Eίναι ανησυχητικό το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Ιουλίου και στα βόρεια προάστια έχουν ήδη ξεσπάσει αρκετές πυρκαγιές, κυρίως σε περιαστικά δάση, άλση και χορταριασμένα οικόπεδα. Πόσω μάλλον όταν οι ενδείξεις είναι «αποχρώσες» και παραπέμπουν σε ανθρώπινο «χέρι». Είναι, όμως, εξίσου καθησυχαστικό το γεγονός ότι ο ευρύτερος μηχανισμός πυροπροστασίας λειτούργησε σε όλες τις περιπτώσεις με εξαιρετικά αντανακλαστικά, προλαβαίνοντας σχεδόν εν τη γενέσει της την φωτιά, πριν απειλήσει με μεγαλύτερη καταστροφή δένδρα και σπίτια.
Οι συνεχείς και έγκαιρες χρονικά συσκέψεις, είτε σε υπουργικό, είτε σε περιφερειακό, είτε σε δημοτικό επίπεδο, φαίνεται να έχουν πιάσει τόπο, καθώς άπαντες οι εμπλεκόμενοι φορείς βρίσκονται στην θέση τους άμεσα και η συνεργασία δείχνει μέχρι στιγμής, εκ του αποτελέσματος, αποδοτική.
Κι ερχόμαστε στο μοναδικό πρόβλημα που μπορεί να «βλάψει» αυτή την υποδειγματική συνεργασία πυροσβεστικής, πολιτικής προστασίας και εθελοντών: Την μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Όλο αυτό το διάστημα που πυροσβέστες, εργαζόμενοι και εθελοντές τρέχουν δεξιά κι αριστερά να προλάβουν την επέκταση κάθε πυρκαγιάς, παρακολουθούμε την παράλληλη εξέλιξη ανταλλαγής αιχμών, αλλά και ευθέων βολών από αυτοδιοικητικά «στρατόπεδα» σχετικά με τις ευθύνες και τα πεπραγμένα Δήμων και Περιφέρειας ως προς την αντιπυρική οχύρωση της περιοχής. Θα λέγαμε αφενός ότι πολύ λίγους αφορούν, αφού ο μέσος πολίτης το μόνο που θέλει είναι να μην καούν τα πολύτιμα δένδρα της περιοχής του ή να κινδυνεύσει η περιουσία του και αφετέρου ότι κανέναν από τους εμπλεκόμενους δεν συμφέρει αυτή η διαμάχη.
Το ζητούμενο στις μέρες μας δεν είναι οι κόντρες και οι ανταλλαγές πυρών, αλλά η παραγωγή ουσιαστικής πολιτικής προς όφελος των κατοίκων, όποιες κι αν είναι οι ιδεολογικές και άλλες διαφορές που μπορεί να χωρίζουν τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες κάθε βαθμίδας.
Όπως έγινε στην περίπτωση της ανάπλασης του Ο.Τ. 9 της Λυκόβρυσης και την ένταξη στο Σχέδιο Πόλης της περιοχής του Κάτω Σωρού στο Μαρούσι. Και στις δύο περιπτώσεις οι δύο Δήμοι πίεσαν έντονα και η Περιφέρεια εισάκουσε τα αιτήματά τους, με αποτέλεσμα δύο σημαντικά πολεοδομικά θέματα που χρονίζουν, να πάρουν έναν δρόμο που δείχνει να καταλήγει σε αίσιο τέλος.
Κάπως έτσι είναι και με την πυροπροστασία. Όσες διαφορές και να χωρίζουν τους αυτοδιοικητικούς πολιτικούς ταγούς των βορείων προαστίων, πάνω απ’ όλα πρέπει να μπαίνει η συνεργασία, η εγρήγορση και η ενίσχυση των υφιστάμενων υποδομών. Για να φύγει το καλοκαίρι με τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε πράσινο. Πόσες ακόμη να αντέξει η περιοχή;
Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
