Σε συνέχεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Χριστιανική Δημοκρατία εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
- Η Χριστιανική Δημοκρατία από θέση αρχής καταδικάζει κάθε μορφή παράβασης του διεθνούς δικαίου και ιδίως τις επιθετικές πολεμικές ενέργειες, όπως και τη δημιουργία τετελεσμένων με μονομερή αλλαγή συνόρων. Για το λόγο καταδικάζει την η υπό εξέλιξη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, όπως και αναγνώριση ως κρατικών οντοτήτων των αυτονομιστών της ανατολικής Ουκρανίας.
- Είναι γεγονός ότι δεν αναμέναμε τέτοια κλιμάκωση, πέρα από τα όρια των περιοχών που ήδη ελέγχονταν από τους αυτονομιστές. Δυστυχώς, η εκτίμησή μας αυτή δεν επιβεβαιώθηκε και με σημείο αναφοράς τους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας, μία πολύ ευρύτερη επιχείρηση είναι σε εξέλιξη.
- Η αντίδραση των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, ελέγχεται ως υποκριτική για τους εξής λόγους
-Εκείνοι είναι οι «πρώτοι διδάξαντες», με την πρόκληση της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, τους βομβαρδισμούς εναντίον της Σερβίας το 1999. Η συστημική προπαγάνδα, με τη επιλεκτική μνήμη, ξεχνά ότι αυτός ήταν ο πρώτος πόλεμος στην Ευρώπη μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, η νέο-Οθωμανική Τουρκία αφήνεται χωρίς την παραμικρή κύρωση να κατέχει το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να απειλεί την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας.
-Αντί το ΝΑΤΟ να διαλυθεί, όπως έγινε με τον αντίπαλο συνασπισμό του «Συμφώνου της Βαρσοβίας», επεκτάθηκε προς τα ανατολικά, περιλαμβάνοντας και πρώην μέλη του αντιπάλου συνασπισμού, όπως και χώρες που ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση, κατά παράβαση σειράς δεσμεύσεων και συμφωνιών με τη Ρωσία.
-Με παρέμβαση των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και ιδίως των αμερικανικών, χρησιμοποιήθηκαν οι διαδηλώσεις του «Μαϊντάν» το 2014 για να ανατραπεί η εκλεγμένη κυβέρνηση και να επιβληθεί ακραίο φιλοδυτικό και αντιρωσικό καθεστώς.
-Στήριξαν ένα καθεστώς με αυξημένη επιρροή των πολιτικών επιγόνων των συνεργατών των ναζιστών κατακτητών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (συμμορίες του Στεπάν Μπαντέρα), και των μαχητικών νεοναζιστικών πολιτοφυλακών. Η βάση από την οποία αντλούν πολιτική δύναμη είναι ο ουνιτικός πληθυσμός της δυτικής Ουκρανίας, περιοχής που μέχρι το 1939 ήταν ενσωματωμένη στην Πολωνία ή στην Αυστρία και οικονομικά και πολιτιστικά συνδεόταν πάντα με την κεντρική Ευρώπη. Αντίθετα, η υπόλοιπη Ουκρανία από τον 17ο αιώνα και μετά, με μικρά διαλείμματα, ήταν τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Σοβιετικής Ένωσης που την διαδέχθηκε και συνδέεται οικονομικά και πολιτιστικά με τη Ρωσία και στα ανατολικά τμήματα κατοικείται από συμπαγείς ρωσικούς πληθυσμούς.
Η απομόνωση της Ρωσίας ήταν εξαρχής στόχος του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ και της συστημικής πτέρυγας του «Δημοκρατικού Κόμματος» που είναι διαπλεκόμενη με αυτό. Διότι χωρίς την αντιπαλότητα με τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ δεν έχει λόγο ύπαρξης.
