Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 15/06/2024
Oσο αδιάφορη ήταν η εκλογική διαδικασία της περασμένης Κυριακής για τους ψηφοφόρους τόσο ενδιαφέρουσες είναι οι μέρες που την ακολουθούν. Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ίσως μοναδικό για την ελληνική πραγματικότητα πως και τα τρία μεγάλα κόμματα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν αναταράξεις από το αποτέλεσμα – καθένα βέβαια για διαφορετικό λόγο. Θυμίζοντας δηλαδή τις… φοιτητικές εκλογές από την ανάποδη, αφού αυτή τη φορά ουδείς δικαιούται να παρουσιάζεται ως νικητής, αλλά όλοι ως χαμένοι! Πώς το έλεγε δηλαδή στη θρυλική ατάκα στην ταινία του παλιού κινηματογράφου ο Ντίνος Ηλιόπουλος; «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα»!
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, για παράδειγμα, η ΝΔ αποδεδειγμένα κινήθηκε πολύ κάτω από τους στόχους που είχε βάλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και αναγκάστηκε να το παραδεχθεί και ο ίδιος στη δήλωσή του για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αφού όχι μόνο χάθηκε ο στόχος τού 33% που ήταν η «γαλάζια» επίδοση το 2019, αλλά χάθηκε και το ψυχολογικό όριο του «3» μπροστά με το 28%. Έτσι, ο πρωθυπουργός προχωράει εντός των επομένων ωρών ή ημερών -εάν δεν το πράξει την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές- σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα και την αποκατάσταση της επαφής του με τους πολίτες.
Από την άλλη πλευρά, στην αντιπολίτευση και δη στην Κεντροαριστερά, οι ζυμώσεις σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καταλήγουν σε χιονοστιβάδα εξελίξεων. Στο ΠΑΣΟΚ μάλιστα βγήκαν τα μαχαίρια, καθώς πολλά στελέχη αμφισβητούν πλέον ανοικτά τον Νίκο Ανδρουλάκη και βάζουν ευθέως θέμα ηγεσίας, ζητώντας εκλογή νέου αρχηγού από τη βάση, καθώς δεν συμμερίζονται την εκτίμησή του για διαρκή άνοδο του ΠΑΣΟΚ στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και θεωρούν ήττα το γεγονός ότι δεν κατάφερε να κερδίσει τη δεύτερη θέση.
Μια δεύτερη θέση που αποδεικνύεται πως ήταν εφικτή, δεδομένης της επίδοσης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κινήθηκε επίσης πολύ κάτω από τον πήχη που είχε βάλει ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης. Όχι μόνο δηλαδή δεν έγραψε «2» μπροστά το ποσοστό του, αλλά δεν κατάφερε καν να πιάσει το 15%, με αποτέλεσμα και στην Κουμουνδούρου να έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την ανάγκη συμπόρευσης με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά ή ακόμη και αμφισβήτησης των ικανοτήτων του Στ. Κασσελάκη να ηγηθεί της αντιπολίτευσης απέναντι στη ΝΔ.
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, οι μόνοι που χαίρονται από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι ασφαλώς η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και το ΚΚΕ που άγγιξαν διψήφιο ποσοστό, αλλά και η Νίκη, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου και η Αφροδίτη Λατινοπούλου με το κόμμα Φωνή Λογικής που κατάφεραν να εκλέξουν ευρωβουλευτές. Ασφαλώς δε αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ν’ αναλυθεί απ’ όλα τα επιτελεία το φαινόμενο της αποχής και για ποιο λόγο έξι στους δέκα ψηφοφόρους προτίμησαν τις… παραλίες και τις καφετέριες από την κάλπη, παρά την επιστολική ψήφο. Με αποτέλεσμα -όπως αναμενόταν πάντως εξαρχής- η αποχή να σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε εγχώρια εκλογική αναμέτρηση και σίγουρα γι’ αυτό δεν φταίει ο παραδοσιακά χαλαρός χαρακτήρας της ψήφου στις ευρωεκλογές, αλλά η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του και η ικανότητα των πολιτικών αρχηγών και των στελεχών τους να εμπνεύσουν τους πολίτες.
