Κ. Κεραμιδάς: «Φεύγω από το Μαρούσι εισπράττοντας μεγάλη αγάπη»

Μετά από 5 χρόνια επιτυχημένης παρουσίας στον πάγκο του Γυμναστικού Συλλόγου Αμαρουσίου, ο Κώστας Κεραμιδάς άφησε την «μπασκετική του οικογένεια», όπως την χαρακτηρίζει και πλέον ζει την επόμενη πρόκληση στην καριέρα του, αφού η νέα χρονιά θα τον βρει στην τεχνική ηγεσία του Ερμή Αγιάς – Λάρισας. Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη, ο έμπειρος προπονητής αποχαιρέτησε μέσω της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ τους παίκτες, τη διοίκηση και τους φιλάθλους και τους ευχαριστεί με μια από καρδιάς εξομολόγηση για τα όσα πέρασαν μαζί και τα οποία, όπως παραδέχεται, «θα τον ακολουθούν πάντα».

Μιλά επίσης για τον νέο σταθμό της καριέρας του, την αποχώρησή του από τον πάγκο της Εθνικής ομάδας μπάσκετ Γυναικών, μετά από μια θητεία γεμάτη συγκλονιστικές επιτυχίες, αλλά και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει τη χρονιά που ακολουθεί, εξ αιτίας όσων συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ.

Συνέντευξη: Γιώργος Αράπογλου – Νίκος Καραβάσιος

Ολοκληρώσατε έναν πενταετή κύκλο στο Μαρούσι. Πώς αισθάνεστε που τελειώνει η συνεργασία σας με μια ομάδα που ήταν εμφανές ότι αγαπήσατε και αγαπηθήκατε από αυτή;

Η ομάδα του Αμαρουσίου είναι ένα κομμάτι της καρδιάς μου! Τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο, το οποίο θα μείνει και δεν θα μπορέσει να μου το πάρει ποτέ κανείς. Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος. «Φεύγω από το Μαρούσι εισπράττοντας μεγάλη αγάπη».

Περιγράψτε μας όσο είναι εφικτό την πορεία αυτής της σχέσης…

Πριν από πέντε χρόνια όταν ήρθα στην ομάδα, ο Γ.Σ. Αμαρουσίου ήταν σε κατάσταση «αποσύνθεσης». Ήταν στη Β’ Εθνική, είχε πάρει κάποιους παίκτες, είχε οικονομικά προβλήματα. Την ίδια στιγμή γινόταν προσπάθεια να αποπληρωθούν κάποιοι παίκτες, κάτι που είχε μεγάλη επίδραση και στο αγωνιστικό κομμάτι. Επιπλέον, ο κόσμος είχε αρχίσει να απογοητεύεται και να μη στηρίζει όσο θα έπρεπε την ομάδα. Έβλεπα ότι ο υποβιβα- σμός στη Γ’ Εθνική ερχόταν. Τότε η μόνη λύση ήταν να στηριχθώ σε κά- ποιους παίκτες του εφηβικού τμήματος και την ίδια στιγμή να βρω νεαρούς αθλητές που θα είχαν το κίνητρο και τη διάθεση να αγωνιστούν για το Μαρούσι. Ήρθα σε επαφή με τον Γιώργο Σουρλή, τον οποίο γνώριζα από τις μικρές Εθνι- κές ομάδες. Με βοήθησε πολύ στο να πάρουμε αθλητές νεαρούς και ταλαντούχους. Έτσι ήρθε ένας κορμός από παίκτες, ο οποίος κάθε χρόνο ανανεωνόταν. Βρήκαμε παίκτες που έπαιζαν για την ομάδα. Παίζανε για το μπροστά μέρος της φανέλας και όχι για το πίσω. Αυτός ο κορμός αγάπησε την ομάδα. Εγώ δέθηκα μαζί τους και ο κόσμος άρχισε να συσπειρώνεται γύρω από την ομάδα.

