Τις αντιδράσεις που έχει εγείρει το έργο κατασκευής δικτύου αγωγών ομβρίων στην περιοχή «Πάτημα Βριλησσίων» (στο τμήμα της πόλης μεταξύ των οδών Ολύμπου και Αναπαύσεως, ειδικότερα, στις οδούς πέριξ του 2ου Λυκείου και Γυμνασίου της Ταϋγέτου) αναδεικνύει με ανακοίνωσή της η δημοτική παράταξη «ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ».
Εκπρόσωποι της δημοτικής παράταξης προεξάρχοντος του επικεφαλής της Γιάννη Τσούτσια έδωσαν το «παρών» σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου παρουσία του δημάρχου Γιάννη Πισιμίση.
Λίγα 24ωρα αργότερα η «ΔΡΑΣΗ» εξέδωσε σχετική ανακοίνωσή στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Το αναγκαίο αυτό έργο προκαλεί αντιδράσεις διότι συνδυάστηκε, αδικαιολόγητα κατά τη γνώμη μας, με την κατασκευή δύο μεγάλων υπόγειων κλειστών δεξαμενών ανάσχεσης, διαστάσεων 90,00 Χ 15,00 Χ 4,00 m, οι οποίες προορίζονται να περιορίσουν την ‘’παροχή αιχμής’’ στην περίπτωση ισχυρών βροχοπτώσεων προς το ρέμα Ραφήνας όπου καταλήγει το δίκτυο των Βριλησσίων. Να μειώσουν δηλαδή την ορμητικότητα του φαινομένου στα σημεία εκβολής των αγωγών.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή οι δεξαμενές κατασκευάζονται σε δύο οικοδομικά τετράγωνα, τα ΟΤ 310 και 311, ήδη διαμορφωμένα, με πάρκα, παιδικές χαρές και ελεύθερους χώρους και με δεκάδες δέντρα που κόπηκαν για τις εκσκαφές, ανάμεσά τους και αιωνόβια πεύκα, δύο εκ των οποίων έχουν απομείνει όρθια ως ύστατο πεδίο διεκδικήσεων. (Στο δίκτυο περιλαμβάνεται και μια τρίτη δεξαμενή, μεταξύ των οδών Καλλιανίου και Κισσάβου, στο γήπεδο της Μητροπούλου, διαστάσεων 134,00 Χ 5,00 Χ 5,00, όπου και εκεί όταν ξεκινήσουν οι εκσκαφές, θα κοπούν δέντρα και προφανώς θα προκληθούν αντιδράσεις).
Η ιδέα των δεξαμενών πρωτοεμφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 2008 στο πλαίσιο μιας μελέτης ‘’Διερεύνησης Επανασχεδιασμού Δικτύου Όμβριων Περιοχής Συλλεκτήρα Ε13-2’’. Φάνηκε ‘’πρωτοποριακή’’ στους παράγοντες του Δήμου. Το 2013, στη μνημονιακή Ελλάδα, η πρόταση μεταφέρεται στο ‘’Σχέδιο Δράσης 2010-2020 για την Αειφόρο Ενέργεια του Δήμου Βριλησσίων΄΄. Τον Νοέμβριο του 2014 προκηρύσσεται η μελέτη του έργου και τον Ιούνιο του 2020 εγκρίνεται ο προϋπολογισμός του. (7.806.000€ η Περιφέρεια Αττικής – 316.000€ ο Δήμος Βριλησσίων). Τον Οκτώβριο του 2021 η Οικονομική Επιτροπή εγκρίνει την μελέτη και τον Δεκέμβριο του 2022 το έργο προκηρύσσεται. (Περιφέρεια Αττικής). Τον Ιούνιο του 2024, τελευταίος σταθμός, εγκρίνεται από το δημοτικό συμβούλιο (92/2024) και η κοπή των δέντρων. Μόνον η ΔΡΑΣΗ διαφοροποιήθηκε. (23 θετικές ψήφοι, 3 ‘’παρών’’’, οι κ.κ. Τσούτσιας Ιωάννης, Παπαχριστοδούλου Μαρίνα και Σπηλιώτης Αθανάσιος).
Στην πορεία αυτών των χρόνων, αντιμετωπίσαμε το συγκεκριμένο έργο, όπως και άλλα που κατά περιόδους ‘’προωθούνται’’ στους Δήμους, με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Θεωρούσαμε ότι η κατασκευή υπόγειων δεξαμενών θα εκτόξευε το κόστος του έργου και θα επέφερε μεγάλες καθυστερήσεις στην υλοποίησή του. Κατηγορηθήκαμε για έλλειψη οικολογικών ευαισθησιών και για συντηρητισμό, όμως αυτό ακριβώς που προβλέψαμε έγινε. 15 χρόνια πέρασαν για να ξεκινήσει το έργο. Και το κόστος του υπερδιπλασιάστηκε, χωρίς ακόμη να έχει υπολογιστεί το κόστος των αντλιών και η συντήρησή του. Κι ακόμη χειρότερα, πώς και με ποιο τρόπο αποτιμάται η περιβαλλοντική καταστροφή, η εκθεμελίωση δύο οικοδομικών τετραγώνων; Πώς αποτιμώνται τα δέντρα που κόπηκαν; Και πώς η όχληση των περιοίκων και οι συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν μαθητές και καθηγητές στα παρακείμενα σχολεία λόγω υψηλού θορύβου, ποιος ξέρει για πόσα χρόνια;
Σήμερα, 15 χρόνια μετά, προκύπτει με εντυπωσιακό τρόπο ότι οι εισηγητές ‘’μοντέρνων’’ πρακτικών στη μνημονιακή Ελλάδα αγνοούσαν πλήρως τις συνέπειες των προτάσεών τους. Ούτε η περιβαλλοντική καταστροφή εντός του αστικού ιστού είχε προβλεφθεί, ούτε η όχληση που θα προκαλούσε το έργο. Και οι συνήθεις προχειρότητες, ούτε κονδύλι για εκσκαφές δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική σύμβαση του έργου. Την ίδια στιγμή, οι δημότες, εκτός παιχνιδιού, αγνοούν τα πάντα. Καμιά συζήτηση δεν γίνεται πριν αποφασιστούν τα έργα. Μόνο μετά, όταν εκδηλωθούν διαμαρτυρίες.
