H Δημοτική Ενότητα και πάλι για το IBC
Επανειλημμένα η Δημοτική Ενότητα έχει δημοσιοποιήσει, με μια σειρά παρεμβάσεις της, τις θέσεις της για τις καταστροφικές συνέπειες σε βάρος του μαρουσιώτικου λαού, αλλά και του εμπορικού κόσμου της πόλης μας ειδικότερα, από τη μεταολυμπιακή χρήση πολλών ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ανάμεσά τους και του IBC, όπως αυτή προετοιμάστηκε από το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια ολοκληρώθηκε και υλοποιείται από τη Ν.Δ.
Ας υπενθυμίσουμε τις πιο πρόσφατες από τις παρεμβάσεις αυτές:
• Τη Συνέντευξη Τύπου, την 14-7-2004, με θέμα «Ολυμπιακές Παρεμβάσεις στο Μαρούσι: Οι ανατροπές στην πόλη μας στην τελική τους ευθεία».
Τι λέγαμε τότε: Από το αναλυτικό κείμενο των πεντέμισι σελίδων, στο οποίο με συγκεκριμένη τεκμηρίωση προβλέπονταν ως μονόδρομος η σημερινή κατάσταση, διαλέγουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«Ξεκινώντας από το πρόβλημα αιχμής, που αντιμετωπίζουμε σήμερα, αυτό της διάσωσης του ιστορικού εμπορικού κέντρου της πόλης μας, νιώθουμε υποχρεωμένοι να κάνουμε κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις ή να συζητήσουμε όποιες άλλες τεθούν… Μια ιδέα θα ήταν να προκηρυχθεί από τον ΕΣΑΜ για τις 13 Αυγούστου, ημέρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, συμβολικό 10λεπτο κλείσιμο όλων των εμπορικών καταστημάτων του ιστορικού κέντρου, ως μήνυμα διαμαρτυρίας σε συνδυασμό με επικόλληση στις βιτρίνες αφίσας με ανάλογο περιεχόμενο. Ταυτόχρονα, οι άλλοι φορείς και κινήσεις της πόλης που συμφωνούν σε ένα κοινό πλαίσιο υπεράσπισης του ιστορικού χαρακτήρα του παραδοσιακού εμπορικού κέντρου και ανάπτυξης της λειτουργίας του ως τέτοιου, θα εκδηλώσουν τη δική τους παρέμβαση συμπαράστασης».
Ποια ανταπόκριση βρήκαν οι προτάσεις μας αυτές από την τότε διοίκηση του ΕΣΑΜ; Η απάντηση βρίσκεται στην επόμενη παρέμβασή μας:
• Τη Συνέντευξη Τύπου, την 13-10-2004, με θέμα «Το Μαρούσι απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές Κυβέρνησης και Δημοτικής Αρχής». Στη συνέντευξη αυτή, μεταξύ άλλων, τονίζαμε:
«Στο Μαρούσι, η μεταολυμπιακή χρήση των ολυμπιακών (και όχι μόνο αθλητικών) εγκαταστάσεων, εμφανίζεται ως πρόβλημα με ιδιαίτερη οξύτητα. Προβλέπεται η εμπορευματοποίηση (επί το λαϊκότερο το "ξεπούλημα") της ευρύτερης περιοχής των 1.000 στρεμμάτων του ΟΑΚΑ, του Κέντρου Τύπου και του Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης σε συνδυασμό με το πολυχρηστικό μεγαθήριο των 70.000 τ.μ. στο Χωριό Τύπου του Λάτση. Τα παραπάνω, συνυφασμένα με την κεντρική πολιτική θέση της άρχουσας τάξης για τη μετάλλαξη του Μαρουσιού σε υπερτοπικό κέντρο παροχής, κύρια, υπηρεσιών, σημαίνουν:
…Κατακόρυφη, πλέον, υποβάθμιση του ιστορικού εμπορικού κέντρου της πόλης και καίριο οικονομικό πλήγμα σε βάρος των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό…».
Αναφερόμενοι, δε, στη στάση της διοίκησης του ΕΣΑΜ, δηλώναμε ευθέως:
«Δυστυχώς, οι εξελίξεις μας διέψευσαν, οδήγησαν αλλού: Κατά την κρίση μας, την οποία δεν διστάζουμε να διατυπώσουμε δημόσια, οι μαζικοί φορείς, μαζί και ο ΕΣΑΜ, που δραστηριοποιήθηκαν γύρω από το ζήτημα της υποβάθμισης του Εμπορικού Κέντρου δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν την κοντόφθαλμη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία τα δεινά της πόλης ξεκινούν και καταλήγουν μόνο στον "κακό δήμαρχο" και περιορίζονται σε κάποιες τοπικές διαχειριστικές επιλογές. Κι ακόμη δεν μπόρεσαν ν’ αντισταθούν στον πειρασμό μιας στιγμιαίας ομοβροντίας κατά του κ. Τζανίκου, αρκετής, κατά τη γνώμη τους, να διαμορφώσει κλίμα συστράτευσης μια μερίδας επώνυμων και μη συντοπιτών μας με διαφαινόμενη προοπτική (παρά τις όποιες διαψεύσεις) της δημιουργίας μιας ακόμη, περί τα δημοτικά κίνησης, εγνωσμένης κομματικής προέλευσης».
• Την Ανακοίνωση της Δ.Ε., την 6-05-2005, με τίτλο «Χρήση Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων: Από το κακό στο χειρότερο».
