Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Η αλήθεια είναι ότι γράφοντας το προηγούμενο Σάββατο ότι «Όλα είναι show biz» δεν είχα στο νου μου όλα εκείνα που σωστά θυμήθηκε ο αρχισυντάκτης μας Γιάννης Μπεθάνης, τα οποία διαβάζοντας το Editorial του, τα θυμήθηκα κι εγώ. Και διηγώντας τα να κλαις, που λέει και ο ποιητής, ανεξάρτητα από τη Μαριλού στην Τούρτα της Μαμάς, που αναστενάζει όλο νοσταλγία «αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια». Η οποία Μαριλού -που την ερμηνεύει έξοχα η Λυδία Φωτοπούλου- έχει εν μέρει δίκιο, διότι αναφέρεται στην εποχή της αστακομακαρονάδας. Να τα λέμε κι αυτά.
Η αστακομακαρονάδα με το ζεϊμπέκικο και με το ζιβάγκο που είχε ήδη καθιερωθεί στο dress code των σοσιαλδημοκρατών, αποτελούσαν τα trade mark των συντρόφων, που διαπίστωναν ότι μετατρέπονταν σε αναγνωρίσιμους («Χωρίς τον Αντρέα δεν θα μας γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας», είχε ομολογήσει μεγαλοστέλεχος του Κινήματος). Όπως θα αποτελέσουν trade mark για τους απογόνους μας, οι χειρουργικές μάσκες τού σήμερα, που φοριούνται για λόγους υγείας, αλλά και από συνήθεια πλέον και από τους τρις-εμβολιασμένους, αφού προστατεύουν και από το τις κλασικές ιώσεις, αλλά και από τις επιδημίες Δέλτα και Όμικρον.
Εγώ φίλε Γιάννη, μόλις διάβασα σε μια εφημερίδα τις προάλλες την «ιστορία της Ο», θυμήθηκα την soft porn ταινία του 1975 με την Κορίν Κλερί, που τραβούσε των παθών της τον τάραχο επειδή αγαπούσε πραγματικά και με πάθος τον αγαπημένο της. Σήμερα βέβαια, την ταινία αυτή θα την πετούσαν στην πυρά, όπως πέταξαν προχθές τα παιδικά βιβλία του Τριβιζά, οι σύγχρονοι αντιστασιακοί, επικαλούμενοι το άρθρο 120 του Συντάγματος. Δεν πάμε καλά. Το έγραψα και το προηγούμενο Σάββατο και δεν θα ήθελα να το επαναλάβω, αλλά δεν με αφήνουν τα επικίνδυνα γεγονότα.
Το άρθρο 120 βρε κουτούτσικα (το λέω χαϊδευτικά για να μην παρεξηγηθώ) αναφέρει επί λέξει: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Κατάλυση του Συντάγματος με τη βία δεν είναι η εφαρμογή ενός νόμου που εξέδωσε η ίδια η έννομη τάξη, βρε χαζούλικα. Κατάλυση του Συντάγματος με τη βία έκανε η χούντα των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967, που ανέστειλε τις διατάξεις για τις ατομικές ελευθερίες, κατεβάζοντας τα τανκς στους δρόμους. Εκείνη ήταν βίαιη κατάλυση του Συντάγματος. Όχι η έκδοση νόμου, που αν δεν σου αρέσει προσφεύγεις στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ε, μην τρελαθούμε κιόλας. Ή μήπως έχουν τρελαθεί κάποιοι και δεν το πήραμε είδηση;