Ακούγεται ως ιδανική «μαγιά» για ένα καλό ξεκίνημα…

Ο κόσμος της ομάδας είναι «μπασκετικός». Οι φίλοι του ΓΣΑ γνωρίζουν μπάσκετ, καθώς ζουν και ασχολούνται με το άθλημα πολλά χρόνια. Ο σύνδεσμος των φιλάθλων δραστηριοποιήθηκε ξανά. Αξιολόγησαν την ομάδα και έμειναν μαζί μας τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες. Ήταν πάντα δίπλα μας! Πιστεύω ότι περνούσαμε καλά όλοι. Από τους παίκτες μέχρι τους φιλάθλους. Χρόνο με το χρόνο βλέπαμε ότι το κλίμα για την ομάδα μας άλλαζε και επιθυμούσαν να έρθουν να αγωνιστούν στο Μαρούσι περισσότεροι παίκτες. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια, με καλές και κακές στιγμές. Όλα αυτά τα χρόνια κάναμε μεγάλες αγωνιστικές υπερβάσεις και καταφέραμε το Μαρούσι να φτάσει στην Α2. Και όλα αυτά με χαμηλό μπάτζετ. Φτάσαμε να αγωνιζόμαστε ξανά απέναντι σε επαγγελματικές ομάδες. Είναι γνωστό ότι καλοί Έλληνες παίκτες παίζουν στην Α2. Ομολογώ ότι αυτά τα πέντε χρόνια είχα δεχθεί περισσότερες από 10 προτάσεις προκειμένου να αναλάβω άλλες ομάδες, ακόμα και μεγαλύτερων κατηγοριών. Δεν τολμούσα να πω στη γυναίκα μου ότι θα φύγω από το Μαρούσι. Είναι οπαδός της ομάδας! Το Μαρούσι έγινε μέρος της ζωής μου.

Τι συνέβη, όμως, και πήγε «στραβά» η φετινή χρονιά;

Δεν έγινε κάτι διαφορετικό. Κάναμε 11 νίκες με υπερβάσεις. Αυτό που συνέβη ήταν ότι οι ομάδες της Α2 ήταν καλύτερες από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Με εξαίρεση τον Εθνικό, οι υπόλοιπες ήταν εξαιρετικά δυνατές. Εμείς υπηρετήσαμε το project, βάση του οποίου η ομάδα προσπαθούσε να μη χρωστάει σε κανένα, να προωθήσει παιδιά από τις ακαδημίες και να βρει νέους αθλητές που θα επανδρώσουν το ρόστερ με χαμηλό κόστος. Κάποιες από τις ομάδες γνωρίζω ότι έχουν χρέη. Στην αρχή της περιόδου που ολοκληρώθηκε, εί- χαμε επιλέξει να πάρουμε για ψηλό τον Φιλιππάκο. Με αυτόν ξεκινήσαμε και είχε υπογράψει.

Λίγες ημέρες πριν την έναρξη, ο αθλητής δέχθηκε πρόταση από το Περιστέρι που βρίσκεται στη Basket League. Δεν μπορούσαμε να του στερήσουμε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο. Μας επέστρεψε την προκαταβολή και πήγε στο Περιστέρι. Αυτό μας δημιούργησε σο- βαρό πρόβλημα στη θέση των ψηλών. Προσπαθήσαμε να πάρουμε ξένο αθλητή. Φτάσαμε στα playout και η ομάδα που παίζαμε

(σ.σ. Κόροιβος Αμαλιάδας) είχε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος 4 βαθμούς παρα- πάνω. Αυτό σημαίνει ότι είχαν καλύτερο ρόστερ. Στο κλειστό του Αγίου Θωμά στο δεύτερο παιχνί- δι κάναμε την υπέρβασή μας, στείλαμε τη σειρά σε τρίτο παιχνίδι, όμως εκεί δεν τα καταφέραμε. Η ομάδα δεν άντεξε άλλο.

Θέλω, όμως, να τονίσω εδώ ότι το project της ομάδας παραμένει ενεργό. Εγώ το υπηρέτησα μέχρι την τελευταία ημέρα και ο κόσμος το στήριξε με όλη του την καρδιά.

Το συγκεκριμένο project δοκιμάστηκε πέρσι και η ομάδα σώθηκε στα playout. Βλέποντας όμως τους άλλους αντιπάλους να δυναμώνουν, δεν είχε τη δυνατότητα το Μαρούσι, ένα σημαντικό brandname για το ελληνικό μπάσκετ, να βρει μια επιπλέον χορηγία ή μια οικονομική ενίσχυση για να το σώσει και φέτος;

Η απάντηση είναι όχι. Το brand name είναι τεράστιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δημιουργήθηκε με την «πλάτη» κάποιου που έβαζε εκατομμύρια. Αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να το καταλάβουν όλοι. Το Μαρούσι υπήρχε και πριν τον Βωβό, όμως το μεγάλο «μπαμ» για το οποίο μιλούσε όλη η Ευρώπη έγινε επί προεδρίας Βωβού. Ήρθαν παίκτες επιπέδου Euroleague. Από τη στιγμή που αυτό τελείωσε, η ομάδα πήγε στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Από την αρχή και με χρέη. Η διοίκηση αυτά τα 5 χρόνια έκανε μεγάλη προσπάθεια να βρει χρήματα. Βρήκε αλλά όχι όσα θα έδιναν τη δυνατότητα για κάτι παραπάνω. Προσπάθησε η διοίκηση, αλλά δεν υπήρξε κανείς για να βοηθήσει σοβαρά την ομάδα. Να σημειώσω ότι η βοήθεια του Δήμου Αμαρουσίου ήταν σημαντική.

