Ιδιαίτερα αφυπνιστική για το κοινωνικό πρόβλημα που μαστίζει και τη χώρα μας, ήταν η διαδικτυακή εκδήλωση της δημοτικής παράταξης «Κοινωνία Παρούσα στην Κηφισιά, Ν. Ερυθραία και Εκάλη», με θέμα «Όταν ο πολιτισμός υποχωρεί: Έμφυλη Βία και Κοινωνικές Πρακτικές».
Στην εκδήλωση μίλησαν οι: Έλενα Κουντουρά, ευρωβουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αγγελική Παπάζογλου, δημοτική σύμβουλος Κηφισιάς, πρόεδρος ΔΕΠΙΣ Κηφισιάς και επικεφαλής της παράταξης, Σοφία Βαγενά, εκπρόσωπος της Αλληλεγγύης Γυναικών Αστυνομικών, Μαρία Γκασούκα, ομότιμη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και κοινωνική λαογράφος.
Εισαγωγικά, ο συντονιστής της εκδήλωσης Ευάγγελος Παναγιωτουνάκος, δικηγόρος, μέλος του ΝΠΔΔ Πολιτισμού και Αθλητισμού «Δημήτριος Βικέλας», έδωσε τα πρώτα τρομακτικά στοιχεία για τα περιστατικά έμφυλης βίας τόσο παγκοσμίως όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες και ενημέρωσε σχετικά με τις πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις στη χώρα μας.
Ακολούθως η ευρωβουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Έλενα Κουντουρά παρουσίασε την Έκθεση που κατάρτισε ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και τα παιδιά.
Η έκθεση, μετά την υπερψήφισή της με συντριπτική πλειοψηφία στην Ολομέλεια του Οκτωβρίου, κατατέθηκε ως ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς την Κομισιόν για να ληφθεί υπόψη σε επικείμενη έκδοση κοινοτικής οδηγίας για την έμφυλη βία. Όπως ανέφερε η κ. Κουντουρά η έκθεση για πρώτη φορά βάζει στο επίκεντρο όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και τα παιδιά, θύματα ή θεατές της ενδοσυντροφικής βίας, με στόχο την προστασία του θεμελιώδους δικαιώματός τους σε μία ζωή χωρίς βία και προτείνει ένα ολιστικό ευρωπαϊκό πλαίσιο που θα διορθώνει τις στρεβλώσεις και τα κενά στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις εθνικές νομοθεσίες, αλλά και στις ασκούμενες πολιτικές για την αντιμετώπιση και πρόληψη της έμφυλης βίας.
Αγγελική Παπάζογλου: Ο Δήμος να εκπέμψει το μήνυμα της Μηδενικής Ανοχής
Η Αγγελική Παπάζογλου στην εισήγησή της αναφέρθηκε στον κρίσιμο ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν οι Δήμοι στον παγκόσμιο αγώνα για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών, κυρίως λόγω της εγγύτητάς τους με τις γυναίκες ως δημότισσες και της καλύτερης κατανόησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, συμπεριλαμβανομένης της βίας λόγω φύλου. Αυτό επιτρέπει στους Δήμους να δημιουργήσουν μηχανισμούς που να ανταποκρίνονται καλύτερα σε αυτό το θέμα. Οι Δήμοι καλούνται να οδηγήσουν τη στροφή προς ένα νέο μοντέλο τοπικής διακυβέρνησης που θέτει τη βελτίωση της ανθρώπινης κατάστασης και τα δικαιώματα των γυναικών στο επίκεντρο και προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στη λήψη αποφάσεων, επιτρέποντάς τους να εκφράσουν τις προτεραιότητες και τις ανησυχίες τους. Οι Δήμοι μπορούν επίσης να προωθήσουν μια νέα προσέγγιση για την ασφάλεια των πολιτών στην πόλη που αντιμετωπίζει τη βία κατά των γυναικών από τη σκοπιά των δικαιωμάτων των γυναικών, όχι μόνο στους δημόσιους χώρους αλλά και στον οικιακό χώρο, αποτυπώνοντας τη συνέχεια αυτών των δύο σφαιρών.
Εξίσου, σημαντικός όμως είναι ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών, αφού ο καθένας και η καθεμία από εμάς στο πλαίσιο μίας ενεργούς ιδιότητας του πολίτη μπορεί να συμβάλλει ώστε να αρθεί η λανθασμένη αντίληψη ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ιδιωτική υπόθεση.
Ο Δήμος ως χώρος εργασίας/εργοδότης, ως χώρος παροχής υπηρεσιών, ως φορέας που παρεμβαίνει στην κοινωνία πρέπει να εκπέμψει το μήνυμα της Μηδενικής Ανοχής στη Βία κατά των Γυναικών. Χρειάζεται όμως και τα δημιουργία ενός μετώπου ενάντια στη βία από αρμόδιες Αρχές.
Τέλος, η κ. Παπάζογλου αναφέρθηκε στις δράσεις και τις πρωτοβουλίες της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Κηφισιάς για την αντιμετώπιση του φαινομένου, σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου καθώς και στο Τοπικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων το οποίο μόλις πρόσφατα ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η Σοφία Βαγενά ανέφερε ότι οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης σε όλη την Ευρώπη κατέγραψαν αύξηση έως και 60% στις κλήσεις από γυναίκες που είχαν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού των πολιτών στο πλαίσιο των μέτρων για την καταπολέμηση του νέου κορονοϊού. Στην Ελλάδα, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε εν μέσω πανδημίας κατά 20% και κατά περίπου 30% σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Περισσότερα από 33.000 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας καταγγέλθηκαν στην ΕΛΑΣ την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ το τρίμηνο από τον Μάρτιο έως και τον Μάιο του 2020 έγιναν 1.103 ανάλογες καταγγελίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, κατά τη διάρκεια της «καραντίνας» και του υποχρεωτικού εγκλεισμού στο σπίτι, λόγω του πρώτου κύματος της πανδημίας, παρατηρήθηκε αύξηση στις τηλεφωνικές κλήσεις στη γραμμή SOS 15900. Σημείωσε ότι οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν τον μήνα της «καραντίνας» σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, το Μάρτιο, που καταγράφηκαν 166 κλήσεις για παρόμοια περιστατικά.
Η κ. Βαγενά τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει συνεργασία των συναρμόδιων φορέων για να έχουμε οριστική αντιμετώπιση τέτοιων σοβαρών προβλημάτων και ότι μέσα λοιπόν σε αυτή την αλυσίδα πρόληψης και αποτροπής εγκλημάτων βίας δε μπορεί να απουσιάζει η Αστυνομία με τη λειτουργία των Υπηρεσιών Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας.
Η Μαρία Γκασούκα ανέλυσε διεξοδικά το κύριο ζήτημα: «Γυναικοκτονία: ένα σεξιστικό, τιμωρητικό έγκλημα», ορίζοντας αναλυτικά τον όρο, κάνοντας μια ιστορική – πολιτισμική διαδρομή και συμπέρανε ότι η ύπαρξή του και η τιμωρία του αποτελεί μία παγκόσμια πραγματικότητα και διεκδίκηση αντίστοιχα ανά τους αιώνες, ενώ διατράνωσε το αίτημα να συμπεριληφθεί και να καταχωρηθεί ως σεξιστικό έγκλημα τόσο στις κοινωνίες όσο και στις έννομες τάξεις των χωρών.
Διαβάστε: Α. Παπάζογλου: «Το δικαίωμα των γυναικών σε μία ζωή χωρίς βία είναι απόλυτο και αδιαπραγμάτευτο»