Επειδή «τα γραπτά μένουν» ας παραθέσουμε και από το κείμενο αυτό ένα απόσπασμα:
«Με εξαίρεση τη "Δημοτική Ενότητα", η οποία, όπως θα δούμε παρακάτω, ήδη από το 2002 προειδοποιούσε για τα επερχόμενα δεινά στην πόλη μας (και όχι μόνο) από την μετέπειτα χρήση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις είτε προσπαθούσαν να αποδείξουν (πλειοψηφία Τζανίκου) ενίοτε με πανάκριβες ημερίδες και πληρωμένες καταχωρήσεις, τα "τεράστια οφέλη της πόλης" μας από την "ολυμπιακή κληρονομιά, είτε εγκαλούσαν τον δήμαρχο (παρατάξεις της μειοψηφίας) γιατί δεν αξιοποίησε δεόντως (!) τις ευκαιρίες που δόθηκαν. Και αυτά, όταν όλοι μαζί κατά τη δημοτική περίοδο που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων (1998-2002), έστρωσαν σε αγαστή συνεργασία το δρόμο για την επερχόμενη λαίλαπα, μέσα από "Μνημόνια Συνεργασίας" με την "Αθήνα 2004 Α.Ε." και Προγραμματικές Συμβάσει.».
• Την τοποθέτηση για το IBC του επικεφαλής της ΔΕ στη συνεδρίαση της 3-11-05 στο Δ.Σ., η οποία δημοσιεύτηκε σε όλο σχεδόν τον τοπικό Τύπο, στην οποία αναλύονται οι επιπτώσεις από τη λειτουργία του νέου «πρώην λυόμενου» μεγαθηρίου σε βάρος των εργαζομένων του Μαρουσιού και των γειτονικών δήμων.
Μεταξύ αυτών, τονίστηκε και το μείζον ζήτημα (που αγνοήθηκε πλήρως μέχρι σήμερα από τις άλλες δημοτικές κινήσεις αλλά και τους τοπικούς συλλόγους) της μελλοντικής δημιουργίας «στρατοπέδου συγκεντρώσεως κεραιών» στο IBC. Τονίστηκε, επίσης, η πλήρης αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων («επιστροφή στον Μεσαίωνα» είναι η κατάλληλη έκφραση) αφού «οι εργαζόμενοι στα εμπορικά καταστήματα του IBC, πλέον, θα εργάζονται ως είλωτες, αφού αυτά θα λειτουργούν 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα».
• Το Άρθρο, τέλος, του επικεφαλής της Δ.Ε., που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2006 στον τοπικό Τύπο, με τίτλο «Ενός IBC μύρια έπονται!».
Ας παραθέσουμε ένα χαρακτηριστικό του απόσπασμα:
«Τον τελευταίο, όμως, μήνα και αφού υπογράφηκε πρώτα η σύμβαση με το Λάτση, μερικοί υποψήφιοι δήμαρχοι θεώρησαν σκόπιμο να στρέψουν την προσοχή και τα πυρά τους στο «λυόμενο» τερατούργημα. Και πάλι, όμως, στοχεύοντας στο ψάρεμα εντυπώσεων και μερικών, ενδεχομένως, ψήφων. Αφήνοντας δηλαδή στο απυρόβλητο τους βασικούς υπεύθυνους, τους κύριους πολιτικούς εκφραστές των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας, τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.».
Αλήθεια, όμως! Πού βρίσκονταν όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση του ΕΣΑΜ; Εδώ ταιριάζει «κουτί» η ρήση των αρχαίων προγόνων μας: «Των οικιών υμών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε» («εδώ τα σπίτια σας καίγονται και εσείς τραγουδάτε»). Πώς αλλιώς να αποτυπωθεί η μακάρια, για όλο αυτό το διάστημα, απραξία της ή, ακόμα χειρότερα, η προ μηνών αποστροφή της νέας Διοίκησης ότι δεν φοβούνται τον ανταγωνισμό του The Mall;
Αλλά και τώρα, που αποφάσισε να κάνει κάποια βήματα, μήπως κινείται σε μια κατεύθυνση αγωνιστικής συσπείρωσης του εμπορικού κόσμου, αναδείχνοντας τα πραγματικά αίτια της κρίσης που τον μαστίζει; Κάθε άλλο. Το γεγονός, άλλωστε, ότι απέφυγε να έρθει σε επαφή με τη Δημοτική Ενότητα αποτελεί πρόσθετη απόδειξη ότι διάλεξε δρόμο που δεν θίγει τη ρίζα του κακού. Ρίζα που δεν είναι άλλη από τις πολιτικές που θρέφουν και γιγαντώνουν τα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας, μαζί και των ντόπιων μεγαλεμπόρων αλλά και των πολυεθνικών.
Να ένα ζήτημα όπου ο εμπορικός κόσμος της πόλης μας δεν πρέπει να αγνοήσει. Που πρέπει, αντίθετα, κατά τη δική μας αντίληψη, συμμετέχοντας από τη μια στις όποιες δραστηριότητες του ΕΣΑΜ, να διεκδικήσει από την άλλη να προωθήσει μια ουσιαστική αντιπαράθεση με τις πολιτικές που υλοποιούνται σε βάρος του, τόσο σε τοπικό όσο και σε γενικότερο επίπεδο. Να πάρει πρωτοβουλίες, να αναζητήσει συμμάχους, να συντονίσει τη δράση του και με τα άλλα στρώματα των εργαζομένων στην πόλη μας και στους γειτονικούς δήμους, που πλήττονται και αυτά όλο και περισσότερο από τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκφραστών.
Προς αυτή την κατεύθυνση, μπορεί να υπολογίζει πάντα στην ενεργή συμπαράσταση της Δημοτικής Ενότητας.
Μαρούσι, 23/11/2006
Για τη Δημοτική Ενότητα
Μπάμπης Ζιώγας
