Αμηχανία επικρατεί σε Λυκόβρυση και Πεύκη εν όψει των δημοτικών εκλογών, όπου δύσκολα θα υπάρξει νικητής από τον α΄γύρο, σπάζοντας έτσι την παράδοση χρόνων…
Κυριολεκτικά βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από τη μεγάλη αναμέτρηση των δημοτικών εκλογών της Κυριακής στον Δήμο Λυκόβρυσης Πεύκης…
Η αμηχανία, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο εμφανής, είναι ίσως το κύριο χαρακτηριστικό του προεκλογικού κλίματος των ημερών. Αμηχανία που εδράζει τις πηγές της στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι δήμαρχος δεν θα εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή των δημοτικών εκλογών. Και αυτό, τη στιγμή που η πόλη αντιμετωπιζόμενη ως χωριστοί δήμοι, ως Λυκόβρυση και Πεύκη, πριν από την εφαρμογή του Καλλικράτη δηλαδή, είχε παράδοση να εκλέγει δήμαρχο από την πρώτη Κυριακή.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι αποτέλεσμα του διπλασιασμού των συνδυασμών σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές του 2010 οπότε οι ψήφοι μοιράζονται, με την αποχή και τα λευκά να υπάρχει η αίσθηση ότι θα ανέλθουν σε υψηλά νούμερα ή στη φετινή εκλογική αναμέτρηση στο Δήμο, η πλειονότητα των πολιτών δεν καταφέρνει να εμπνευστεί από το όραμα και από το ειδικό πολιτικό βάρος ενός ηγέτη από τους έξι συνδυασμούς;
Ρεπορτάζ: ΘΩΜΗ ΜΕΛΙΔΟΥ
Το ερώτημα αυτό συζήτησε η ΑΜΑΡΥΣΙΑ πολλές φορές τον τελευταίο μήνα στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, με δημότες Λυκόβρυσης Πεύκης καθώς και τις θέσεις αλλά και τις απόψεις τους για τους έξι συνδυασμούς και αντίστοιχα τους υποψήφιους δημάρχους τους. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μάλιστα, μόνιμο θέμα ενός συνεχιζόμενου ρεπορτάζ μας ενόψει των επικείμενων εκλογών ήταν η πρόθεση ψήφου των πολιτών. Τι διαπιστώσαμε; Συγκεκριμένα, το διάστημα αυτό συναντήσαμε αρκετούς δημότες που η ενημέρωσή τους για τη διοίκηση του Δήμου είναι πενιχρή, ενώ οι γνώσεις τους σε σχέση με το ποιος ασκεί τη διοίκηση περιορίζεται στο όνομα του δημάρχου και του αντιδημάρχου. Συναντήσαμε δημότες που δήλωσαν ότι θα απέχουν των καθηκόντων της ψήφου τους καθώς είναι αδιάφοροι για το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, έχοντας την πεποίθηση -όπως μας είπαν- ότι ελάχιστα εκτιμούν ότι μπορούν να συμβάλλουν οι αιρετοί στην επίλυση των καθημερινών τους προβλημάτων. Η απογοήτευση ήταν διάχυτη, ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που ακούσαμε τη φράση: «Λίγο πολύ όλοι τους ίδιοι είναι και ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία». Διατυπώσεις που συναντούσε κανείς και στα χρόνια των παχιών αγελάδων στη χώρα, οι οποίες εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα η κρίση να περάσει και στο σύστημα αξιών και σχέσεων της πολιτικής εξουσίας με τους δημότες με την εμπιστοσύνη των τελευταίων να είναι σοβαρά τραυματισμένη. Παράλληλα, συναντήσαμε δημότες, που εξέφρασαν την έντονη ανάγκη τους να στείλουν ένα μήνυμα στην κεντρική εξουσία μέσω του άκυρου ή του λευκού. Συναντήσαμε όμως και δημότες με διαφορετικές βαθμίδες ενημέρωσης σε σχέση το πολιτικό γίγνεσθαι της πόλης, άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο ενημερωμένους δηλαδή, τις απόψεις των οποίων σε συνδυασμό με την πληροφόρησή μας από τη δημοσιογραφική παρακολούθηση του δήμου και των εξελίξεων σε αυτόν, θα προσπαθήσουμε να συνθέσουμε στο κείμενο που ακολουθεί και που στόχο έχει να παρουσιάσει τα σημεία ατού αλλά και τα αδύναμα σημεία κάθε υποψήφιου δημάρχου από τους έξι συνδυασμούς.
Και πριν περάσουμε σε αυτό να δώσουμε μία απάντηση στο αρχικό ερώτημα, εάν δηλαδή οι σημερινοί υποψήφιοι δήμαρχοι καταφέρνουν να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν τους δημότες με το όραμα και τον πολιτικό τους λόγο. Η απάντηση που προκύπτει από το ρεπορτάζ μας είναι «πολύ λιγότερο» σε σχέση με πριν μερικά χρόνια, απάντηση που όπως καταγράψαμε εδράζει προφανώς τις βασικές αιτίες της στην κρίση αξιών που διέρχεται το πολιτικό σύστημα.
