Από την Πεύκη ως… το Τόκιο

Συνέντευξη: Γιώργος Αράπογλου

Το 2018 ήταν για εκείνη ίσως η καλύτερη –μέχρι την επόμενη– αγωνιστική χρονιά. Οι επιδόσεις της την έφεραν πιο ψηλά από κάθε άλλη Ελληνίδα αθλήτρια στην σύντομη ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα, ενώ στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στην Αγ. Πετρούπολη της Ρωσίας, πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση τερματίζοντας στην 22^η θέση στον κόσμο.

Βήμα βήμα, η Πρωταθλήτρια του Αστέρα Πεύκης στο Τραμπολίνο, Λίλα Κασάπογλου, πλησιάζει όλο και περισσότερο στο μεγάλο της όνειρο. Την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν από λίγα χρόνια, έχασε οριακά την πρόκριση για τους αγώνες του Ρίο, κάτι που δεν την κατέβαλε, αλλά την πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Πλέον, έχοντας εμπειρία να διαχειριστεί όλες τις δύσκολες καταστάσεις, βλέπει την χρονιά που μόλις ξεκινά ως την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής της και δηλώνει έτοιμη να κάνει τα πάντα για να το πετύχει.

Στην αυγή του 2019, η ΑΜΑΡΥΣΙΑ συνομίλησε με την Λίλα Κασάπογλου, για τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, τους στόχους για το επόμενο διάστημα, την προετοιμασία και τις ευκαιρίες να φτάσει όλο και πιο κοντά στον στόχο, το παράδειγμα που αποτελεί για τα νέα παιδιά, αλλά και για τις μικρές, καθημερινές «αποδράσεις» που επιτρέπει στον εαυτό της εν μέσω προετοιμασίας.

«Η χρονιά τελειώνει έχοντας πιάσει όλους τους στόχους που είχαμε βάλει. Μπήκαμε αρχικά στον ημιτελικό για πρώτη φορά σε παγκόσμιο και ταυτόχρονα είχα μπει και τον Απρίλιο στον ημιτελικό του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Είχα σε δυο διοργανώσεις που κατοχύρωσα τον ημιτελικό, που σημαίνει ότι ανεβαίνουμε, πλησιάζουμε τα μεγαθήρια», αναφέρει η Λίλα Κασάπογλου, κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση της χρονιάς που φεύγει.

Ήταν η πρώτη φορά που Ελληνίδα αθλήτρια πετυχαίνει την πρόκριση στον ημιτελικό, επίτευγμα που, όπως εξηγεί, της δίνει περισσότερο κίνητρο και ενέργεια, ενώ πλέον, δεν έχει το ίδιο άγχος να διαχειριστεί, όπως κατά την προσπάθειά της να προκριθεί στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Αυτό σημαίνει ότι ο στόχος που έχουμε βάλει να περάσουμε στις 16 που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι ακόμα πιο κοντά από ό,τι ήταν άλλες χρονιές. Σίγουρα όταν ξέρεις ότι έχεις λιγότερα βήματα, να φτάσεις στον στόχο, σε κάνει να δουλεύεις όλο και πιο πολύ. Έχω μπροστά μου ενάμιση χρόνο, στη διάρκεια του οποίου έχουμε τα 6 παγκόσμια κύπελλα για την πρόκριση. Εκεί πλέον, πας όλα για όλα. Επειδή στο Ρίο ήμουν πρώτη αναπληρωματική και στον αγώνα πρόκρισης είχα κάνει εγώ λάθος στο πρόγραμμά μου, νομίζω ότι το μεγάλο άγχος το πέρασα την προηγούμενη φορά. Τώρα είμαι πιο επικεντρωμένη, ξέρω καλύτερα για τι πηγαίνω και τι πρέπει να κάνω. Είμαι πιο προσηλωμένη στον στόχο», σημειώνει.

Το πρόγραμμα είναι βαρύ και οι προκλήσεις έντονες. Έτσι, έχει προσαρμόσει αναλόγως και την προπόνησή της, δίνοντας μια απλή εξήγηση για τον αγωνιστικό της στόχο.

«Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο για την πρόκριση είναι στα μέσα Φλεβάρη. Το πρώτο είναι στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν που είχαμε πάει και τον περασμένο Απρίλη για το Πανευρωπαϊκό, μετά ακολουθεί τον Απρίλιο το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μινσκ της Λευκορωσίας, όπου και θα επιστρέψουμε τον Ιούνιο αφού έχω πάρει πρόκριση για τους 2^ους Ευρωπαϊκούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα δυο προγράμματα που έχουμε να παρουσιάσουμε είναι ήδη έτοιμα. Θα είναι αυτά που κάναμε στο προηγούμενο Παγκόσμιο. Αυτό που κάνουμε τώρα στην προπόνηση, είναι να βελτιώνουμε λίγο την τεχνική και λίγο το ύψος. Να πάμε πιο ψηλά. Το να διορθώσεις τεχνική και να τελειοποιήσεις κάτι είναι το πιο δύσκολο από όλα. Θέλει πολλή λεπτομέρεια, επιμονή κι υπομονή, να βελτιώνεις τα ίδια για να φτάσεις εκεί που πρέπει. Εδώ και πολλά χρόνια μετρούν τα δευτερόλεπτα που διαρκεί ένα πρόγραμμα. Στόχος είναι να βελτιώσουμε αυτό το χρόνο, από 18 δευτερόλεπτα να πάνε 19. Παίζεις με κλάσματα και είναι και θέμα τεχνικής και δύναμης».

