Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1984, όταν δεξαμενή 40 τόνων τοξικού αερίου του εργοστασίου της Union Carbide στην ινδική πόλη Μποπάλ εξερράγη, σκορπώντας ένα τοξικό νέφος πάνω απ’ την πόλη. Σε λίγες ώρες, 4.000 άνθρωποι πέθαναν με φοβερούς πόνους. Ο τελικός απολογισμός ήταν πολύ χειρότερος, κάπου 25.000 νεκροί, 100.000 με σοβαρά συμπτώματα και το φαινόμενο συχνών τερατογενέσεων είναι ακόμη συχνό!
Αν και οι εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων ήταν σαφείς ως προς τις ευθύνες της εταιρείας, 26 χρόνια αργότερα τα ινδικά δικαστήρια έκριναν μεν «ενόχους εξ αμελείας» τον Ινδό τότε πρόεδρο και άλλα επτά στελέχη του, όμως οι ποινές ήσαν ελάχιστες και οι καταδικασθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ δικαιούνται να ασκήσουν και έφεση! Τα πρόστιμα που τους επέβαλε το δικαστήριο ήταν άλλη μία πρόκληση στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών: 2.000 δολάρια για τους ενόχους και…. 10.000 δολάρια για την Union Carbide!
Στα χρόνια που προηγήθηκαν, η ινδική κοινή γνώμη απαιτούσε την έκδοση τού τότε γενικού διευθυντή της εταιρείας Ουόρεν Άντερσον, όμως οι ινδικές αρχές δεν πέτυχαν τη συνεργασία των αμερικανικών. Έτσι, την πλήρωσαν οι Ινδοί υπάλληλοι, ενώ η εταιρεία βγήκε από την περιπέτεια με μηδενικό κόστος…
Χρήστος Φωτιάδης
