Ο Αύγουστος Στρίντμπεργκ ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος της τριλογίας «Προς Δαμασκόν» στο Παρίσι, την άνοιξη του 1898. Το δεύτερο μέρος γράφτηκε τον ίδιο χρόνο αργότερα, στη Στοκχόλμη, και το τρίτο το 1901.
Και στα τρία μέρη, ο κεντρικός ήρωας, ο Άγνωστος, αναζητεί απαντήσεις στα υπαρξιακά του προβλήματα, ερευνά ιδέες και αντιλήψεις που έχουν σχέση με την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης και αντιδρά στις προλήψεις της χριστιανικής πίστης.
Το σπουδαίο αυτό έργο δεν ακολουθεί τη γνώριμη πλοκή των δραμάτων του Στρίντμπεργκ. Ως προάγγελος των εξπρεσιονιστικών έργων του που θα ακολουθήσουν, εκτείνεται σε δεκαεπτά σταθμούς. Κάθε σταθμός είναι και μια σκηνή. Ο Άγνωστος ξεκινάει την περιπλάνησή του από τη γωνία του οικείου δρόμου και φτάνει μέχρι το μακρινό άσυλο, ψηλά στις βουνοκορφές.
Σημαντικό υλικό για τη δημιουργία του έργου, που έχει έντονο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, άντλησε ο συγγραφέας από τη συναναστροφή του με τους συγγενείς της δεύτερης συζύγου του, της Αυστριακής Φρίντας Ουλ, που του ενέπνευσε την Κυρία, την αγαπημένη του Αγνώστου. Στο τέλος της άνοιξης του 1900 άρχισαν οι προετοιμασίες για την πρεμιέρα του πρώτου μέρους του έργου, που δόθηκε στις 19 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, στο Δραματικό Θέατρο της Στοκχόλμης, κοινώς Ντραμάτεν.
Ο ΑΟΥΓΚΟΥΣΤ ΣΤΡΙΝΓΜΠΕΡΓΚ (1849-1912) ήταν πολυγραφότατος Σουηδός συγγραφέας και δραματουργός, πατέρας – κατά τον Ο’ Νήλ – του σύγχρονου θεάτρου. Δύσκολη παιδική ηλικία, παράφορη φύση και ασταθής, οργισμένος ατομικισμός, βίαιος ενίοτε μισογυνισμός και διαρκής αναζήτηση του απόλυτου χαρακτηρίζουν τον Στρίντμπεργκ αλλά και τα πρόσωπα των έργων του, κατά το μάλλον ή ήττον αυτοβιογραφικών (Ο γιός της δούλας).
Η σκέψη του, επηρεασμένη από τον Kierkegaard, τον Nietzsche, τον Rousseau και τον Fourier, τον οδηγεί εκείθεν του ρομαντισμού, στον αθεϊσμό και τον μυστικισμό.
Δεινός ερμηνευτής της συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μυστηρίων του υποσυνείδητου, περνάει με θαυμαστή ευχέρεια από τον πιο σκληρό νατουραλισμό στον πλέον αέρινο συμβολισμό.
