Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 27/10/21
Εδώ και δυο δεκαετίες οι -τότε- δημόσιοι παιδικοί σταθμοί πέρασαν στην ευθύνη των δήμων, οι οποίοι, έκτοτε, όλο και χρειάζεται να κάνουν περισσότερα καθώς οι ανάγκες μεγαλώνουν. Από την αρχή, όμως, η χρηματοδότηση ήταν μειωμένη και η λειτουργία των δομών στηρίχτηκε στην ανταποδοτικότητα, με τους γονείς να πληρώνουν τροφεία (συν τα πολλά αναλώσιμα, ιδίως την περίοδο της πανδημίας) και πολλούς εργαζομένους να δουλεύουν με ελαστική σχέση εργασίας.
Μια ειδική κατηγορία περίπτωσης τμημάτων προσχολικής αγωγής είναι ο Δήμος Αγίας Παρασκευής. Παρότι η ανανέωση των συμβάσεων στο προσωπικό -σταθερό μέτωπο κάθε φθινόπωρο την τελευταία τριετία- λήγει τελικά θετικά, οι λόγοι ανησυχίας καλά κρατούν για τις περισσότερες οικογένειες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ιδίως στην COVID εποχή, δεν περνά κανένας μήνας χωρίς διαμαρτυρίες του Συλλόγου Κηδεμόνων για τις συνθήκες στους παιδικούς σταθμούς.
Ενδεικτικό παράδειγμα της προσχολικής πραγματικότητας είναι η αίθουσα «αστεράκια» στον σταθμό της οδού Πάρου, όπου από τον περασμένο Μάιο, οι γονείς σημείωσαν ότι περίπου 11 τ.μ. -με ένα μόνο μικρό παράθυρο- αντιστοιχούν σε 12 βρέφη και 4 παιδαγωγούς. Ο δήμαρχος, που τελεί και πρόεδρος του Νομικού Προσώπου, απάντησε στην καταγγελία ότι είναι 45 τα διαθέσιμα τετραγωνικά μέτρα, καθώς υπάρχει χώρος ύπνου, παιχνιδιού και φαγητού.
Ωστόσο, η διευκρίνιση αυτή ουσιαστικά οδήγησε τις οικογένειες στη διαπίστωση, λίγες εβδομάδες αργότερα, ότι η κάλυψη των υπόλοιπων αναγκών -πέραν των μαθημάτων- γίνεται σε προδιαγραφές «όλα σε ένα». Αποτέλεσμα είναι, σύμφωνα με τον Σύλλογο Κηδεμόνων, η αναγκαία ξεκούραση για τόσο μικρές ηλικίες (ιδίως κάτω των τριών ετών) να πηγαίνει περίπατο, καθώς δεν είναι δυνατόν ένα αγόρι ή κορίτσι να έχει υγιή ύπνο με ηρεμία πάνω σε ένα τραπέζι ή στο πάτωμα, την ίδια ώρα που άλλα πιτσιρίκια παίζουν τριγύρω. Για να μην βρίσκουν τα παιδιά τους πίσω στο σπίτι κατάκοπα και νευρικά μετά το σχόλασμα (τα περιμένει, μάλλον, ανάλογη κατάσταση τα επόμενα χρόνια), οι γονείς διεκδίκησαν και κατάφεραν να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες στη συγκεκριμένη δομή και έτσι άνοιξε μια αίθουσα ύπνου για νηπιακά τμήματα.
Οι αλλαγές προ τετραετίας στις προδιαγραφές που οφείλουν να έχουν οι σταθμοί, άλλωστε, περιόρισαν εξ ορισμού τον αριθμό παιδιών ανά δομή, με αποτέλεσμα, ελλείψει εναλλακτικών λύσεων, να μείνουν τον Σεπτέμβριο του 2018, συνολικά 100 παιδιά εκτός των δημοτικών τμημάτων της Αγίας Παρασκευής. Η λύση ήρθε -εν μέρει- έναν χρόνο μετά, από την αποσυμφόρηση λόγω υποχρεωτικής φοίτησης των 4χρονων σε νηπιαγωγεία, με την ελπίδα την επομένη διετία να είναι έτοιμοι τουλάχιστον άλλοι δύο νέοι βρεφικοί – παιδικοί σταθμοί. Μέχρι τότε, όλα τα αγόρια και κορίτσια δικαιούνται να έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπείς δομές. Ό,τι -μικρό ή μεγάλο- είναι απαραίτητο για την υγεία ενός παιδιού δεν μπορεί να αφήνει κανέναν αδιάφορο.