Πριν από λίγες ημέρες στα εγκαίνια του περιπτέρου της ΚΕΔΕ στη ΔΕΘ, ο πρόεδρος της Ένωσης Λάζαρος Κυρίζογλου στην κεντρική του ομιλία, αναφερόμενος στο στοίχημα της «επανεκκίνησης» της Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού και της ισχυροποίησης των ΟΤΑ ζήτησε, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση της οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας των Δήμων και την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και ευθυνών.
Η άμεση επίλυση και των δυο δικαιότατων αιτημάτων της ΚΕΔΕ είναι μονόδρομος, όπως κατέδειξε η πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε και τις γειτονιές μας.
Στην Πεντέλη, εκτός από τα χιλιάδες καμένα στρέμματα και τις κατεστραμμένες περιουσίες πολιτών, η φωτιά άφησε πίσω της δεκάδες εστίες αμίαντου διάσπαρτες σε διάφορα σημεία της πόλης, κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις όχι μόνο των περίοικων αλλά και του τοπικού περιβαλλοντικού συλλόγου. Έπρεπε να περάσουν αρκετές ημέρες για να περιέλθει σε γνώση όλων ότι η απομάκρυνση των αποβλήτων αμιάντου θα πραγματοποιηθεί από ειδικά συνεργεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος (η διαδικασία ξεκίνησε από τις 17 Σεπτεμβρίου από τις κατασκηνώσεις της Νέας Πεντέλης) ενώ η σχετική πίστωση από το Πράσινο Ταμείο εγκρίθηκε μόλις στις 11 Σεπτεμβρίου – ένα μήνα δηλαδή μετά την πυρκαγιά.
Όσον αφορά τον καθαρισμό των ρεμάτων, ο επιμερισμός των καθαρισμών και των έργων που απαιτούνται εδώ και χρόνια μοιάζει με δισεπίλυτο παζλ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Οκτώβριο του 2023 η Περιφέρεια Αττικής χρειάστηκε να εκδώσει σχετική ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Ο καθαρισμός και η απομάκρυνση χωμάτων, μπάζων και φερτών υλικών από την κοίτη, είναι ευθύνη της Περιφέρειας, ωστόσο για παλαιά αντικείμενα – ξύλα – είδη υγιεινής κ.λπ. που βρίσκονται εκτός ρεμάτων την αρμοδιότητα απομάκρυνσης και καθαρισμού των χώρων έχουν οι Δήμοι».
Πρόσφατα ο περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς, βρισκόμενος σε αυτοψία καθαρισμού του ρέματος του Ποδονίφτη, ζήτησε την αρωγή της Πολιτείας, επισημαίνοντας πως «αν και η Περιφέρεια έχει την ευθύνη για τα ρέματα, χρειάζεται και τους απαραίτητους πόρους για να ολοκληρώσει αποτελεσματικά τα έργα αυτά» αποκαλύπτοντας πως εντός των επόμενων ημερών θα αρχίσει και ο καθαρισμός του Βριλησσού, ο οποίος «για πολλά χρόνια είχε μείνει στις καλένδες λόγω καθυστερήσεων».
Πού ξεκινάει λοιπόν το κομμάτι της ευθύνης για την Αυτοδιοίκηση Α’ Βαθμού και πού ξεκινάει για την Αυτοδιοίκηση Β’ Βαθμού; Και ποια είναι η ευθύνη της κεντρικής διοίκησης, δηλαδή της Πολιτείας μέσω των συναρμόδιων Υπουργείων; Γιατί μπορεί μετά από κάθε φυσική καταστροφή το κράτος να σπεύδει να δώσει βοηθήματα στους πληγέντες, όμως είναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν είναι δίπλα τους όταν πρέπει να προσλάβει επαρκές και μόνιμο προσωπικό για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της περιουσίας τους ή όταν πρέπει να «σηκώσει» ενάερια μέσα για να μη καεί το σπίτι τους.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι για την αντιμετώπιση όλων των αναγκών απαιτείται καλύτερη συνεργασία – συνεννόηση μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων, κάτι που σήμερα δεν γίνεται. Πρόταση της στήλης είναι να δοθεί προτεραιότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι φωνές των δημάρχων πρέπει να ακούγονται, γιατί είναι εκείνοι που βρίσκονται καθημερινά κοντά στα προβλήματα της καθημερινότητας.
Όταν τα προβλήματα και οι ευθύνες γίνονται «μπαλάκι» απλώς μετατίθενται και δεν λύνονται…
Και επειδή ο θυμόσοφος λαός έχει εφεύρει μια παροιμία για κάθε περίσταση, εδώ κολλάει το περίφημο «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει»…