Πώς διαχειριστήκατε την ψυχολογία του τελευταίου εκτός έδρας παιχνιδιού στο οποίο κρινόταν όλη η χρονιά;

Δεν μπορέσαμε να κάνουμε νίκη στην επαρχία. Μάλιστα, πολλές φορές με την έναρξη κάποιων παιχνιδιών βρισκόμασταν πίσω στο σκορ με μεγάλες διαφορές. Σε αυτά τα παιχνίδια θεωρώ ότι χρειαζόμασταν ορισμένους πιο έμπειρους παίκτες που θα «σήκωναν το βάρος». Προσπάθησα δε να τους τονώσω την ψυχολογία πριν τα παιχνίδια. Δυστυχώς, δεν κατάφερα να κάνω τα παιδιά να παίξουν τόσο καλά και εκτός έδρας. Φυσικά αναλαμβάνω την ευθύνη για αυτό. Ίσως δεν κατάφερα να «πείσω» τους παίκτες μου να κάνουν το κάτι παραπάνω και εκτός έδρας. Το θέλαμε πολύ αλλά δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Νομίζω ότι πιάσαμε το «ταβάνι» μας.

Το Πάσχα υπήρξε μια δύσκολη στιγμή για την ομάδα και εσάς, καθώς αντί για ανάσταση και οβελίες, ο ΓΣΑ έζησε ένα «θρίλερ» για την παραμονή σας ή μη! Αν και συνεχίσατε να βρίσκεστε στον πάγκο, πόσο επηρέασε όλο αυτό την τελική προσπάθεια της ομάδας για τη σωτηρία;

Δεν νομίζω ότι η ομάδα επηρεάστηκε από αυτό. Και εγώ ακόμα δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε. Κάποιοι προσπάθησαν να σκεφτούν ότι μια αλλαγή προπονητή πριν τα play out ίσως να έκανε καλό στην ομάδα. Όλα αυτά τα φαντάζομαι, δεν τα ξέρω. Στη συνέχεια, βγήκε η ανακοίνωση των φιλάθλων. Δεν θέλω να σταθούμε σε αυτό. Το γεγονός δεν επηρέασε την ομάδα, ούτε αυτός ήταν ο λόγος που αποχώρησα στο τέλος της περιόδου. Θεωρώ ότι ο κύκλος μου στο Μαρούσι είχε κλείσει.

Μήπως σε εκείνο το σημείο ήταν που αντιληφθήκατε ότι η διαδρομή ολοκληρώνεται;

Ναι, το ένιωσα αυτό. Δεν κρύβω ότι εκείνη την περίοδο επαγγελματικά μπορούσα να είχα πει «φεύγω». Δεν το έκανα. tο Μαρούσι είναι στην καρδιά μου, είναι η οικογένεια μου. Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να φανταστούν την καθημερινότητά μας μακριά από την ομάδα. Είπα στον εαυτό μου ότι «αν είναι να πέσω, να πέσω με το Μαρούσι».Φεύγω εισπράττοντας μεγάλη αγά- πη. Θέλω να σταθώ και στην αγάπη των φιλάθλων της ομάδας.

Μήπως τότε, εκ του αποτελέσματος, ήταν λάθος η παραμονή μετά την περσινή χρονιά που το project είχε κάνει ήδη την υπέρβασή του;

Έπρεπε να το είχα κάνει πέρσι, αν σκεφτόμουν μόνο επαγγελματικά. Όμως,εγώ επηρεάζομαι από το συναίσθημα σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Δεν μπορούσα να το κάνω. Όλα το περίγραμμα ήταν Μαρούσι. Κυκλοφορούσα στον δρόμο με μπλούζες του Αμαρουσίου! Χθες που μάζευα τα πράγματα μου, μάζεψα και 30 μπλούζες της ομάδας! Ασφαλώς και θα μείνουν στη ντουλάπα μου… Όταν είναι μέρος της ζωής σου, η απόφαση γίνεται πιο δύσκολη.Τον πρό- εδρο Κώστα Κουτσούκο τον βλέπω σαν τον πα- τέρα μου. Δεν υπήρχε κάτι που να του ζήτησα 5 χρόνια και να μην το έκανε.Το Μαρούσι πρέπει να προχωρήσει όπως και εγώ.

Σίγουρα μετά από αυτή την πορεία, με την ανακοίνωση της λήξης της συνεργασίας σας, το τηλέφωνο θα πρέπει να χτυπούσε συχνά…

Δέχθηκα πολλές προτάσεις με το τέλος της χρονιάς. Συζήτησα μόνο τρεις από αυτές. Είχα μια πρόταση και από μια πολύ καλή ομάδα της Σουηδίας που παίζει στο Eurocup, δεν πρόλαβα να απαντήσω γιατί επέλεξαν για οικονομικούς λόγους έναν τοπικό προπονητή. Όταν ανακοινώθηκε και επίσημα η αποχώρησή μου από το Μαρούσι, ο πρόεδρος του Ερμή με πήρε τηλέφωνο, πήγα στη Λάρισα, συζητήσαμε και ανακοινώθη- κα αμέσως.

