ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Η άλλη διάσταση της ορκωμοσίας των μελών μιας νέας κυβέρνησης, ζωντανά στην τηλεόραση. Να τα παρακολουθείς τη στιγμή που πάνε να υπογράψουν το πρωτόκολλο ορκωμοσίας και να τα σχολιάζεις όχι μόνο από την εμφάνισή τους, αλλά και από τα νύχια τους όταν υπογράφουν το πρωτόκολλο.
Αυτό το σπορ ειλικρινά δεν το είχα σκεφτεί και μάλιστα εν έτει 2025 που σε όλους τους δρόμους της Αθήνας και σχεδόν κάθε 100 με 200 μέτρα υπάρχει και από ένα «νυχάδικο». Τα ξέρετε τα νυχάδικα, δεν είναι ανάγκη να σας τα περιγράψω. Έχουν ξεφυτρώσει παντού και καλά κάνουν, αφού οι Ελληνίδες ξεπέρασαν όλα τα άλλα προβλήματα και το έριξαν στη «διακόσμηση» των νυχιών. Διότι στα νυχάδικα, δεν κάνεις αυτό που λέμε «μανικιούρ». Αυτό το κάνουν και στα κομμωτήρια, παράλληλα με το «πεντικιούρ».
Στα νυχάδικα παρέχεται υψηλή διακοσμητική τεχνική. Εκεί δεν σταματούν στο κόψιμο και την περιποίηση παρονυχίδων, αλλά συνεχίζουν με μια «τελευταία πινελιά», προσθέτοντας διακοσμητικά νυχιών, στρασάκια, γκλίτερ, διαμαντάκια φο ή πετραδάκια Swarovski κλπ ή ακόμα προσθέτουν και σχέδια νυχιών ανάλογα με την προσωπικότητα της γυναίκας, δημιουργώντας ένα μικρό έργο τέχνης.
Αλλά ξέφυγα… Μιλούσαμε για τα νύχια των νέων υπουργών. Και καλά οι κυρίες είναι όλες προσεγμένες. Με το ανάλογο μήκος νυχιού, το σχετικό χρωματάκι του… Είπαμε: ανάλογα με την προσωπικότητα της κάθε μιας.
Έχουμε όμως και τους άντρες. Αυτό δεν το είχα προσέξει ποτέ. Εγώ, που «έχω δει κι αν έχω δει» νέες κυβερνήσεις και ανασχηματισμούς στη ζωή μου. Μέχρι που μου έβαλε την ιδέα η Αθηνά. «Τι προσέχει μια γυναίκα σε έναν άντρα;», μου είπε στον πρόσφατο ανασχηματισμό του Μητσοτάκη. «Τα χέρια του και τα παπούτσια του» πρόσθεσε και στρώθηκα στον καναπέ.
Στην ορκωμοσία – που λέτε – λίγοι ή κανείς δεν πάει με αγυάλιστα υποδήματα. Άσε που φροντίζουν να φοράνε λουστρίνια. Όλοι όμως πάνε να υπογράψουν το πρωτόκολλο ορκωμοσίας. Εκεί ο τηλεοπτικός φακός ζουμάρει για να δούμε την υπογραφή. Αυτή την αφήνω στους γραφολόγους. Βλέπουμε όμως τα δάχτυλά τους…
Φίλες και φίλοι μου, και τι δεν είδα. Αλλά δεν θέλω να θίξω υπολήψεις. Είδα νύχια περιποιημένα με κανονικό μανικιούρ. Άλλα περιποιημένα ανδροπρεπώς με το νυχοκόπτη και αλιμάριστα. Άλλα, μακριά και στρογγυλεμένα ή μυτερά (όπως του Ρόμπερτ Ντε Νίρο στον «Δαιμονισμένο άγγελο»). Μερικά, κομμένα σύριζα και με ελαφρώς τραυματισμένη την επιδερμίδα που τα τριγύριζε. Και τέλος, άλλα αφημένα στην τύχη τους με κάτι παρονυχίδες, νααα… Που να λες «αλίμονο στο υπουργείο που θα παραλάβει ο φέρων τέτοια δάχτυλα».
