Την Πέμπτη 25 Ιουνίου παρουσιάστηκε σε διαδικτυακή εκδήλωση το κείμενο της πρόσκλησης για ένα ευρωπαϊκό δημοκρατικό και προοδευτικό μέτωπο, στη βάση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Υπογράφουν περισσότεροι από πενήντα διανοούμενοι, καθηγητές Πανεπιστημίου, δημοσιογράφοι διεθνών μέσων ενημέρωσης και ευρωπαίοι πολιτικοί.
Στο κείμενο της πρόσκλησης τονίζεται ότι «Το Δημοκρατικό και Προοδευτικό Μέτωπο θα αγωνιστεί για μπει τέλος στην νεοφιλελεύθερη λιτότητα, να μειωθούν οι ανισότητες, για να καταστεί μόνιμη η πρόσφατη αύξηση των δαπανών για τις υπηρεσίες υγείας. Απαιτούμε από τις κυβερνήσεις να δείξουν σεβασμό για τα δημόσια αγαθά, να προστατεύσουν και εγγυηθούν το δικαίωμα στην απασχόληση και στην εργασία για όλους τους πολίτες, να εργαστούν την πράσινη αναδιοργάνωση των οικονομιών και των κοινωνιών μας και, τέλος, για την ενδυνάμωση και την εμβάθυνση του δημοκρατικού και θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε».
Η πρωτοβουλία επιδιώκει την εκκίνηση ενός ευρύτατου δημόσιου διαλόγου με την κοινωνία των πολιτών, τις πολιτικές δυνάμεις, τα κοινωνικά κινήματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των κρατών – μελών και θα προτείνει ένα πανευρωπαϊκό Κοινωνικό Συμβόλαιο.
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος που συντόνισε τη συζήτηση μιλώντας για το νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, που αποτελεί, όπως είπε, αδήριτη ανάγκη για την Ευρώπη της επόμενης ημέρας, τόνισε ότι «οφείλουμε να περάσουμε από την απαισιοδοξία της γνώσης στην αισιοδοξία της δράσης. Να ανατρέψουμε τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία με ριζοσπαστικές, προοδευτικές αλλαγές».
Το κείμενο υπογράφουν μέχρι στιγμής οι ακαδημαϊκοί: Alcoff Linda CUNY, New York ,Azmatova Albena Kent University, Bhargava Rajeev Centre for the Study of Developing Societies, Bourke Joanna Birkbeck, London, Bras Gérard Paris,Brown Wendy, Carens Joseph University of Toronto, Coyle Rosen Lauren Princeton University, Δουζίνας Κώστας, Gambetti Zeynep Istanbul, Guérot Ulrike European Democracy Lab, Κομπρίδης Νικόλαος University of Toronto, Kozłowski Michał University of Warsaw, , Lowy Michael Paris, Maniglier Patrice Paris Nanterre, Marramao Giacomo University of Rome III, Mcmillan Fiona London, Mueller Axel Northwestern University, Νικολαΐδη Καλυψώ Oxford University, Pullano Teresa University of Basel, Riot-Sarcey Michèle Paris, Sardinha Diogo Collège International de Philosophie, Paris,Segal Lynne London University, Sintomer Yves Paris, Smith Steve Oxford University, SnafuFrieder Berlin, Σταματοπούλου Ελσα United Nations, Varica Eleni Paris, Weir Allison University of Toronto, Wolf Frieder Otto Kiel, Zimmer Gabi Berlin, Zolkos Magdalena Goethe University Frankfurt, Γκίβαλος Μενέλαος, Καμτσίδου Ιφιγένεια, Κουζέλης Γεράσιμος, Μπαλτάς Αριστείδης.
Ακόμη το κείμενο υπογράφουν οι ευρωβουλευτές από τις ομάδες των Σοσιαλδημοκρατών, των Πράσινων και της Αριστεράς: Lalucq Aurore (S&D France), Αρβανίτης Κώστας GUE-NGL, Glucks mann Raphaël (S&D France), Barrena Pernando GUE-NGL (Spain), Κόκκαλης Πέτρος GUE-NGL , Köster Dietmar S&D (Germany), Κούλογλου Στέλιος GUE-NGL , Κουντουρά Ελενα GUE-NGL, MetzTilly Greens/EFA (Luxembourg), Michels Martina GUE-NGL (Germany), Παπαδημούλης Δημήτρης Αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, GUE-NGL, Ruiz Idoia Villanueva GUE-NGL (Spain), Scholz Helmut GUE-NGL (Germany).
Επίσης το κείμενο υπογράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Paul Mason.
