Είναι αλήθεια ότι αυτή η πρακτική για πολλούς λόγους συγκυριακά του απέδωσε. Γι’ αυτό προσπαθεί και σήμερα να την κεφαλοποιήσει περαιτέρω. Ενθουσιασμένος, λοιπόν, από τα πρόσκαιρα εκλογικά αποτελέσματα σπεύδει ως δήμαρχος, πλέον, να καλέσει σε συνεργασία όλους τους «παλαίμαχους αυτοδιοικητικούς» όπως αναγράφτηκε σε τοπική εφημερίδα.
Τους καλεί, λοιπόν, στη λογική «όλοι για το καλό της πόλης» να πλαισιώσουν επιτροπές και να έχουν κοινή συμμετοχή στα δρώμενα.
Του διαφεύγουν όμως βασικές αρχές: Στην αντιπροσωπευτική Δημοκρατία που ζούμε, οι πολίτες εκφράζονται μέσα από πολιτικούς συνδυασμούς, κοινωνικούς φορείς και τοπικούς συλλόγους. Κάθε ένας φορέας που προτείνει κάποιον, έχει την ευθύνη για την επιλογή του στον αντιπροσωπευτικό ρόλο που του αναθέτει. Και κάθε προτεινόμενος έχει ευθύνη προς τον προτείνοντα για την αποδοχή της πρότασης.
Μάθαμε έως σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο κάθε συλλογικός φορέας να προτείνει με υψηλό αίσθημα ευθύνης για τις επιτροπές, εκπροσώπους που εμπιστεύεται για τον ρόλο που τους αναθέτει.
Σήμερα έχουμε καινούργια ήθη. Στη λογική ότι όλοι για το καλό του Δήμου ενδιαφερόμαστε, ο νέος δήμαρχος σπεύδει να τους προτείνει ο ίδιος, ανεξαρτήτως σε ποιον χώρο ανήκουν.
Την ευθύνη δεν την έχει μόνον ο δήμαρχος. Αυτός κάνει «τη δουλειά του». Θέλει να τους ενσωματώσει στο άρμα του με οδηγό τον ίδιο.
Την κύρια ευθύνη έχουν εκείνοι που ανεδείχθησαν με άλλους πολιτικούς χώρους και σπεύδουν, αν σπεύσουν, απερίσκεπτα να αποδεχθούν θέσεις στην πρόταση του δημάρχου.
Αν τους ενδιαφέρουν τα κοινά περαιτέρω, ως πρέπει, έχουν τους χώρους τους μέσω των οποίων μπορούν να προταθούν. Αλλά η λογική «εγώ για τον Δήμο ενδιαφέρομαι το ίδιο κάνει όποιος με προτείνει», τους εκθέτει ανεπανόρθωτα.
Εκτός αν αποφασίσουν να αλλάξουν χώρο. Αυτό το δικαίωμα το έχουν.
Απλώς θα πρέπει να εξηγήσουν στη μικρή κοινωνία που ζούμε, γιατί κάθε φορά θα πρέπει να είναι με τον νικητή.
Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου
Επικεφαλής Συνδυασμού «Μελίσσια – Συμμετοχή – Ανάπτυξη»
