Πολλά και διάφορα θα είχαμε να σχολιάσουμε με το έμπα του 2017 (μιας και κάναμε μια εβδομάδα να τα πούμε), αλλά ας ξεκινήσουμε από τη μια και μοναδική ευχή: Υγεία για όλους. Για όλα τα υπόλοιπα δεν είναι για να ευχόμαστε, αλλά για να πράττουμε, μπας και δούμε καμία καλύτερη ημέρα σε αυτή τη χώρα.
Πάμε, όμως, στο γεγονός των εορταστικών ημερών που πραγματικά έγινε το απόλυτο σύμβολο των αιτιών που έχουν οδηγήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε απαξίωση. Και δεν είναι άλλο από τη… διαβόητη ρόδα της πλατείας Συντάγματος και όσα τραγελαφικά συνέβησαν γύρω (εσκεμμένη ειρωνεία) από αυτή.
Το παρασκήνιο για την (μη) αδειοδότηση, την έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου, η παραίτηση του αρμόδιου αντιδημάρχου Αθηναίων, ο «άρπα κόλλα» και άκρως επικίνδυνος τρόπος με τον οποίο ήθελαν να λειτουργήσει η ρόδα (διότι κάποιοι ξέχασαν πριν από χρόνια τα δύο παιδάκια που είχαν χάσει τη ζωή τους σε άλλο Δήμο από αντίστοιχες μη πιστοποιημένες και ασφαλείς εγκαταστάσεις) και μάλιστα στη «βιτρίνα» της Αθήνας εν μέσω των εορτών, όλα αυτά καταδεικνύουν ένα πράγμα: Για την αναξιοπιστία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν ευθύνεται μόνο η ελλιπής χρηματοδότηση, το ανεπαρκές προσωπικό και ο… κακός μας ο καιρός (επίκαιρος αυτό το Σαββατοκύριακο) που επικαλούνται συνεχώς οι πολιτικοί ταγοί της. Είναι θέμα πρωτίστως αυτοκριτικής. Είναι πολλά τα πράγματα που δεν πάνε καλά εκ των έσω. Προχειρότητες, ερασιτεχνισμοί, κυνήγι πρόσκαιρων εντυπώσεων αντί της ουσίας, κατάχρηση «δημοκρατίας» που σε πολλές περιπτώσεις φτάνει ακόμη και σε αδιαφάνεια, κακοδιαχείριση, διασπάθιση εξουσίας και δημοσίου χρήματος, διαπλοκή με εργολαβικά συμφέροντα και πάει λέγοντας.
Όσοι ευαγγελίζονται την αναβάθμιση της αυτοδιοικητικής επιρροής στις τοπικές κοινωνίες, θα πρέπει πάνω απ’ όλα να αντιμετωπίζουν τους Δήμους (και τις Περιφέρειες φυσικά), όχι ως πολιτικό «σκαλοπάτι» για μεγαλύτερες «καρέκλες», γεγονός που πολλές φορές τους ωθεί σε βεβιασμένες κινήσεις εντυπωσιασμού τού εν δυνάμει εκλογικού Σώματος, αλλά ως λειτούργημα, ως τον αμεσότερο δημοκρατικό θεσμό με άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα του πολίτη και την ποιότητα της ζωής του.
Αν δεν ξεκινήσουν από αυτό, θα εξακολουθούν αυτοί οι ίδιοι να στέλνουν, εκ των έσω, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως και τη ρόδα, στον… αγύριστο.
