Με πρόταση του δημάρχου συγκροτήθηκε διευρυμένη διαπαραταξιακή επιτροπή για τα δάση Παπαδημητρίου, ΝΙΕΘ και Εξοχών Χωροφυλακής, στην οποία θα συμμετάσχουν και «παλαίμαχοι» αυτοδιοικητικοί. Την ίδια ώρα ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης εγκαλεί τον δήμαρχο για την κίνησή του αυτή, εκδίδοντας και σχετική ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Στη λογική ότι όλοι για το καλό της πόλης ενδιαφερόμαστε, ο νέος δήμαρχος σπεύδει να τους προτείνει ο ίδιος, ανεξαρτήτως σε ποιον χώρο ανήκουν…. Ευθύνη όμως έχουν και όσοι αναδείχθηκαν με άλλους πολιτικούς χώρους και έσπευσαν ή σπεύδουν απερίσκεπτα να αποδεχθούν θέσεις που τους προτείνει ο κ. Μ. Γραφάκος».
Γνωμοδότηση του ΣτE για το δάσος Παπαδημητρίου
Αριθμός 4/2007 Πρακτικό συνεδριάσεως και γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας Τμήμα Ε’
Μέλη Κ. Μενουδάκος, αντιπρόεδρος, πρόεδρος του Ε’ τμήματος, Α. Σακελλαροπούλου, σύμβουλος Χ. Λιάκουρα, πάρεδρος
Αντικείμενο Επεξεργασία σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Μελισσίων (Ν. Αττικής), επιβολή προκηπίου και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησης» Εισηγητής ο πάρεδρος Χ. Λιάκουρας
Πρακτικό συνεδριάσεως
Το Τμήμα συνήλθε με την ανωτέρω σύνθεση στις 15 Δεκεμβρίου 2006, με την παρουσία και της γραμματέως του Τμήματος Γ. Σακελλαρίου, για να επεξεργαστεί το ανωτέρω σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο διαβιβάστηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης με το 944/19/05.2006 έγγραφό της, που πρωτοκολλήθηκε στις 23 Μαΐου 2006. Κατά τη συνεδρίαση έλαβε τον λόγο ο εισηγητής, ο οποίος αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του υπό επεξεργασία σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος και ανέπτυξε τη γνώμη του για τα ζητήματα που προκύπτουν.
Ακολούθησε συζήτηση μεταξύ των μελών και το Τμήμα γνωμοδότησε ως εξής:
Γνωμοδότηση
1. Με το παρόν σχέδιο επιχειρείται η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Μελισσίων με τη δημιουργία οικοδομικού τετραγώνου, χώρου περίθαλψης και κοινόχρηστων χώρων-αλσών και πεζοδρόμων.
2. Στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός… Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και γενικά των δασικών εκτάσεων. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον». Σύμφωνα με την ανωτέρω προστατευτική του περιβάλλοντος συνταγματική διάταξη, τα τμήματα δασών ή δασικών εκτάσεων, τα οποία γειτνιάζουν με οικισμούς ή περιβάλλονται από οικισμούς, όταν κατ’ εξαίρεση εντάσσονται στο σχέδιο πόλης, χάριν της ενότητας του πολεοδομικού σχεδιασμού, διατηρούν υποχρεωτικά αναλλοίωτο τον δασικό τους χαρακτήρα απαγορεύεται δε ως προς αυτά κάθε άλλη χρήση πλην της κατά προορισμό χρήσης των δασών και κάθε επέμβαση που συνεπάγεται την κατασκευή εντός αυτών έργων ακόμη και κοινωφελούς ή κοινόχρηστου χαρακτήρα (πρβλ. Π.Ε. 248/2000, 667/1994).
Τα ανωτέρω ισχύουν και στις περιπτώσεις τροποποίησης σχεδίου πόλης που έχει εγκριθεί πριν από το Σύνταγμα του 1975, για τις εντός αυτού εκτάσεις, οι οποίες έχουν εν τοις πράγμασι δασική μορφή. Η προστασία δε αυτή των εν λόγω εντός σχεδίου δασικών θυλάκων δεν δύναται να υπολείπεται εκείνης που παρέχει ο κοινός νομοθέτης στα άλση ή πάρκα, τα οποία βρίσκονται σε κοινόχρηστο χώρο εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και τα οποία εξομοιώνονται από τον νόμο με δάση, με συνέπεια ν’ απαγορεύεται η μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης τους (ΣτΕ 281/1990, 65/1993 Ολ.) ακόμα κι αν δεν χαρακτηρίζονται από το εγκεκριμένο σχέδιο πόλης ως χώροι κοινόχρηστοι πρασίνου, αλλά έχουν αποκτήσει εν τοις πράγμασι τέτοιο χαρακτήρα (ΣτΕ 2588/1992) (παρ.5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α 289), όπως τροποποιήθηκε με την παρ.1 του άρθρου 1 του ν. 3208/2003 (Α 303), άρθρο 4 και 49 του ίδιου νόμου).
3. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με το από 25.1.1928 Π.Δ. (Α 11) κηρύχθηκε απαλλοτρίωση «υπέρ και δαπάναις του ιατρού Ιω. Παπαδημητρίου» ιδιωτικής δασικής έκτασης εμβαδού περίπου 100 στρεμμάτων στη θέση «Αγ. Μαρίνα» της περιφέρειας Πεντέλης για την ίδρυση σανατορίου φυματιόντων. Ακολούθως, με το από 9.12.1961 β.δ. (Δ 147), με το οποίο εντάχθηκε σε σχέδιο πόλης η ευρύτερη περιοχή των Μελισσίων, η ανωτέρω έκταση παρουσιάζεται στο σχετικό συνοδευτικό του β/δ/τος τοπογραφικό διάγραμμα περικλειόμενη μόνο από ρυμοτομική (πράσινη) γραμμή.
Εν συνεχεία, με το από 4.11.1964 β.δ. (Δ. 177) με το οποίο τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Μελισσίων, η ίδια αυτή έκταση απλώς χαρακτηρίσθηκε ως «χώρος για την ανέγερση νοσηλευτικών ιδρυμάτων», χωρίς να καθορισθούν για την έκταση αυτή οικοδομική γραμμή και όροι δόμησης. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι, η συνολική αυτή έκταση, σύμφωνα με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Μελισσίων (υπ’ αρ. 87622/4991/20.12.1988 κοινή απόφαση των υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Γεωργίας – Δ 47/1.2. 1989), βρίσκεται στην Πολεοδομική Ενότητα 2 και προβλέπεται γι’ αυτή εκτός της περίθαλψης και του πρασίνου και χρήσεις πρόνοιας και αθλητισμού (βλ. το υπ’ αρ. 3292/ 7.12.1999 έγγραφο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών-Τομέας Γ.Π.Σ. και την υπ’ αρ. 43/2004 γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος).
Εξάλλου, στο υπ’ αρ. 115090/1101 π.ε./2003 έγγραφο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος αναφέρεται ότι στην εν λόγω έκταση έχει ήδη ανεγερθεί το νοσηλευτικό ίδρυμα για την κατασκευή του οποίου απαλλοτριώθηκε η έκταση, ο δε περιβάλλων χώρος αποτελεί δάσος, χαλεπίου πεύκης εμβαδού περίπου εβδομήντα στρεμμάτων.
Τέλος, στο υπ’ αρ. 5920/10.10.2005 έγγραφα της Διεύθυνσης Δασών Ανατολικής Αττικής αναφέρονται τα εξής: «Η έκταση και σήμερα καλύπτεται από πυκνό δάσος κυρίως πεύκων μεγάλης ηλικίας συγκόμωσης 60-100%, εκτός από τα κτήρια και τα μικρά διάκενα όπως και στο παρελθόν…».
Με το παρόν σχέδιο, με την προτεινόμενη τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Μελισσίων, στη συνολική έκταση των 113 στρεμμάτων περίπου, δημιουργούνται δύο οικοδομικά τετράγωνα 98Γ και 98Β, των οποίων καθορίζονται, περαιτέρω χρήσεις και όροι δόμησης και η υπόλοιπη έκταση, η οποία στο συνοδεύον την υπ’ αριθμό 43/ 5.2.2004 γνωμοδότηση του ΚΣΧΟΠ αποτελεί τα οικοδομικά τετράγωνα 98 και 98Α, χαρακτηρίζεται ως έκταση κοινόχρηστων χώρων αλσών και πεζοδρόμων.
Ενόψει των ανωτέρω και δεδομένου ότι, η έκταση αυτή είχε και εξακολουθεί να έχει δασικό χαρακτήρα και για την οποία, μάλιστα, δεν έχουν καθοριστεί όροι δόμησης αν και πρόκειται για έκταση που περιλαμβάνεται στο ρυμοτομικό σχέδιο, πρέπει αφενός στα άρθρα 1 και 4 του σχεδίου να προστεθεί, εντός παρένθεσης, δίπλα στον ορισμό «κοινόχρηστοι χώροι-άλση» η λέξη «δάσος» και αφετέρου στο τέλος του πρώτου εδαφίου του άρθρου 4 του σχεδίου να προστεθεί η φράση: «Οι χώροι αυτοί διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας», ώστε να καθίσταται σαφές ότι η έκταση αυτή «υπάγεται στις απαγορεύσεις που απορρέουν από το προστατευτικό καθεστώς των δασών και δασικών εκτάσεων».
Η παρούσα γνωμοδότηση εκδόθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2007.
Ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος Κ. Μενουδάκος
Η γραμματέας του Ε’ Τμήματος Γ. Σακελλαρίου