- Κατά συνέπεια, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έσφαλε για τον επιπλέον λόγο ότι έπραξε ακριβώς αυτό που ήθελαν οι Αμερικάνοι, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό όχι μόνο «μαντρώνουν» τους ευρωπαίους συμμάχους στο ΝΑΤΟ, αλλά και επωφελούνται οικονομικά, υποκαθιστώντας τους Ρώσους στο βαθμό που μέσω των κυρώσεων αποκλείονται από τις αγορές της Ευρώπης.
- Ακόμα και ο Χένρι Κίσινγκερ είχε εκτιμήσει σε άρθρο του στην εφημερίδα Washington Post το 2014 ότι λόγω των έντονων διαφοροποιήσεων στον πολιτισμό και στην οικονομία των διαφορετικών περιφερειών της Ουκρανίας, προκειμένου «η Ουκρανία να επιβιώσει και ευδοκιμήσει, δεν πρέπει να είναι προπύργιο της μίας πλευράς απέναντι στην άλλη. Πρέπει να λειτουργήσει σαν γέφυρα ανάμεσά τους». Ο Κίσινγκερ, που ως υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις Νίξον και Φορντ δεν είχε διστάσει να στηρίξει τη μέθοδο των στρατιωτικών πραξικοπημάτων και στρατιωτικών επεμβάσεων για την ανατροπή καθεστώτων άλλων χωρών που δεν ήταν φιλοαμερικανικά, δεν δίστασε να προβλέψει ότι η Ουκρανία δεν μπορούσε να επιβιώσει ως δορυφόρος της Δύσης.
- Η ουκρανική ηγεσία βρέθηκε κατώτερη των περιστάσεων. Ενώ είχε καταστεί σαφές ότι η Δύση δεν επρόκειτο να επέμβει στρατιωτικά να τη συνδράμει, δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες να επιλύσει την κρίση ειρηνικά, ιδίως εφαρμόζοντας τις συμφωνίες του Μινσκ που η ίδια είχε υπογράψει και ελέγχοντας τη δράση των νεοναζί, των οποίων οι πολιτοφυλακές δεν είχαν παύσει να πλήττουν τις περιοχές που έλεγχαν οι αυτονομιστές. Έφτασε και στο σημείο ακόμα και να απειλεί με επαναφορά του πυρηνικού εξοπλισμού της χώρας.
- Η Χριστιανική Δημοκρατία ζητά να σταματήσουν άμεσα οι ένοπλες συγκρούσεις και όλες οι διαφορές να επιλυθούν με διαπραγματεύσεις, στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου, με κριτήριο τη διασφάλιση της εθνικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ για τη διασφάλιση καθεστώτος αυτονομίας στις περιοχές με ρωσικούς πληθυσμούς.
- Καταδικάζουμε την αποστολή οποιασδήποτε μορφής πολεμικού υλικού, έστω και «αμυντικού» από την ελληνική κυβέρνηση στην Ουκρανία και κάθε εμπλοκή της πατρίδας μας στη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη.
- Να απαιτηθεί από τις εμπλεκόμενες πλευρές να παράσχουν εγγυήσεις για την ασφάλεια της ελληνικής κοινότητας των εμπλεκόμενων περιοχών, ιδίως στη Μαριούπολη του Πόντου. Καταδικάζουμε τον βομβαρδισμό και τον φόνο των ομογενών της κωμόπολης Σαρτανά και ζητούμε την ανεύρεση και την τιμωρία των ενόχων, τόσο για το συγκεκριμένο, όσο και για όσα άλλα εγκλήματα πολέμου διαπραχθούν, όποια πλευρά και αν ευθύνεται.
- Όποτε τίθεται θέμα η Ελλάδα να μετέχει στην επιβολή κυρώσεων σε άλλο κράτος, όπως στην προκειμένη περίπτωση της Ρωσίας, να θέτει θέμα επιβολής όμοιων κυρώσεων, στην νεο-Οθωμανική Τουρκία για την συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου και τις απειλές πολέμου («casus belli») κατά της Ελλάδας.