Για κάποιον που δεν γνωρίζει το άθλημα, η πρώτη απορία που έρχεται στο μυαλό είναι το ποιους αντιπάλους πρέπει να προσπεράσει, ώστε να πάρει τη θέση τους στην 16αδα που δίνει την πρόκριση. Η Λίλα Κασάπογλου εξηγεί πως το σύστημα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες και με βάση αυτό οι περίπου 80 αθλητές που ανταγωνίζονται για την πρόκριση έχουν σχεδόν μοιρασμένες πιθανότητες να τα καταφέρουν.

«Δεν παίζει ρόλο ο αντίπαλος. Την ώρα του αγώνα έχεις 18-19 δευτερόλεπτα να κάνεις την άσκηση. Στον καλύτερο αθλητή μπορεί να τύχει κάτι. Πάντα υπάρχουν αυτοί που είναι “κομπιούτερ” και δεν πέφτουν, δεν χάνουν πρόγραμμα, αλλά γενικά δεν μπορείς να γνωρίζεις τι θα συμβεί. Ειδικά από τις θέσεις 15 και μετά, όλα παίζονται. Το σύστημα πρόκρισης είναι η συγκεντρωτική βαθμολογία. Από τα 6 Παγκόσμια Κύπελλα, που θα πάρουμε μέρος, μετρούν τα τέσσερα καλύτερα. Μπορεί, δηλαδή, αν έχεις πάει πολύ καλά, να έχεις εξασφαλίσει την πρόκριση ακόμα και στα πρώτα τέσσερα. Επίσης, οι 8 πρώτοι από το Παγκόσμιο που είναι του χρόνου το Νοέμβρη παίρνουν απευθείας πρόκριση για την Ολυμπιάδα. Με την θέση που είχα τώρα στο Παγκόσμιο της Ρωσίας, όπως και στο προηγούμενο στην Πορτογαλία, είμαστε καλά. Αν διατηρήσω τις θέσεις αυτές που είχα (από 20 μέχρι 24), θεωρητικά είμαστε πολύ κοντά. Το αν είμαστε μέσα δεν μπορώ να το πω ακόμα, αλλά θα είμαστε με το ένα πόδι».

Σε μια περίοδο εορτών, όπου οι συγκεντρώσεις και τα οικογενειακά τραπέζια έρχονται το ένα μετά το άλλο και, ταυτόχρονα, συγκρούονται με το αυστηρό πρόγραμμα προπόνησης και την προσπάθειας προστασίας του σώματος από την αύξηση του βάρους, η έμπειρη αθλήτρια ξέρει τον τρόπο να πειθαρχεί.

«Μετά από τόσα χρόνια, έχεις μάθει να το ελέγχεις και να το περιορίσεις. Το ισορροπείς. Είναι ενάμισης χρόνος για να φτάσω σε ένα μεγάλο στόχο. Φέτος και του χρόνου δεν θα φάω πολύ, σε τρία χρόνια, όμως, θα φάω!», απαντά με χιούμορ.

Αναμέτρηση με την «τέλεια, ψηφιακή, Λίλα»

Στο μεσοδιάστημα και, εν μέσω προετοιμασίας, έχει μία ακόμα πρόκληση, καθώς στις 7 Ιουλίου, θα πάρει μέρος στο World Outdoor Gymnastics Gala (Wogg), που θα πραγματοποιηθεί στο Καλλιμάρμαρο, όπου μαζί με σημαντικούς Ολυμπιονίκες από την Ελλάδα και τον κόσμο, θα έρθουν αντιμέτωποι με τον “woggatar”, τον τέλειο ψηφιακό εαυτό τους, στην αρτιότερη εκδοχή του αγωνιστικού τους προγράμματος, σε μια επίδειξη των αγωνισμάτων τους, όπου κριτές θα είναι το κοινό.

Ανάμεσα στους αθλητές που θα λάβουν μέρος, εκτός από την Λίλα Κασάπογλου, θα είναι ο Λευτέρης Πετρούνιας, η Βασιλική Μιλλούση, ο Βλάσης Μάρας και άλλοι.

