Την τετραετία λοιπόν 2007-2010 κατασκευάστηκε το 4ο Νηπιαγωγείο και ο Διασχολικός Πολυχώρος στην οδό Μπενίση, δημιουργήθηκε πλήρης και αξιόμαχη Τεχνική Υπηρεσία, προϋπόθεση για την ανάπτυξη οποιουδήποτε δήμου. Εκχωρήθηκε το δίκτυο ύδρευσης στην ΕΥΔΑΠ, στην υψηλότερη αξία που δόθηκε ποτέ δίκτυο από Δήμο και εξοφλήθηκαν όλες οι οφειλές προς αυτήν του Δήμου, που άγγιζαν τα δύο εκατομμύρια Ευρώ. Καθιερώθηκε δημοτική συγκοινωνία με την αγορά ενός λεωφορείου IVECO αξίας 260.000 ευρώ, δημιουργήθηκε Δημοτική Βιβλιοθήκη, ενώ συνεχίστηκε η υλοποίηση του προγράμματος ΥΓΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ για μειονεκτούσες πληθυσμιακές ομάδες. Κατασκευάστηκαν πεζοδρόμια στα πλαίσια Ευρωπαϊκού Προγράμματος ύψους 1.200.000 ευρώ. Συνεχίστηκαν οι διανοίξεις οδών (Λυκόβρυσης, Μιαούλη, Ρίμινι, Φυρογένη, Μαυρογένους, Θησέως, Κιλκίς, Μακεδονίας, Πατέλη, Μεσολογγίου ) που έλυσαν το πρόβλημα της κυκλοφορίας στην πόλη. Συνεχίστηκαν τα αντιπλημμυρικά έργα στο βασικό οδικό δίκτυο (Σ. Βενιζέλου, Γρ. Λαμπράκη και τους κάθετους δρόμους) που απάλλαξαν τη Λυκόβρυση από το «προνόμιο» να γίνεται λίμνη σε κάθε νεροποντή.
Τέλος αγοράστηκε το οικόπεδο στο Ο.Τ. 64 (1,5 στρέμμα) αξίας 1.200.000 ευρώ και απαλλοτριώθηκε η Πλατεία Χαράς (Πλ. Α. Παπανδρέου) έναντι 800.000 ευρώ.
Μεγάλη προτεραιότητα δόθηκε στη συντήρηση και επισκευή των σχολείων που κόστισε 450.000 ευρώ, ενώ χαρακτηρίστηκε ο χώρος του κληροδοτήματος «προικοδότησης απόρων κορασίδων» στα Ο.Τ. 29, 30, 31 ως χώρος 3 σχολείων και αποσπάστηκε από τα «νύχια» οικοπεδοφάγων. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός που αγοράστηκε περιλαμβάνει 2 απορριματοφόρα, 1 αναρ. Σάρωθρο, 1 ημιφορτηγό 4Χ4, 2 ημιφορτηγά, 2 επιβατικά, 1 υδροφόρο, 1 καλαθοφόρο, 1 πλυντήριο κάδων, 1 τεμαχιστή κλαδιών και φτάνει σε αξία τα 700.000 ευρώ.
Συνολικά σε οκτώ χρόνια επενδύθηκαν στο Δήμο Λυκόβρυσης από ίδιους πόρους και πόρους Ευρωπαϊκούς και εθνικούς 25.000.000 ευρώ περίπου χωρίς να υπολογίζεται το λειτουργικό κόστος του Δήμου.
Υπήρξατε για σειρά ετών δήμαρχος της Λυκόβρυσης και διατελέσατε και μία θητεία δήμαρχος στον Καλλικρατικό Δήμο Λυκόβρυσης Πεύκης. Εάν συγκρίνετε τις δύο περιόδους (έστω και εάν διακρίνονται από διαφορετικό χρονικό εύρος) σε ποια πολιτικά συμπεράσματα καταλήγετε; Ποιες ήταν οι προκλήσεις διοίκησης της πόλης της Λυκόβρυσης και πόσο αυτές διαφοροποιήθηκαν όταν η πόλη έγινε «μεγαλύτερη» (Λυκόβρυση Πεύκη);
Οι δύο περίοδοι – Λυκόβρυση 2003-2010 και Λυκόβρυση-Πεύκη 2011-2014 – έχουν τρεις βασικές διαφορές:
α. Διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο (προ και μετά Καλλικράτη).
β. Διαφορετική οικονομική κατάσταση της χώρας (προ και μετά την οικονομική κρίση).
γ. Διαφορετική οικονομική κατάσταση των Δήμων (οικονομικά εύρωστη η Λυκόβρυση με χρέος 40% σε σχέση με τα έσοδά της, οικονομικά χρεοκοπημένη η Πεύκη με χρέος 250% σε σχέση με τα έσοδά της).
