Για να καταλάβει κανείς το σημερινό ρόλο της Πολωνίας στην Ουκρανία (και όχι μόνο…), πρέπει να γνωρίζει την προέλευση του πολωνικού μεγαλοϊδεατισμού και εθνικισμού. Πολλοί αναλυτές πέφτουν στην παγίδα της απόδοσης των παραπάνω στοιχείων στα 45 χρόνια ένταξης της Πολωνίας στη σοβιετική ζώνη επιρροής και τα δήθεν «δεινά» που αυτή επισώρρευσε στη χώρα.
Είναι αλήθεια ότι η Πολωνία ήταν εξαρχής η πιο «ανυπάκουη» χώρα του σοβιετικού συνασπισμού. Ακόμη πριν την εκδίωξη των ναζί είχαν φανεί τα σημάδια, με την πολυδιαφημισμένη «εξέγερση της Βαρσοβίας». Τα σοβιετικά στρατεύματα είχαν μόλις φτάσει στην ανατολική όχθη του Βιστούλα και σχεδίαζαν την όσο το δυνατόν πιο «αναίμακτη» διέλευσή τους, αλλά οι χιτλερικές ορδές γνώριζαν ότι το φυσικό αυτό εμπόδιο ήταν το μόνο που συγκρατούσε την επέλαση του Κόκκινου Στρατού προς το Βερολίνο. Έτσι, ο Ζουκόφ προτίμησε τη φθορά των χιτλερικών μέσων της υπεροχής του σε πυροβολικό και αεροπορία. Όμως οι αντικομμουνιστικές αντιστασιακές οργανώσεις θεώρησαν ότι θα πετύχαιναν μ΄ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: να κλέψουν τη δόξα της απελευθέρωσης της Βαρσοβίας απ΄ αυτούς που τελικά συνέτριψαν το χιτλερικό θηρίο και να δημιουργήσουν πολιτικό προαπαιτούμενο, με μια αντισοβιετική, φιλοδυτική κυβέρνηση. Το εγχείρημά τους κατέληξε σε άλλη μια σφαγή, για την οποία η δυτική ιστοριογραφία κατέστησε υπεύθυνο τον γνωστό ύποπτο, Ιωσήφ Στάλιν!
Μετά την απελευθέρωση και τις ρυθμίσεις της Γιάλτας, ο σοβιετικός ηγέτης αναγνώρισε τις δυσκολίες, με την αποκαλυπτική φράση: «ο σοσιαλισμός ταιριάζει στην Πολωνία, όπως το σαμάρι στην αγελάδα»!!!
Περιφερειακή δύναμη
Όμως το «εθνικό όραμα» των Πολωνών ξεκινά τέσσερις αιώνες πιο πριν, όταν η Πολωνία μαζί με τη Λιθουανία συνιστούσαν μια από τις πιο ισχυρές δυνάμεις της Ευρώπης του 17ου αιώνα. Κατά σύμπτωση, τα εδάφη τους περιλάμβαναν όλη τη σημερινή δυτική Ουκρανία, μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα!
Κι όμως, μόλις το 1795 η Πολωνία έπαυσε να υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος, ενώ τα εδάφη της μοιράστηκαν ανάμεσα στις τρεις ανερχόμενες δυνάμεις της εποχής, την Πρωσία, τη Ρωσία και την Αυστρία.
Κέρδισε την ανεξαρτησία της ξανά με τις μεγάλες αλλαγές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, για να την ξαναχάσει ύστερα από μόλις είκοσι χρόνια από τη χιτλερική πολεμική μηχανή, που είχε προγραμματίσει… ρόλο σκλάβων στους Σλάβους!
Μετά το 1989, η Πολωνία γεύτηκε τα προβλήματα της μετάβασης από τον ιδιότυπο (και αρκετά ανεπιτυχώς εφαρμοσθέντα…) σοσιαλισμό αλά πολωνικά, στον πρώιμο ανατολικοευρωπαϊκό καπιταλισμό. Ήταν η χώρα που υποδέχτηκε τις περισσότερες γερμανικές επενδύσεις, γεγονός που ωφέλησε την οικονομία της, αλλά την κατέστησε οικονομικό δορυφόρο της φιλόδοξης ενιαίας Γερμανίας!
Αντιρωσική αιχμή του δόρατος!
Παράλληλα, η Πολωνία έγινε το αγαπημένο παιδί του αμερικανικού καθεστώτος, παίρνοντας μέρος σε όλες τις σταυροφορίες του (Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ) και συντασσόμενη με τα πλέον συντηρητικά λόμπι, κυρίως τα πιο αντιρωσικά!
Ο εφιάλτης μιας ενδεχόμενης μεγαλύτερης σύγκλισης Γερμανίας – Ρωσίας, με την Πολωνία στη μέση, έκανε το πολιτικό σύστημα της Βαρσοβίας να ανατριχιάζει! Έτσι, οι Πολωνοί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υπονομεύσουν αυτό το ενδεχόμενο.
Συμμετείχαν ενεργότατα και καθοριστικά στην προετοιμασία όλων των «έγχρωμων επαναστάσεων», κυρίως της γεωργιανής και της ουκρανικής. Ανέλαβαν τη διακίνηση χρήματος της CIA στις γειτονικές τους χώρες, με ειδικό βάρος στη Λευκορωσία, την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία. Μόλις πριν ένα χρόνο, ηγήθηκαν ενός ακόμη… μηχανισμού χρηματοδότησης «ακτιβιστών» (που φυσικά θα μάχονταν για τη «δημοκρατία» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα»…), με το εντυπωσιακό όνομα «Ευρωπαϊκό Προικοδότημα για τη Δημοκρατία»! Επικεφαλής του «Ιδρύματος» (στο πρότυπο του αμερικανικού «Εθνικού Προικοδοτήματος για τη Δημοκρατία»…) τέθηκε Πολωνός πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι η «ιδέα» ανήκει στον Ράντεκ Σικόσκι, ΥΠΕΞ της Πολωνίας, κυρίως μετά την θριαμβευτική επανεκλογή του Λουκασένκο στις εκλογές του 2011!
Το «Προικοδότημα» εργάστηκε σκληρά για την ανατροπή του Προέδρου Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία και φυσικά συμμετέχει με πάθος στις εξελίξεις που έχουν οδηγήσει σε σφαγές δεκάδων αντιπάλων του φασιστικού πραξικοπήματος! Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι τα πρώτα 18 εκατ. ευρώ του ιδρύματος χορηγήθηκαν από τις Σουηδία, Δανία, Ολλανδία και Ελβετία! Δηλαδή, τόσο ο μύθος του «σκανδιναβικού μοντέλου» όσο και αυτός της ελβετικής «ουδετερότητας» πήγαν περίπατο, προς χάρη της εκδίωξης της Ρωσίας από την επί αιώνες «αδελφή» Ουκρανία!!!
Για άλλη μια φορά θα πούμε ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος, απαλλαγμένοι φυσικά από την εν θερμώ ψυχροπολεμική καταγραφή των γεγονότων, θα έχουν να διηγηθούν πολλές απολαυστικές λεπτομέρειες! Αν, μάλιστα, πίσω από τις ιμπεριαλιστικές ενέργειες δεν βρίσκονταν αθώα ανθρώπινα θύματα, τότε η αφήγηση θα ήταν απολαυστική, με χαρακτηριστικά θρίλερ…
Χρήστος Φωτιάδης