«Είναι μια πολύ ωραία πρόκληση γιατί δίνεται σε λίγους αθλητές η τιμή να αγωνιστούν και να κάνουν το άθλημά τους στο πρώτο στάδιο σε όλο τον κόσμο. Εμείς θα αγωνιστούμε πρώτη φορά σε ανοικτό χώρο που είναι κάτι καινούριο για εμάς, αφού θα πρέπει να αναμετρηθούμε με τον άνεμο, δεν έχουμε σταθερά σημεία να κοιτάμε, έχουμε μόνο τον ουρανό. Δεν έχουμε μάθει να μην περιβαλλόμαστε από κάτι. Ο κόσμος επηρεάζει την προσπάθεια. Αντιμετωπίζεις τον τέλειο εαυτό σου και στην ουσία σε κάθε αγώνα, αυτόν κυνηγάς. Εμείς είμαστε στο gala ως οικοδεσπότες. Θα δείξω ένα πρόγραμμα στο κοινό και ταυτόχρονα ο “woggatar”, θα δείξει την τέλεια ψηφιακή Λίλα. Ακόμα δεν το έχουμε δει κι εμείς για να έχω λεπτομέρειες. Το να υπάρχει η τέλεια ψηφιακή Λίλα και να θέλεις να την ανταγωνιστείς, είναι μια πρόκληση που την έχεις κάθε μέρα. Τώρα θα την βλέπω και μπροστά μου!», αναφέρει.

Το παράδειγμα, η μοναξιά και η προσπάθεια

Πέρα από όλα αυτά, και μόνο με το γεγονός ότι είναι πολύ κοντά στο να γράψει ιστορία στο άθλημα στην Ελλάδα, εάν τελικά καταφέρει να πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την παρουσία της αυτή, λειτουργεί και ως παράδειγμα για τα νέα παιδιά. Η ίδια το νιώθει ως μεγάλη τιμή και χαίρεται που βλέπει νέα παιδιά να παίρνουν παράδειγμα από εκείνη και να κάνουν την δική τους προσπάθεια.

«Βλέπω στον Σύλλογό μου, τον Αστέρα Πεύκης, που υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά, μετά το Παγκόσμιο και, όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα, ξεκίνησαν πάλι προπόνηση, ήρθαν και καινούρια παιδιά, γιατί μου είπαν ότι από την είδηση που έμαθαν για την θέση που πήρα και τα βίντεο που είδαν, ήθελαν να ξεκινήσουν ξανά. Είναι πολύ ωραίο σαν συναίσθημα. Είναι μεγάλη τιμή για κάποιον να έχει καταφέρει να εμπνεύσει κάποια παιδιά και να μπουν στο άθλημα που, δυστυχώς, δεν είναι τόσο γνωστό όπως άλλα. Είναι ένα πολύ καινούριο άθλημα, οπότε και μόνο η προβολή που γίνεται, κάνει καλό να γίνει πιο γνωστό», σημειώνει.

Παρ’ όλα αυτά, δεν παύει να είναι ένα… μοναχικό άθλημα που έχει τα θετικά και τα δύσκολα στοιχεία του.

«Είναι ατομικό, μοναχικό, όπως το πάρει κανείς. Αλλά είναι και ωραίο. Τόσο η επιτυχία όσο και η αποτυχία είναι δική μας. Στην αποτυχία, έχεις το κίνητρο να τα βάζεις με τον εαυτό σου. Εσύ εκτελείς. Αυτό που έχω σαν μότο στο μυαλό μου, είναι ότι ποτέ δεν θα βγω σε έναν αγώνα να αγωνιστώ και να πετάξω τη δουλειά μου, να πέσω, να χάσω τον κόπο μου. Πάντα πας για το καλύτερο. Και κάτι στραβά να πάει, θα βρω κάτι να το σώσω. Δεν σημαίνει ότι δεν έχουν τύχει ατυχίες».

Όσο για την σκέψη που κάνει πριν από κάθε προσπάθεια, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: «Κάνε αυτό που ξέρεις. Είναι τόσο απλό. Έχω εκτελέσει στην προπόνηση και στους αγώνες τόσες χιλιάδες φορές τα προγράμματα, που και με κλειστά μάτια να με βάλεις να το κάνω, νομίζω ότι θα βγει. Οπότε, αν δεν με καταβάλει το άγχος παραπάνω αυτό που πρέπει, και κάνω αυτό που ξέρω, το αποτέλεσμα θα είναι πάρα πολύ καλό».

Αν και η ίδια, λόγω του προγράμματός της δεν θα καταφέρει να ξεκουραστεί πολύ, ωστόσο, δεν χάνει το χαμόγελό της, ενώ στέλνει μέσω της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ τις δικές της ευχές σε όλους για το νέο έτος.

«Είχα μόνο τρεις μέρες ρεπό και μετά ξανά προπονήσεις. Δεν προλαβαίνεις να κάνεις πολλά. Θέλεις να ξεκουραστείς, να πας σε τραπέζια, να δεις τους φίλους σου, νομίζω ότι αυτά μετρούν. Λίγες, αλλά καλές και ποιοτικές στιγμές. Εύχομαι στον κόσμο πρώτα από όλα να έχει υγεία, να περνάει όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους του. Εύχομαι ο κόσμος που ασχολείται με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό να αυξηθεί γιατί μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα. Είναι ένας καλός τρόπος ζωής. Ευτυχία, αγάπη και όλα αυτά τα απλά καθημερινά που ζητάμε όλοι».