότι συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου και μετά είναι δίκαιη, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Και αυτή η οργή, μπορεί να γίνει σπίθα για αλλαγή. «Συνήθως όταν οι άνθρωποι είναι λυπημένοι δεν κάνουν κάτι. Απλά θρηνούν για την κατάστασή τους. Αλλά όταν νιώσουν οργή, προκαλούν μια αλλαγή», είχε πει ο ακτιβιστής Malcom Χ. Όμως η οργή δεν μπορεί να παραμένει για πολύ το κυρίαρχο συναίσθημα. Γιατί μπορεί να δίνει αφορμές ώστε να διαπράττονται λάθη. «Όταν είμαστε οργισμένοι να μη λέμε ούτε να κάνουμε τίποτα», έλεγε ο Πυθαγόρας. Και ναι, μετά την οργή πρέπει να ακολουθεί η ψυχραιμία και η λογική που θα φέρουν με τη σειρά τους την αλλαγή.
Γιατί ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι να μπουν «μπροστά» άνθρωποι που -όπως έχει συμβεί και στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν- θα πάρουν την οργή, θα πάρουν τη λύπη και το πένθος και το μετουσιώσουν προς προσωπικό τους όφελος, παρασύροντας μαζί τους και τους κουρασμένους και απογοητευμένους πολίτες.
Το ζητούμενο επίσης είναι της τραγωδίας να ακολουθήσει κάθαρση και όχι λήθη, ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο της η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. «Ο χρόνος που περνάει, η λήθη, θα μας απαλύνουν το πένθος και θα μας κάνουν δυστυχώς να ζήσουμε και άλλα δράματα στο μέλλον», σημείωσε.
Και όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, τα Τέμπη δεν ήταν δυστυχώς η πρώτη φορά που έχει ανοίξει ένα τόσο βαθύ, συλλογικό τραύμα στην «καρδιά» της ελληνικής κοινωνίας. 26 Σεπτεμβρίου 2000, 81 νεκροί στη βύθιση του «Σάμινα». 15 Νοεμβρίου 2017, 24 νεκροί στις πλημμύρες της Μάνδρας. 23 Ιουλίου 2018, 102 νεκροί στη πύρινη λαίλαπα στο Μάτι. Αλλού η κάθαρση ήρθε (αυτοκτονία πλοιοκτήτη στην περίπτωση «Σάμινα») αλλού πάλι όχι (καταδικαστικές αποφάσεις με αναστολή για Μάνδρα) κι αλλού αναζητείται ακόμα (Μάτι).
Η ημερομηνία των εκλογών -επιτέλους- ανακοινώθηκε. Η αντίδραση μπορεί κάλλιστα να διοχετευτεί εκεί. Η αντίδραση, όχι η οργή.