Ποιος είναι ο προσωπικός σας στόχος σε αυτή τη νέα πρόκληση;

Η ομάδα είναι ψηλότερου μπάτζετ, πρωταγωνίστησε σοβαρά πέρσι στη κατηγορία, όμως, θεωρώ ότι αφετηρία για όλους ήταν η δουλειά που έγινε στο Μαρούσι. Θέλουν να έχουν μια ομάδα που θα κάνει τη δική της υπέρβαση και να παίζει με την ψυχή της. Έχει κάποιους παίκτες που ήρθαν για να μείνουν. Θα πρέπει να προστεθούν παίκτες που θα έχουν σοβαρές παραστάσεις. Θα μιλήσουμε με όλους, θα συζητήσουμε στα θέλω μας, να φτιάξουμε το επιτελείο. Είναι κάτι που έχω ξεσυνηθίσει να το κάνω, μια που τα τελευταία χρόνια είχα στρώσει μια κατάσταση. Πρέπει κι εγώ να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά.

Πώς θα προετοιμαστείτε αυτό το καλοκαίρι σε μια μεταβατική περίοδο για όλο το ελληνικό μπάσκετ, που δεν ξέρετε καν τι ανταγωνισμό θα έχετε, με την πιθανή παρουσία και του Ολυμπιακού; Πώς σχεδιάζετε μια χρονιά σε αυτές τις συνθήκες;

Αυτό είναι ένα θέμα. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα προσπαθήσουμε να είμαστε όσο πιο ανταγωνιστικοί μπορούμε και να πάμε όσο καλύτερα γίνεται, αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε καν για στόχους, όταν δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί μας. Θα είναι ο Ολυμπιακός; Αν είναι, θα είναι με μείον 6 βαθμούς; Πώς θα παρουσιαστεί; Θα γίνει αναδιάρθρωση; Τι θα γίνει με Λαύριο και Κολοσσό που είναι καλές ομάδες. Ποιες αποτελούν αυτή την κατηγορία; Πολλά τα ερωτήματα, αλλά αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ. Εύχομαι να επιλυθεί.

Σε πρώτη συζήτηση είπαμε ότι θα βρούμε παίκτες να παίζουν για το μπροστά μέρος της φανέλας και όχι για το πίσω. Να εμφανίζουμε στο γήπεδο μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική και θα παίζει για τη φανέλα. Από εκεί και πέρα, ανάλογα με την κατάσταση της κατηγορίας, να βά- λουμε τότε το στόχο. Προσωπικά αισθάνομαι πλήρης ως προπονητής του Ερμή Αγιάς Λάρισας. Είναι τιμή μου που είμαι προπονητής μιας τόσο καλής ομάδας και είναι τεράστια πρόκληση για μένα. Θα είμαι αφοσιωμένος στη δουλειά μου 100%.

«Ώρα να ξεκινήσει μια νέα εποχή»

Κεφάλαιο γυναικεία Εθνική Ομάδα: Έχει ολοκληρωθεί πλέον ένας κύκλος, αλλά αφήνετε με τους συνεργάτες σας βαριά παρακαταθήκη με πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Βάλατε το γυναικείο μπάσκετ στην τηλεόραση, ξέρετε…

Αισθάνομαι περήφανος γι’ αυτό. Μακάρι να έχει συνέχεια. Προσπάθησα αυτά τα χρόνια να βάλω κάποιες νέες κοπέλες στην Εθνική Ομάδα (π.χ. Παυλοπούλου, Χριστινάκη, Φασούλα, Τσινέκε) και να πάρουν όσο γινόταν χρόνο συμμετοχής. Πολλές από αυτές ανταπεξήλθαν και φαντάζομαι ότι θα είναι αυτές που θα βγουν μπροστά στη νέα προσπάθεια που θα γίνει. Θα πρέπει όλοι να έχουν υπομονή και να περιμένουν τη νέα Εθνική Ομάδα που θα δημιουργηθεί.

Δεν υπάρχουν άμεσα διοργανώσεις, υπάρχουν και αποχωρήσει έμπειρων παικτριών από τη «γαλανόλευκη».Θεωρήσατε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσετε, εφόσον το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δείχνει να βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο;

Νομίζω ότι είναι ώρα να ξεκινήσει μια καινούρια εποχή. Και είναι το καλύτερο να ξεκινήσει τώρα. Μια ανανέωση γενική. Εύχομαι να βγει σε καλό για το μπάσκετ Γυναικών που αποτελεί επίσης μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και το έχω υπηρετήσει σε όλες τις ομάδες και τα επίπεδα.