Το πλήρες κείμενο της πρόσκλησης έχει ως εξής:
«Κάλεσμα για ένα νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό συμβόλαιο
Τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν τραυματικά για τους λαούς της Ευρώπης και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τρεις μείζονος σημασίας κρίσεις: η χρηματοοικονομική, η προσφυγική και, τώρα, αυτή της πανδημίας, θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο την ευημερία αλλά κυρίως τους θεσμούς και τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της Ε.Ε. Και οι τρείς εξελίσσονται στο πλαίσιο της συνεχώς αυξανόμενης οικολογικής και κλιματικής κατάστασης ανάγκης. Και στις τρεις περιπτώσεις η αντίδραση των ελίτ ήταν ανεπαρκής, αποσπασματική και αντιφατική. Η έλλειψη αποφασιστικής και οραματικής ηγεσίας υπέσκαψε την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών και οδήγησε στην άνοδο της εθνικολαϊκιστικής, ξενοφοβικής και ευρωσκεπτικιστικής δεξιάς που έφτασε να απειλεί το μέλλον της ΕΕ.
Στη χρηματοοικονομική κρίση, ο Νότος υποχρεώθηκε να εφαρμόσει πολιτικές λιτότητας που έπληξαν το κοινωνικό κράτος και τα εργασιακά δικαιώματα, καταρρακώνοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αποτελεσματικότητα των δημόσιων υπηρεσιών. Στην προσφυγική κρίση, οι ευρωπαίοι ηγέτες εγκατέλειψαν την αξία της αλληλεγγύης, επιδιώκοντας την αναβίωση μιας επιθετικής εθνικής κυριαρχίας. Στην πανδημία, τα σύνορα της “Ευρώπης-Φρούριο” γίνονται διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον Βορρά και στο Νότο, που χωρίζουν ανθρώπους αυτήν την στιγμή υπαρξιακού κινδύνου και υπονομεύουν τις αξίες και τις ιδέες στις οποίες θεμελιώθηκε η Ευρώπη.
Καθώς τα Ευρωπαϊκά κράτη βγαίνουν από τον εγκλεισμό της πανδημίας, είναι η ώρα να επαναδιατυπώσουμε τις ευρωπαϊκές μας αξίες και να δράσουμε με βάση αυτές. Οι κοινωνίες μας ανταπεξήλθαν στην πανδημία κινητοποιώντας τις δημόσιες υπηρεσίες και το κράτος, με τα εθνικά συστήματα υγείας στην πρώτη γραμμή, με αναφορά στην πλούσια παράδοση της αλληλεγγύης, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του ανθρωπισμού. Πυξίδα μας στον κόσμο μετά την πανδημία πρέπει να είναι η αλληλεγγύη, η προστασία της αξιοπρέπειας όλων, η ισοκατανομή των οφελών και των βαρών στην Ένωση, η αναζωογόνηση της δημοκρατίας.
Για το σκοπό αυτό, απευθύνουμε κάλεσμα για την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Δημοκρατικού και Προοδευτικού Μετώπου που θα αναζωογονήσει τις θεμελιακές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Αυτό το μέτωπο θα ξεκινήσει ένα ευρύ δημόσιο διάλογο με την κοινωνία των πολιτών, τις πολιτικές δυνάμεις, τα κοινωνικά κινήματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των κρατών – μελών και θα προτείνει ένα νέο πανευρωπαϊκό Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα μας οδηγήσει στη νέα εποχή, διασφαλίζοντας ότι μετά την πανδημία το κόστος της ανοικοδόμησης για την προστασία της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας, θα κατανεμηθεί δίκαια ανάμεσα στον Βορρά και στο Νότο, ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς.
Το Δημοκρατικό και Προοδευτικό Μέτωπο θα αγωνιστεί για μπει τέλος στην νεοφιλελεύθερη λιτότητα, να μειωθούν οι ανισότητες, για να καταστεί μόνιμη η πρόσφατη αύξηση των δαπανών για τις υπηρεσίες υγείας. Απαιτούμε από τις κυβερνήσεις να δείξουν σεβασμό για τα δημόσια αγαθά, να προστατεύσουν και εγγυηθούν το δικαίωμα στην απασχόληση και στην εργασία για όλους τους πολίτες, να εργαστούν την πράσινη αναδιοργάνωση των οικονομιών και των κοινωνιών μας και, τέλος, για την ενδυνάμωση και την εμβάθυνση του δημοκρατικού και θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε.
Χρειαζόμαστε διεύρυνση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υιοθέτηση στενότερης και ενεργούς σύνδεσης με τα εθνικά κοινοβούλια καθώς και ενίσχυση των δράσεων με στόχο τη σύγκλιση, ενάντια στον αδιαφανή, “εκτελεστικό φεντεραλισμό” και τον εθνικό απομονωτισμό που εμφανίστηκαν ως αντιπρόταση στα δύσκολα αυτά χρόνια. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Εάν η Ευρώπη επιστρέψει στις προηγούμενες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές πρακτικές θα υποσκάψει ανεπανόρθωτα το μέλλον της. Η Ευρώπη είτε θα γίνει Δημοκρατική, Προοδευτική, Κοινωνική και Πράσινη, είτε θα πάψει να υπάρχει».
