Την ετήσια Γενική Τακτική Συνέλευσή του θα πραγματοποιήσει ο Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου, τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου και ώρα 15:00, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Το θέμα της Συνέλευσης είναι «Απολογισμός και προγραμματισμός δράσης και οικονομικός απολογισμός του έτους 2011».
Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη συνέλευση είναι εξ αναβολής, καθώς αρχικά είχε προγραμματιστεί για τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας.
Ακολουθεί η εισήγηση στη συνέλευση του μέλους του Συλλόγου Εργαζομένων και μέλους της Συντακτικής Ομάδας του περιοδικού «πρΟΤΑση» του Δήμου Χαλανδρίου, Άκη Γκόγκου.
«Να πετύχουμε την πολιτική ανατροπή»
«Συμπληρώνοντας ένα χρόνο από την εκλογή του νέου διοικητικού συμβουλίου, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε ένα πρώτο απολογισμό της δράσης μας και να θέσουμε τους στόχους, πάνω στους οποίους θα κινηθούμε ως εργαζόμενοι κατά το έτος 2012.
Πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα κατά την κατάθεση της υποψηφιότητας μου για την εκλογή του νέου προέδρου ανέφερα:
Το 2011 θα συνεχιστεί η ανατροπή των ασφαλιστικών – συνταξιοδοτικών – μισθολογικών δικαιωμάτων μας. Το 2011 μπαίνουν στο στόχαστρο το μισθολόγιο, οι επικουρικές συντάξεις, το ωράριο και ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πιάστηκε αιφνιδιασμένο και απροετοίμαστο να προτείνει σχέδιο και πλάνο προστασίας των εργαζομένων στην επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά στα θεσμικά –ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα.
Δεν υπάρχει πιο άστοχη πολιτική για το συνδικαλιστικό κίνημα από διάφορα αποσπασματικά συλλαλητήρια ή κάποιες 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, χωρίς καμιά αγωνιστική προοπτική, χωρίς κλιμάκωση, χωρίς καμία ουσιαστική πολιτική και οργανωτική συνέχεια. Ο κομματισμός έχει εισχωρήσει βαθιά στο συνδικαλισμό. Οι ηγεσίες δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στα συμφέροντα της κομματικής τους παράταξης και στην προσωπική τους εξέλιξη, παρά στα συμφέροντα των εργαζομένων που εκπροσωπούν Δυστυχώς οι φόβοι μου όχι μόνο επιβεβαιώθηκαν αλλά, το 2011 ολοκληρώθηκε η επίθεση απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους και φυσικά σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Επίθεση όχι μόνο με την ακριβή έννοια του όρου μέσα από τα κατασταλτικά μέσα (ματ-επιστράτευση), αλλά και τη θεσμική κατοχύρωση της επίθεσης με ψήφιση συγκεκριμένων νόμων όπως, του κρατικού υπαλλήλου, του νέου βαθμολογίου–μισθολογίου–φτωχολογίου, της εργασιακής εφεδρείας, της “αξιολόγησης” των υπηρεσιών του δημοσίου, της κατάργησης των κενών οργανικών θέσεων… για την ώρα… μόνο αυτά (έχουν γίνει γνωστά).
Όλοι δεχόμαστε ότι ο δημόσιος τομέας χρειάζεται ανασυγκρότηση, όχι όμως διάλυση, όπως επιχειρείται σήμερα. Χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα. Μοναδικός “μπούσουλας” οι επιταγές της τρόικας και οι μελέτες του ΟΟΣΑ, που αναφέρουν (και αξιώνουν) 150.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα.
Πού είναι οι αξιόπιστες μελέτες με την καταγραφή των αναγκών σε προσωπικό της κάθε δημόσιας υπηρεσίας, ώστε να σχεδιαστούν οι προτεινόμενες αλλαγές;
Μέσα σ’ αυτό το δύσκολο πλαίσιο, πρωτόγνωρο για όλους μας (ειδικά εμείς που δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές, αφού όλοι μας έχουμε, παράλληλα με την συνδικαλιστική μας δράση, και τα καθήκοντα της εργασίας μας), προσπαθήσαμε, κινητοποιούμενοι πολλές φορές από την ίδια την κοινωνία των εργαζομένων του Δήμου, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, με μοναδικό γνώμονα την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η κρίση των εργαζομένων θα δώσει απάντηση στο συλλογισμό μου.
Από τα πιο σημαντικά ζητήματα για το 2011 ήταν:
● Η ψήφιση του καταστατικού του Δήμου Χαλανδρίου και η πραγματοποίηση μαζικών συγκεντρώσεων. Στοίχημα για το 2012 είναι η εφαρμογή του συγκεκριμένου καταστατικού (με την ενεργοποίηση του ταμείου αλληλοβοήθειας, την επιτροπή υγιεινής και ασφάλειας, τις συνεργασίες μεταξύ των υπαλλήλων κτλ).
● Η συγκρότηση και παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στο χώρο του κτήματος. Σχέδιο που δίνει απαντήσεις και καλύπτει την ανικανότητα των πολιτικών ηγεσιών να δώσουν λύση σ’ ένα καίριο πρόβλημα για όλη την κοινωνία του Χαλανδρίου. Βέβαια, η καθυστέρηση της εξέτασης του ζητήματος από το Δημοτικό Συμβούλιο προκαλεί ερωτηματικά και οδηγεί το συγκεκριμένο σχέδιο (“ανάσα” σε κατοίκους, περιοχή και εργαζόμενους) σε αποτυχία, χωρίς καν να γίνει υλοποιήσιμο. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει το αργότερο μέχρι το Φεβρουάριο του 2012 να ψηφισθεί και να ενεργοποιηθεί.
