Το απόγευμα της 24 Οκτωβρίου 2012, στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου της Νέας Ερυθραίας (βίλα Κώστα), προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ CATASTROIKA, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς.
Στην εκδήλωση μίλησε εκ μέρους των συντελεστών του, ο επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ, οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης.
Μετά από σύντομο χαιρετισμό και την επισήμανση ότι «ο Δήμος Κηφισιάς, με το χαράτσι που επέβαλε πρόσφατα στη μέχρι σήμερα δωρεάν διάθεση των αιθουσών του Δήμου σε φορείς της πόλης μας, οδηγεί την περιοχή σε πολιτιστική και γενικότερη υποβάθμιση, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ σε 2 τμήματα. Ανάμεσα στα 2 μέρη του ντοκιμαντέρ, έγινε συζήτηση.
Η εισήγηση του Λεωνίδα Βατικώτη
Αρχικά πήρε το λόγο ο Λεωνίδας Βατικιώτης, που είπε τα εξής:
«Αυτό που θέλω να παρουσιάσω περισσότερο είναι το σκεπτικό που υπήρχε πίσω από το φιλμ, και όσα δείχνει το φιλμ να σας τα πω με μια σαφήνεια.
Οι δυσκολίες του εγχειρήματος
Κατ’ αρχήν είχαμε δύο μεγάλες δυσκολίες:
Η πρώτη δυσκολία ήταν ότι δεν υπήρχε βιβλιογραφία ούτε επιστημονική αρθρογραφία που να στέκεται κριτικά απέναντι στο φαινόμενο των ιδιωτικοποιήσεων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
Αυτό το ξανασυναντήσαμε και πέρυσι όταν φτιάχναμε το Debtocracy, όταν θέλαμε να μιλήσουμε για το δημόσιο χρέος.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που οι χρεοκοπίες είναι η δεύτερη φύση της, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα βιβλία για το δημόσιο χρέος και τη χρεοκοπία.
Κατά τη γνώμη μας καθόλου τυχαία, αφού έτσι επιχειρείται να «κλείσουν οι κουρτίνες», να μην υπάρξει δημόσια συζήτηση επί του θέματος.
Το δεύτερο εμπόδιο ήταν το εμπόδιο της χρηματοδότησης.
Επιλέξαμε και πάλι να ακολουθήσουμε τη μορφή που είχαμε ακολουθήσει και στο πρώτο φιλμ, δηλαδή απευθυνθήκαμε στον κόσμο, αποκλείσαμε εταιρείες, κόμματα κ.λπ., δεχθήκαμε μόνο πρόσωπα και κινηματικές συλλογικότητες (δημοτικές κινήσεις, φοιτητικούς συλλόγους κ.λπ.).
Πώς επιλέχθηκε το θέμα
Τέτοια εποχή πέρυσι μας απασχολούσε το θέμα του 2ου φιλμ. Καταλήξαμε στις ιδιωτικοποιήσεις για τους εξής λόγους:
1) Γιατί αποτελούν το λεπτό σημείο από το οποίο εξαρτάται αν θα υλοποιηθεί το μνημόνιο, αν θα προχωρήσει το σχέδιό τους.
Επειδή θέλουμε να συμβάλουμε στο να υπονομευθεί το σχέδιο της τρόικας και των μνημονίων, επιλέξαμε τις ιδιωτικοποιήσεις για να συμβάλουμε στην ανατροπή αυτών των πολιτικών. Από την αρθρογραφία των κυριακάτικων εφημερίδων φαίνεται ότι περιμένουν να εισπράξουν ανάμεσα σε 9 και 40 δισ. τόσο μικρή απόκλιση, προκειμένου να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες στη χρηματοδότηση της οικονομίας.
2) Γιατί αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, της ΔΗΜΑΡ, και όσους «φλερτάρουν» με μορφές άμεσων ή έμμεσων ιδιωτικοποιήσεων.
3) Γιατί αποτελούν στρατηγική επιλογή των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, και φαίνεται αυτό πεντακάθαρα, αν δούμε πως από τη δεκαετία του ’80 ακόμα, η Ε.Ε. με άπειρες ντιρεκτίβες, που εκείνη την εποχή δεν φαινόταν καθαρά το πραγματικό επίδικό τους, την «απελευθέρωση των αγορών» όπως έλεγαν για να μη χρησιμοποιήσουν κακόηχες λέξεις, που όμως αυτό που άφηναν πίσω τους ήταν καθαρές ιδιωτικοποιήσεις και απόσυρση του δημοσίου από τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας.της Ε.Ε. ήδη από τη δεκαετία του ‘80 προς αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις είναι πολύ αρνητική εξέλιξη;
Κατά την άποψή μας, και αυτό που θέλαμε να δείξουμε με το φιλμ, οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν οπισθοδρόμηση, μια πολύ αρνητική εξέλιξη για 10 πολύ συγκεκριμένους λόγους:
1) Οι ιδιωτικοποιήσεις σημαίνουν υπονόμευση της δημοκρατίας. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι κανένα κόμμα από αυτά που εφαρμόζουν με λυσσώδη επιμονή τις ιδιωτικοποιήσεις δεν τις εξήγγειλε προεκλογικά. Δεν βγήκε για παράδειγμα η ΝΔ να πει προεκλογικά ότι θα χαρίσω στον Σάλα την Αγροτική Τράπεζα, σε πολύ χαμηλότερη τιμή ακόμα και από αυτήν που είχε προθυμοποιηθεί να πληρώσει πριν από λίγους μήνες.
Το σημαντικότερο είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα δημιουργήσουν ένα οικονομικό apart-hide. Παύουν πια τα αγαθά και οι υπηρεσίες που προσέφεραν μέχρι τώρα οι ΔΕΚΟ να προσφέρονται για όλους τους πολίτες, όπως γίνεται σε δημοκρατικές χώρες.
2) Αυτό θα γίνει κατ’ αρχήν μέσα από την άνοδο των τιμολογίων. Παρατηρούμε μάλιστα ότι πριν γίνει η ιδιωτικοποίηση, πριν περάσει για παράδειγμα ο ΟΤΕ στη Deutsche Telecom, τα τιμολόγια είχαν ακολουθήσει συνεχή αυξητική πορεία, προκειμένου να μπορεί να τις πάρει ο ιδιώτης και να αποφέρoυν κέρδη.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας αποκόβεται από αυτές τις υπηρεσίες. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει απαγορευτικές αυξήσεις στις τιμές των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων. Μια συνηθισμένη όμως εικόνα σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου το ρεύμα για παράδειγμα ανήκει σε ιδιώτες, είναι να βλέπεις από κάθε κολώνα της εθνικής ΔΕΗ να φεύγουν εκατοντάδες καλώδια που πηγαίνουν στα σπίτια. Είναι το «ρεύμα των φτωχών» αυτό. Είναι κόσμος που δεν μπορεί να πληρώνει τα τιμολόγια και «κλέβει» από τις κολώνες τις ΔΕΗ.
Συνηθισμένο είναι επίσης να διαβάζεις στις εφημερίδες πόσοι σκοτώνονται επιχειρώντας να συνδέσουν παράνομα το σπίτι τους στο δίκτυο της εθνικής ΔΕΗ.
Πρόκειται για φαινόμενο που παίρνει τόσο μεγάλες διαστάσεις επειδή είναι εξωφρενικά τα τιμολόγια των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΗ ανά τον κόσμο.
