Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος: Βουλευτής Ανατολικής Αττικής και υπεύθυνος Τομέα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
Οι ομογενείς μας είναι Έλληνες καλής πρόθεσης. Με το βάσανο της μετανάστευσης περνούν όλη τη ζωή τους. Με τον νόστο έντονο στις ψυχές και τις σκέψεις τους.
Αποκούμπι τους ο πολιτισμός μας. Αυτός τους κρατά. Η γλώσσα, την οποία πασκίζουν να διατηρήσουν και εκεί όπου υπάρχουν σχολεία ελληνικά, αλλά και σε πιο δύσκολες περιοχές, όπου αναλαμβάνει κάποιος απλώς εγγράμματος σε ένα δωμάτιο ή στο εσωτερικό ενός ναού να φέρει σε επαφή τα παιδιά της ομογένειας με τη λαλιά και τη γραφή της γλώσσας μας.
Το υλικό πλούσιο. Η αρχαία ελληνική γραμματεία, οι νεότεροι ποιητές και οι συγγραφείς μας, αλλά και τα παραμύθια του λαού, οι μύθοι των αρχαίων, τα τραγούδια και οι χοροί, η υπερηφάνεια για την ελληνική καταγωγή.
Οι Έλληνες του εξωτερικού ζουν με μια διαρκή λαχτάρα. Με ένα όνειρο το οποίο πασκίζουν να κάνουν πραγματικότητα. Με τη λαχτάρα και το όνειρο της επιστροφής. Οι ομογενείς μας ίπτανται. Στην κυριολεξία ζουν κάπου μετέωροι. Με το ένα πόδι στον τόπο καταγωγής τους και το άλλο στον τόπο κατοικίας τους. Ο Έλληνας της Αυστραλίας δεν ζει στην Ελλάδα, αλλά ούτε και στην Αυστραλία. Περνά μια ζωή πάνω από τον ωκεανό, χωρίς να αισθάνεται ότι αποκλειστικά ανήκει κάπου. Περνά μια ζωή πασχίζοντας να ενώσει τους δύο τόπους του και με έντονη την προσμονή της επιστροφής.
Οι Έλληνες όπου Γης θέλουν να συμμετέχουν στη ζωή της χώρας μας. Είτε με κάποιες επισκέψεις στον γενέθλιο τόπο είτε μέσω των οργανώσεών τους που φροντίζουν ανάγκες τρέχουσες είτε παρεμβαίνοντας στην πολιτική κατάσταση μέσω της ψήφου τους, όταν και εάν μπορούν να ταξιδεύουν γι’ αυτόν τον σκοπό στις εκλογές. Πάγιο και διαρκές το αίτημά τους να μπορούν να ψηφίζουν για την ελληνική Βουλή εκεί, στον τόπο κατοικίας τους.
Προκύπτουν βεβαίως πολλά ερωτήματα εδώ. Ποιοι ακριβώς ομογενείς θα ψηφίζουν; Όλοι; Και οι τέταρτης και πέμπτης γενιάς; Τι σχέση έχουν με τον τόπο καταγωγής τους και άλλα πολλά. Αυτή τη λαχτάρα και το δίκαιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού έσπευσε να εκμεταλλευτεί η Ν.Δ. Ο αρχηγός της σε ταξίδι του στις ΗΠΑ υποσχέθηκε πως θα ψηφίζουν άπαντες. Δηλαδή πόσοι; Τρία, πέντε, δέκα εκατομμύρια; Κατόπιν αυτού και αφού έκανε τη «φιγούρα» του, προσγειώθηκε στην πραγματικότητα, περικόπτοντας δραματικά τον αριθμό των δικαιούχων δικαιώματος ψήφου.
Ταυτόχρονα όμως δεν παρέλειψαν η Ν.Δ. και τα παντοδύναμα και πάμπολλα φίλια προς αυτήν ΜΜΕ να συκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αντιτίθεται τάχα στο δικαίωμα αυτό των ομογενών μας. Παριστάνει πως αγνοεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη που ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα σε αυτά τα σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικής πολιτικής ζωής.
Με νομοθετική παρέμβαση δημιούργησε επί υπουργίας Χαρίτση διακομματική επιτροπή, που κατέληξε σε πόρισμα, το οποίο αραχνιάζει στα ράφια του υπουργείου Εσωτερικών, χωρίς να δίδεται στη δημοσιότητα από τη νεοδημοκρατική σημερινή ηγεσία του υπουργείου.
Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση της Ν.Δ. από κωλοτούμπα σε κωλοτούμπα, ενσωματώνει στον νόμο της για τη
διευκόλυνση της ψήφου των εκτός Ελλάδος συμπατριωτών μας κάποιες προτάσεις του ΚΚΕ εξασφαλίζοντας, φαίνεται, τη συναίνεσή του και επιτυγχάνει να κοροϊδέψει μεγαλοπρεπώς τους ομογενείς. Πώς; Μα, δίνοντάς τους το δικαίωμα στο εκλέγειν, αλλά όχι στο εκλέγεσθαι. Η ψήφος των ομογενών θα προσμετράται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κάθε κόμματος, αλλοιώνοντας το πραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα, μη δίνοντας το δικαίωμα στους ομογενείς να εκλέξουν τους δικούς τους βουλευτές.
Ψήφοι από την Αστόρια, τη Μελβούρνη ή το Μόναχο θα εξασφαλίζουν την εκλογή βουλευτών στο Κιλκίς – για παράδειγμα – ή στην Αθήνα, αλλά ο απόδημος Έλληνας δεν θα έχει τον δικό του εκλεγμένο αντιπρόσωπο. Πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλάι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας «εσωτερικού» να υπάρχει και ένα αντίστοιχο «εξωτερικού» με τους υποψήφιους από τις περιφέρειες όπου ζουν Έλληνες. Συνταγματικό πρόβλημα δεν υπάρχει. Πλην όμως είναι κάτι που η Ν.Δ. δεν δέχεται, γιατί αυτό που την ενδιαφέρει είναι να ενθυλακώσει τις ψήφους σε ένα γενικό τσουβάλιασμα, αλλοιώνοντας το εκλογικό αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν, κοροϊδεύοντας αυτούς τους «Έλληνες καλής πρόθεσης», όπως προανέφερα, τους δίνουν μισή δημοκρατία. Απορρίπτοντας την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «ψηφοδέλτιο εξωτερικού», απ’ όπου θα προέκυπταν τουλάχιστον 5 ομογενείς, δέχεται την υποχρεωτική συμμετοχή υποψηφίων από την ομογένεια στις τρεις πρώτες θέσεις των ψηφοδελτίων Επικρατείας των κομμάτων. Μισή αντιπροσώπευση δηλαδή, μιας και τους αφαιρείται το δικαίωμα της σταυροδοσίας. Είναι η δημοκρατία που βολεύει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Τους τοποθετεί η κυβέρνηση, με γερές πλάτες εντός Βουλής και από άλλα κόμματα στο ράφι, ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Ψιλό γαζί το δούλεμα…
Φωτο: Το γεφύρι της Άρτας σε γκραβούρα του W. Turne (1820)