Οι παραπάνω διαφορές οδηγούν και σε αυτονόητα πολιτικά συμπεράσματα:
Ο Καλλικράτης δεν ήταν όπως εξαγγέλθηκε μια πραγματική διοικητική μεταρρύθμιση, όπως ισχυριζόταν ο κ. Ραγκούσης – παρά τις πρώτες αλλαγές σε θέματα διαφάνειας και οικονομικού ελέγχου μιας προηγούμενης ασύδοτης Τοπικής Αυτοδιοίκησης ( Τ.Α.) – αλλά μία συνένωση Δήμων για την αριθμητική τους μείωση, προκειμένου να ακολουθήσει η πρωτοφανής μείωση των πόρων τους, στα πλαίσια των συμφωνιών που υπέγραφαν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις με τους δανειστές μας. Παράλληλα φρόντισαν και για τη μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς μεταφορά πόρων που συνιστά μία χονδροειδή παραβίαση του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Χάρτας της Τ.Α.
Η κατά 60% περικοπή των πόρων των Δήμων (ΚΑΠ και ΣΑΤΑ) οδηγεί στη συρρίκνωση και το μαρασμό τους. Στο δικό μας Δήμο Λυκόβρυσης-Πεύκης οι περικοπές την περίοδο 2011-2014 ήταν 18.000.000 ευρώ σε σχέση με τα έσοδα της περιόδου 2007-2010 των δύο πρώην Δήμων Πεύκης και Λυκόβρυσης. Τι έργα και συντηρήσεις μπορείς να κάνεις με αυτές τις περικοπές;
Η διαφορετική οικονομική κατάσταση των δύο πρώην Δήμων είναι προφανές ότι ανέστειλε τη δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης και ως πρώτο καθήκον έμενε η επιβίωση της Πεύκης λόγω της χρεοκοπίας που την οδήγησε ο τελευταίος Δήμαρχός της.
Τώρα αναφερόμενος στις προκλήσεις σε ό,τι αφορά τη Λυκόβρυση του 2003 έκανα λόγο προηγουμένως. Σε ό,τι αφορά τον ενιαίο Δήμο του 2011 θα έπρεπε να γίνει ομαλά η συνένωση των δύο πρώην Δήμων με τη συσσωμάτωση των υπηρεσιών τους και η επιβίωση του ενιαίου Δήμου και η οικονομική του εξυγίανση μια και ο Δήμος Πεύκης μας κληροδότησε 18.000.000 ευρώ δάνεια και leasing και ληξιπρόθεσμες οφειλές, από τα οποία για τρία χρόνια δεν πλήρωνε ούτε χρεολύσια, ενώ τα είχε μεταφέρει σε ιδιωτικές τράπεζες χάνοντας τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για όλους τους Δήμους.
Με βάση τη μακρά σας εμπειρία στο αυτοδιοικητικό γίγνεσθαι, πως κρίνετε το επίπεδο άσκησης πολιτικής διαχρονικά στην πόλη της Λυκόβρυσης και σήμερα στον Καλλικρατικό Δήμο;
Το επίπεδο άσκησης πολιτικής διαχρονικά στη χώρα μας είναι καθυστερημένο και ανορθολογικό. Γιατί τα πάθη στο λαό μας ήταν και παραμένουν οξυμένα, όπου κυριαρχούν οι ατομικές ιδιοτελείς επιδιώξεις που παραμερίζουν το συλλογικό συμφέρον.
Σ΄ αυτή τη λογική κινείται και το πολιτικό κλίμα στη Λυκόβρυση και την Πεύκη. Η διαφορά είναι ότι στη Λυκόβρυση οι φορείς του ατομισμού και της πολιτικής ιδιοτέλειας υπήρξαν αδύναμοι λόγω της «χρεοκοπημένης» πολιτικής τους παρουσίας, ενώ στην Πεύκη η πολιτική ιδιοτέλεια εκφράστηκε με απύθμενη κακότητα και θρασύτητα χρησιμοποιώντας «επαγγελματικά» εργαλεία διαβολής, συκοφαντίας και παραπληροφόρησης. Έπαιξαν στο θολό τοπίο «Λυκόβρυση-Πεύκη» και φυσικά … έχασαν. Φαίνεται ότι στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο νεόκοποι Δημοτικοί Σύμβουλοι την πολιτική τους ιδιοτέλεια εμφανίζουν ως προστασία των θεσμών οι μεν και των λαϊκών συμφερόντων άλλοι.
Τέλος φαίνεται να διατηρείται ένας μικροπρεπής απολίτικος σχολιασμός των δημοτικών πραγμάτων που στο βάθος του ορίζοντα θεωρώ ότι κρύβονται επιδιώξεις άλλων, που δεν έχουν ευοδωθεί μέχρι σήμερα. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από το γεγονός ότι δεν ασχολούνται και δεν συζητάνε καθόλου τα μεγάλα προβλήματα του Δήμου όπως π.χ. το οικονομικό, το θέμα του υπόγειου πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία, την συνέχιση των προγραμμάτων κοινωνικής αλληλεγγύης κ.λπ.
