O δρόµος από τον θρίαµβο ως την κατακραυγή, περνά µέσα από… υπόγειο πάρκινγκ. Τουλάχιστον στο Μαρούσι. Εκεί όπου ο δήµαρχος Γιώργος Πατούλης βλέπει να παίρνει «σάρκα και οστά» το µεγαλύτερο πολιτικό του ρίσκο στις τρεις τετραετίες διοίκησης του ∆ήµου. Ναι, µιλάµε για το υπόγειο πάρκινγκ στην πλατεία Ευτέρπης, για το οποίο ξεκίνησε το µεγάλο εγχείρηµα της κατασκευής του λίγο µετά Πάσχα. Από δω και στο εξής οι Μαρουσιώτες, οι επισκέπτες, οι καταστηµατάρχες και οι µόνιµοι κάτοικοι του ιστορικού κέντρου θα πρέπει να ζήσουν µε µια ακόµη «ανακατωσούρα» της περιοχής που, όπως φαίνεται, δεν µπορεί να βρει την ηρεµία της για πολύ.
Θυµίζουµε ότι πριν συνέλθει από το σοκ των περίφηµων κυβόλιθων επί διοίκησης Τζανίκου, το κέντρο υπέστη πρώτα το «ξήλωµά» τους και την εκ νέου ασφαλτόστρωση των δρόµων από την διοίκηση Πατούλη, για να ακολουθήσει η µεγάλη και πολυσυζητηµένη βιοκλιµατική ανάπλαση. Η οποία, µε τη σειρά της, υπόκειται αυτή τη στιγµή σε διορθωτικές παρεµβάσεις, µετά τις φθορές των υλικών από εξωτερικούς παράγοντες.
Αν όλα τα παραπάνω που συµβαίνουν στην πόλη από το 2003 και µετά ήταν και είναι ικανά να προκαλέσουν αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις είτε σε πολιτικό, είτε σε κοινωνικό επίπεδο, δεν µπορούµε να φανταστούµε τι θα γίνει τα επόµενα δύο (;) χρόνια για το πιο φιλόδοξο και «ριψοκίνδυνο» έργο που θέλει να υλοποιήσει η τωρινή δηµοτική αρχή. Έχουµε αναφερθεί πολλάκις στις παραµέτρους που καθιστούν το συγκεκριµένο εγχείρηµα ως το πιο σηµαντικό των τελευταίων δεκαετιών για το Μαρούσι. Αλλάζει το «ανάγλυφο» και η χωροταξία µιας ολόκληρης περιοχής, αλλάζει ο τρόπος της καθηµερινής λειτουργίας της, αλλάζει η δυναµική της και η συνολική εικόνα της.
Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αλλαγή θα αποβεί προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, αν όντως το διετές χρονοδιάγραµµα θα τηρηθεί µέχρι κεραίας ή θα υπάρξουν επιµηκύνσεις που µόνο ζηµιά θα κάνουν στην εµπορική κίνηση της περιοχής. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσες ακόµη κυκλοφοριακές τροποποιήσεις θα χρειαστούν ή πόσο θα επηρεαστεί το κέντρο από τη σκόνη και την ηχορύπανση των απαιτητικών εργασιών.
Και κανείς δεν γνωρίζει, ακόµη κι αν ολοκληρωθεί στην ώρα του το πάρκινγκ, κατά πόσο οι πολίτες θα το «τιµήσουν» πληρώντας το αντίτιµο της χρήσης του. Τέλος, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η «επίγεια» εικόνα της περιοχής µετά την ολοκλήρωση του έργου.
Κι επειδή τα ερωτήµατα είναι περισσότερα από τις µέχρι στιγµής απαντήσεις, ίσως θα ήταν χρήσιµο να υπάρξει από πλευράς διοίκησης µια ευρεία καµπάνια ενηµέρωσης προς το κοινό, διότι οι «µουρµούρες», οι ενστάσεις, οι προβληµατισµοί και οι διαµαρτυρίες δεν µπορούν να ικανοποιηθούν απλώς και µόνο µε το επιχείρηµα ότι «το έργο βρισκόταν στο προεκλογικό µας πρόγραµµα, για το οποίο υπερψηφιστήκαµε µε συντριπτικά ποσοστά».
Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης