Γράφει Η Ελένη Κονιαρέλλη Σιακή
Kάθε χρόνο, καθώς μέσα στον ζεστό Ιούλιο, έρχεται και η λαμπρή εορτή της Αγίας Μαρίνας, θυμάμαι με νοσταλγία τον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας του ομώνυμου χωριού, στο όμορφο νησί της Λέσβου. Από μακριά το χωριό έμοιαζε σαν ήρεμο περιστέρι με απλωμένα τα μεγάλα φτερά του, που λούφαζε επάνω στο καταπράσινο ύψωμα, με τις πυκνές ασημόχρωμες ελιές.
Αυτή τη ζεστή καλοκαιρινή γιορτή, την περίμενα με ξεχωριστή χαρά. Το Πληγώνι, το χωριό που γεννήθηκα, ήταν χαμηλά, «στα πόδια» εκείνου της Αγίας Μαρίνας, και στη γιορτή της Αγίας γινόταν μεγάλο πανηγύρι με πολύ κόσμο που έφτανε από τα γύρω χωριά, αλλά και από τη Μυτιλήνη.
Η οικογένειά μου ξεκινούσε πρωί-πρωί, και περπατώντας στον χωματόδρομο που είχε φτιαχτεί, ανηφορίζαμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, για το χωριό της Αγίας Μαρίνας που γιόρταζε, χωρίς να νιώθουμε κούραση για τον δρόμο που είχαμε κάνει. Εκεί μας περίμενε η Εκκλησία! Πεντακάθαρη και στολισμένη, μοσχοβολούσε από μακριά λιβάνι και βασιλικό! Η μικρή αυλή της φρεσκοασβεστωμένη και ηλιόλουστη, νόμιζες ότι άνοιγε διάπλατα τις ξύλινες πόρτες της για το καλωσόρισμα…
Από τότε έχει περάσει πολύς καιρός, αλλά δεν έχω ξεχάσει μέχρι σήμερα πόσο θλιβερή εντύπωση μου έκαναν τα λόγια που άκουσα από τον Ιερέα της εκκλησίας, κάποια χρονιά στη γιορτή της Αγίας: «Η Αγία Μαρίνα, για να αρνηθεί τον Χριστιανισμό, βασανίστηκε φρικτά, και στο τέλος αποκεφαλίστηκε… Και ήταν μόνο 15 χρονών παιδί».
Ο βίος και ο θάνατος της Αγίας Μαρίνας
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε περίπου το 270 μ.Χ. Καταγόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας, σημερινό Γιαλβάτς της Τουρκίας, και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη ιερέα Αιδεσία. Η μητέρα της πέθανε στη γέννα, και ο πατέρας της ανέθεσε την ανατροφή της σε μία τροφό -η οποία χωρίς εκείνος να γνωρίζει τίποτα- ήταν Χριστιανή. Η τροφός αγάπησε πολύ τη μικρή Μαρίνα και τη μεγάλωσε σα να ήταν δικό της παιδί. Της δίδαξε τον Χριστιανισμό και της έμαθε πολλά για τον Σωτήρα Χριστό. Η Μαρίνα ήταν ένα πολύ καλό και ταπεινό παιδί, που απαρνήθηκε τους θεούς του ειδωλολάτρη πατέρα της, και ασπάστηκε την πίστη του ενός και μοναδικού Θεού. Όταν ήταν έφηβη -μόλις 15 ετών- έμαθε ο πατέρας της ότι ήταν Χριστιανή και την πίεσε ν’αρνηθεί τον Χριστό. Εκείνη αρνήθηκε να απαρνηθεί τον Χριστό και ο πατέρας της οργισμένος την έδιωξε από το σπίτι και την αποκλήρωσε.
Η Μαρίνα όμως, δεν ήταν μόνο ενάρετη κοπέλα, αλλά ήταν και πολύ όμορφη… Έτσι μια ημέρα την είδε ο Ρωμαίος Έπαρχος Ολύβιος (ή Ολύμβριος), την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και αποφάσισε να την παντρευτεί. Την κάλεσε στο παλάτι του, της έδειξε τα πλούτη του, και της έταξε δώρα ανεκτίμητης αξίας και αμέτρητες τιμές, με μόνο αντάλλαγμα να τον παντρευτεί. Εκείνη του απάντησε ότι: «Είναι Χριστιανή, και δεν την ενδιαφέρουν καθόλου τα πλούτη και οι τιμές, παρά μόνο η πίστη και η ευλάβεια προς τον Σωτήρα Ιησού Χριστό». Όμως ο Ολύβιος ένιωσε την άρνησή της μεγάλη προσβολή, εξοργίστηκε και διέταξε να τη συλλάβουν και να την φυλακίσουν. Έτσι έγινε αμέσως, και την επόμενη ημέρα στήθηκε ένα Δημόσιο Δικαστήριο με κατηγορουμένη τη Μαρίνα για την πίστη της, και της ζητήθηκε επίμονα να την αρνηθεί, κάτι που φυσικά αρνήθηκε. Οι Δικαστές διέταξαν να μαστιγωθεί βάναυσα, και μάλιστα να αφαιρεθούν τα ρούχα της για να βλέπει ο κόσμος τις φρικτές πληγές που έμεναν επάνω στο σώμα της. Μετά από πολλές ώρες που κράτησε το μαρτύριό της, την οδήγησαν πίσω στο κελί της. Εκεί η Μαρίνα με φρικτούς πόνους και γεμάτη πληγές ζήτησε κλαίγοντας τη βοήθεια του Θεού, και μ’έναν θαυματουργό τρόπο ο πόνος εξαφανίστηκε και οι πληγές στο σώμα της θεραπεύτηκαν τελείως και το πρόσωπό της έλαμψε φωτεινό και όμορφο όπως ήταν πριν από τα φρικτά της βασανιστήρια.
Την επόμενη ημέρα οι Δικαστές έκπληκτοι είδαν τη Μαρίνα ότι ήταν πάλι όμορφη όπως παλιά, σα να μην είχε βασανιστεί καθόλου, και συνέχισαν να επιμένουν να αλλαξοπιστήσει, πράγμα που αρνήθηκε. Ακολούθησαν ξανά άλλα βασανιστήρια πιο φρικτά, αλλά την επομένη ημέρα το πρόσωπο και το σώμα της ήταν πάλι καθαρό και πιο όμορφο από πριν.
Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές, και ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι μόνο ο Θεός της Μαρίνας είναι ο αληθινός Θεός, που μπορούσε να θεραπεύει τα φρικτά τραύματα, μέσα σε μία νύχτα, μόνο με ακλόνητη πίστη και αληθινή προσευχή προς τον Ιησού Χριστό. Όμως, για να μη ξεφύγει και άλλο η κατάσταση, ο Έπαρχος Ολύβιος διέταξε να επιστρέψει η Μαρίνα στη φυλακή, και ζήτησε από τους φρουρούς να την αποκεφαλίσουν κρυφά, μακριά από τα μάτια του κόσμου. Και έτσι έγινε. Αποκεφαλίστηκε. Και τότε ήταν μόνο 15 ετών…
Ο λαός θεωρεί την Αγία Μαρίνα προστάτιδα των καχεκτικών και φιλάσθενων παιδιών. Παλαιότερα, στην Αθήνα έφερναν οι γονείς τα άρρωστα παιδιά τους -στην εορτή της- στην ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στον Λόφο των Νυμφών, και τους φορούσαν καινούργια ρούχα, και άφηναν τα παλιά στον περίβολο του Ναού, με την ελπίδα να αποβάλουν τα παιδιά τους τις αρρώστιες από τις οποίες υπέφεραν.
Τα λείψανα της Αγίας Μαρίνας βρίσκονται στην Αθήνα στον Ναό της Αγίας Μαρίνας, ενώ το χέρι της βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η μνήμη της Αγίας Μαρίνας γιορτάζεται στις 17 Ιουλίου. Με ακλόνητη και άσβεστη πίστη, παρέδωσε αγόγγυστα τη ζωή της στον Σωτήρα Χριστό.