Έτσι φθάσαμε και στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Τετάρτης 25 Σεπτεμβρίου παρουσία του δημάρχου. Σε μια εκ των υστέρων συνάντηση, όπου σε όσα ερωτήματα τέθηκαν, ο δήμαρχος απαντούσε αυτοσχεδιάζοντας: ‘’Ζητήσαμε να διερευνηθεί αν μπορεί να τροποποιηθεί η μελέτη, ώστε να μην κοπούν τα δύο μεγάλα πεύκα. Αν μας πουν ότι αυτό είναι εφικτό, τα δέντρα δεν θα κοπούν. Το έργο έχει σταματήσει. Μέχρι να μας δοθεί απάντηση, τα δέντρα δεν θα κοπούν’’! Αυτά έλεγε ο δήμαρχος παρουσία των κατοίκων, εν αγνοία του Δημοτικού Συμβουλίου. Παρόντες από την αντιπολίτευση, μόνον οι δημοτικοί σύμβουλοι της ΔΡΑΣΗΣ. Άλλωστε, όλες οι άλλες παρατάξεις της μειοψηφίας έχουν ψηφίσει την κοπή του πρασίνου, γιατί να παραστούν;
Και τώρα αναρωτιέται ο δήμαρχος αν μπορεί να αλλάξει η μελέτη… Και γιατί όχι χρόνια πριν; Γιατί όχι, έστω, τον φετινό Ιούνιο, όταν οι πάντες συμφώνησαν στην κοπή των δέντρων; Και τελικά, πότε, πώς με ποιες διαδικασίες σταματά ή αναθεωρείται ένα έργο; Ποιος το αποφασίζει; Και μήπως τα ίδια ακριβώς δεν συμβαίνουν με την πρότασή μας να αναθεωρηθεί η υδραυλική μελέτη του ρέματος του Βριλησσού ώστε να μην καταστραφούν δεκάδες ευκάλυπτοι; Γιατί και σ’ αυτή την περίπτωση δεν ζητείται εγκαίρως, τώρα, τροποποίηση της μελέτης; Πρέπει πρώτα να εκδηλωθούν και να «ζυγιστούν» οι αντιδράσεις; Ή να έρθουν οι μπουλντόζες κι όποιος το πάρει χαμπάρι;
Αυτός ο τρόπος λειτουργίας της Πόλης, πρέπει να αλλάξει. Είναι μια θέση που την υποστηρίζουμε διαχρονικά. Και είναι ταυτόχρονα, κριτήριο αξιολόγησης για τις εκάστοτε διοικήσεις. Πρέπει ως αυτοδιοίκηση να μπούμε σε αντιπαράθεση με τις πρακτικές αχρηστίας του κεντρικού κράτους. Με τις μελέτες που προκαταλαμβάνουν το αποτέλεσμά τους. Με τα έργα που σχεδιάζονται και ανασχεδιάζονται αγνοώντας κάθε τοπική παράμετρο, για να μεγιστοποιήσουν τους προϋπολογισμούς τους και να διασφαλίσουν δαπάνες συντήρησης. Με τα έργα που υλοποιούνται από εργολάβους που δεν διαθέτουν επαρκή μέσα και προσωπικό για να τα προχωρήσουν, και αυτά χρονίζουν, αυξάνοντας το κόστος τους. Με τα έργα που σέρνονται και παρατείνονται με συνεχείς αναβολές. Τρία χρόνια, λένε, θα χρειαστεί για να ολοκληρωθούν οι εκσκαφές των δεξαμενών. Άραγε, σε πόσες ημέρες ολοκληρώνεται μια εκσκαφή υπογείων πολυώροφων οικοδομών;
Θα ζητήσουμε να τροποποιηθεί η μελέτη για να μην κοπούν τα δέντρα. Ήδη καταθέσαμε αίτημα για συζήτηση στο προσεχές Δημοτικό Συμβούλιο. Θα μας πουν ‘’ ναι αλλά έτσι θα καθυστερήσει το έργο και μπορεί να πνιγεί κόσμος’’. Και ότι ‘’τα τρία χρόνια θα γίνουν τέσσερα’’. Ας το πουν. Δεν νομιμοποιούμε πρακτικές ισοπέδωσης. Μάλιστα, εάν όντως υπάρξουν καθυστερήσεις, θα ζητήσουμε να στρωθούν τα χώματα και να μπει γκαζόν για να μην ενοχλούνται οι κάτοικοι ώσπου να ξαναρχίσει το έργο. Μπορούν και τα έργα να γίνονται, και το περιβάλλον να προστατεύεται. Όσοι δεν το πιστεύουν αυτό και έκριναν διαφορετικά πριν 15 χρόνια, ήρθε η ώρα, αυτοί, όχι εμείς, να αναθεωρήσουν».
