Έχουν τα χρώματα προβλήματα;
Η μελέτη του βιβλίου ήταν η αφορμή για να ασχοληθούν οι μαθητές και με το πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων «αλλά και άλλα άλυτα μαθηματικά προβλήματα». Ποιο είναι όμως το πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων με το ποίο καταπιάστηκαν οι μαθητές; Το πρόβλημα, όπως μας είπαν οι μικροί επίδοξοι Αϊνστάιν του Αμαρουσίου, είναι το ποιος είναι ο ελάχιστος αριθµός χρωμάτων που χρειάζονται για να χρωματίσουμε έναν επίπεδο χάρτη έτσι ώστε δύο γειτονικές χώρες να µην έχουν το ίδιο χρώµα. «Τρία χρώµατα δεν επαρκούν. Ήδη από το1850 είχε, σχετικά εύκολα, αποδειχθεί ότι πέντε χρώµατα αρκούν για οποιονδήποτε χάρτη. Δεν είχε όµως βρεθεί κανένα παράδειγμα στο οποίο να είναι απαραίτητα τα πέντε χρώµατα. Έτσι διατυπώθηκε η εικασία, που έγινε γνωστή ως το πρόβληµα των τεσσάρων χρωμάτων, ότι τέσσερα χρώµατα επαρκούν. Χρειάστηκαν 126 χρόνια µέχρι να αποδειχθεί τελικά ότι η εικασία αυτή είναι αληθινή. Το θεώρηµα των τεσσάρων χρωµάτων είναι μάλιστα το πρώτο πρόβληµα στην ιστορία των µαθηµατικών που λύθηκε µε ουσιαστική βοήθεια από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές».
Τα παιδιά χρωμάτισαν χάρτες προσπαθώντας να κατανοήσουν το μαθηματικό πρόβλημα, συζήτησαν, διαφώνησαν και συμφώνησαν.
Έγραψαν ημερολόγιο, σενάριο αλλά και την ιστορία ξανά από τα μάτια της πρωταγωνίστριας. Δημιουργική γραφή αλλά και έκφραση συναισθημάτων. Γνώρισαν την αρχιτεκτονική του νησιού, ζωγράφισαν τους πρωταγωνιστές, τραγούδησαν, μα πάνω από όλα έγιναν ομάδα με βιωματικά παιχνίδια και συμβόλαιο.
Μια Λέσχη μα τι Λέσχη!
Τα παιδιά που αποτελούν την ομάδα της Λέσχης Ανάγνωσης είναι 40, αριθμός εντυπωσιακός που ξεπερνά κάθε προσδοκία, δεδομένου ότι η εποχή μας θεωρεί το βιβλίο… μπανάλ!
Οι συναντήσεις των μαθητών γίνονται κάθε Τρίτη, από τις 14.15 έως 16.00, «παρ’ όλη την κούραση και την πείνα», όπως εξομολογούνται τα παιδιά!
Η Λέσχη Ανάγνωσης λειτουργεί στο πλαίσιο του προγράμματος αγωγής σταδιοδρομίας «Επαγγελματικές μονογραφίες, ο συγγραφέας, ο τυπογράφος και άλλοι επαγγελματίες» και οι στόχοι της είναι η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και η αυτογνωσία με βιωματική προσέγγιση, η ανάπτυξη δεξιοτήτων συνεργασίας, ομαδικότητας, πρωτοβουλίας, λήψης απόφασης και καλλιέργεια κριτικής σκέψης, καθώς και άσκηση των μαθητών στην παρουσίαση εργασιών σε ακροατήριο και στη δεξιότητα επικοινωνίας.
Ποιος είναι όμως ο τρόπος που δουλεύουν; Απάντηση γι’ αυτό πήραμε από τις υπεύθυνες καθηγήτριες της Λέσχης, τις μαθηματικούς Κατερίνα Ρουμπή και Αφροδίτη Κουτσώνα: «Κάθε βδομάδα τα παιδιά ορίζουν ορισμένο αριθμό σελίδων που πρέπει να διαβάσουμε όλοι και επιπλέον μια ομάδα παιδιών, 2 έως 4 συνήθως, αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μας παρουσιάσουν την εξέλιξη της ιστορίας αλλά και κάποια άλλα στοιχεία τα οποία αναφέρονταν στο απόσπασμα».
Άλλες δραστηριότητες
«Επισκεφθήκαμε το τυπογραφείο Γαβριηλίδη, ιστορικό και μοναδικό εκδοτικό οίκο που στις μέρες μας εξακολουθεί και στηρίζει την ελληνική ποίηση. Ο ίδιος ο κύριος Γαβριηλίδης και μίλησε και είδαμε πώς παίρνει ζωή ένα βιβλίο», λένε ενθουσιασμένα τα παιδιά.
«Να μοιραστούμε την εμπειρία μας»
«Στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ θέλουμε να δημοσιεύσουμε παρουσίαση του βιβλίου που διαβάσαμε, διότι θέλουμε την εμπειρία μας να τη μοιραστούμε με την τοπική κοινωνία. Θέλουμε επίσης να σας πούμε ότι με μεγάλη λαχτάρα οργανώνουμε και την επίσκεψή μας στη Θεσσαλονίκη στη Μαθηματική Εβδομάδα, στις 28 Μαρτίου. Στην παρουσίαση της Θεσσαλονίκης έχουμε δραματοποιήσει τη σκηνή του χωρισμού του πρωταγωνιστή του βιβλίου η οποία θα αποδοθεί από δύο παιδιά της ομάδας. Επίσης έχουμε αλλάξει τα λόγια του τραγουδιού του Πορτοκάλογλου ‘’Τα καράβια μου καίω» και θα τραγουδήσουμε ‘’Τα βιβλία δεν καίω’’», λένε τα παιδιά, μιλώντας για τα μελλοντικά σχέδιά τους. Η ίδια παρουσίαση θα γίνει και στο Μαρούσι, τον Μάιο. Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ φυσικά θα είναι εκεί.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΥ
