Έτσι τιτλοφορεί το δεύτερο κατά σειρά -κριτικό απέναντι στις ΗΠΑ- κείμενό του, («Έθνος», 24.8.14), ο πάντα καλά πληροφορημένος Μιχάλης Ιγνατίου. Είχε προηγηθεί ένα άρθρο που περιέγραφε «τα δεινά του ΜπαράκΟμπάμα και τα μύρια προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, που χαρακτηρίζουν τη δεύτερη θητεία του στην αμερικανική προεδρία»!
Στο συγκεκριμένο, ο Ιγνατίου αναφέρεται στην αποτυχημένη επιχείρηση απελευθέρωσης των Αμερικανών δημοσιογράφων που αποκεφαλίστηκαν κατόπιν, ακριβώς λόγω αυτής της, «καθώς ο Ομπάμα αψήφησε το ρίσκο μέσα σε μια εχθρική χώρα, όπως η Συρία, η οποία κινδυνεύει με τριχοτόμηση λόγω της απερισκεψίας της Ουάσιγκτον και των φιλικών της χωρών να αποδεχθούν την υπόσχεση του Ταγίπ Ερντογάν πως σε έξι μήνες ο Ασαντ θα ήταν παρελθόν. Ο πρόεδρος της Συρίας άντεξε και δεν θα έχει την τύχη άλλων ηγετών, όπως ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι, τα καθεστώτα των οποίων κατέρρευσαν υπό την πίεση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας.
Όπως αποδεικνύεται τώρα, και ο Μουμπάρακ και περισσότερο ο Καντάφι, αποτελούσαν τους «κυματοθραύστες» της αραβικής τρομοκρατίας, ιδιαίτερα ο δεύτερος που είχε εξαφανίσει την Αλ Κάιντα της Βεγγάζης, η οποία όμως ανδρώθηκε μετά την πτώση του δολοφονηθέντος Λίβυου ηγέτη, και φέρει την ευθύνη για το λιντσάρισμα και τη δολοφονία του Αμερικανού πρέσβη.
Ο πρόεδρος Ομπάμα βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και οι αποφάσεις του θα διασώσουν ή θα καταποντίσουν την προεδρία του.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι ειρηνικές διαδικασίες είναι προτιμητέες. Απέναντι στην ειρήνη δεν πρέπει να υπάρχει άλλη επιλογή. Όταν όμως η Αμερική ταπεινώνεται από τρελούς και απάνθρωπους τρομοκράτες, πρώην προστατευόμενούς της, ο πρόεδρός της θα πρέπει να έχει το θάρρος και την τόλμη να αντιδρά. Η προστασία της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ύψιστο καθήκον και υποχρέωση…»!!!
Χρήστος Φωτιάδης
