Γράφει ηΕλένη
Κονιαρέλλη – Σιακή
Και αφού γέμισαν οι βιτρίνες με κόκκινες καρδούλες και ανθοδέσμες με ωραία κόκκινα τριαντάφυλλα… και αφού γελαστά πουπουλένια αρκουδάκια έστελναν παντού τα τρυφερά τους μηνύματα, και αφού υπέροχα δώρα σε σχήμα καρδιάς γεμάτα σοκολατάκια γλύκαιναν τη γιορτή… και χίλια δυο ακόμα στολίδια, όπως κόκκινα μαξιλαράκια με τυπωμένο στη μέση ένα μεγάλο «Σ’ ΑΓΑΠΩ»… αλλά και τολμηρά εσώρουχα στόλισαν προκλητικά τα μαγαζιά μαζί με πρωτότυπες αφιερώσεις γεμάτες έρωτα, υποσχέσεις και υπονοούμενα… καταλάβαμε ότι βρισκόμαστε και φέτος στις 14 Φεβρουαρίου, και πρέπει να γιορτάσουμε και εμείς μαζί με τους ερωτευμένους, είτε είμαστε ερωτευμένοι είτε όχι, τον Άγιο Βαλεντίνο! Αυτό μας διαφημίζουν, μας προτείνουν, και μας επιβάλλουν με τον δικό τους έξυπνο τρόπο οι ανόητες ξενόφερτες γιορτές, που κάθε τόσο μας επιβαρύνουν επικίνδυνα με τα δικά τους συμφέροντα και κέρδη, και συχνά καθιστούν πολλούς ανθρώπους θύματα της δύσκολης εποχής που ζούμε.
Αλήθεια, με αυτή την κόκκινη επίθεση με καρδούλες, δώρα, γλυκά και λουλούδια… τι, και ποιον γιορτάζουμε;
– Τον ΕΡΩΤΑ! μας απαντούν. Τον Άγιο Βαλεντίνο!
Αυτόν τον Άγιο τον αναζήτησα στη Βιβλιογραφία και στις Εγκυκλοπαίδειες και μπερδεύτηκα… ακόμα περισσότερο.
ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ: Επίσημα γνωστός είναι ως ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ της Ρώμης, Ρωμαιοκαθολικός Άγιος του τρίτου αιώνα που τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου. Από τον Μεσαίωνα συνδέεται με μια ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΑΛΗΝΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ! Ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν ιερέας στη Ρώμη και βοηθούσε τους χριστιανούς που ήταν θύματα διώξεων στην περιοχή. Μαρτύρησε και θάφτηκε σε χριστιανικό τάφο στη Βία Φλαμίνια της Βόρειας Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου, η οποία και γιορτάζεται ως η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από το 496. Τα λείψανά του κρατήθηκαν στην Εκκλησία και τις Κατακόμβες του Αγίου και εκεί παρέμειναν, ως σημαντικός χώρος προσκυνήματος, μέχρι τη μεταφορά των λειψάνων στην Εκκλησία Σάντα Πρασσέντε.
Το λουλουδοσκέπαστο κρανίο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στη Βασιλική Σάντα Μαρία Κοσμεντίν της Ρώμης, ενώ μέρος των λειψάνων του μεταφέρθηκαν σε άλλες πόλεις και χώρες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Τζακ Μπ ‘Ορατζ του Πανεπιστημίου του Κάνσας, μέρος των λειψάνων του Αγίου Βαλεντίνου της Ρώμης, όπως και του Αγίου Βαλεντίνου του Τέρνι, «βρίσκονται σχεδόν σε κάθε Μοναστήρι της Ευρώπης».
Έκτοτε παρέμενε άγνωστο το πού βρίσκονταν τα λείψανα, μέχρι που ο τάφος του Αγίου Βαλεντίνου αποκαλύφτηκε το 1815 και το λείψανό του δωρίθηκε σε ιερέα. Στη συνέχεια τα ίχνη των λειψάνων χάνονται και επανεμφανίζονται το 1907 στη ΜΥΤΙΛΗΝΗ -κατόπιν δωρεάς της Ελισαβέτας Μπαρτζίνι τον Μάρτιο του 1893- στον Ιερό Ναό Μεταστάσεως Θεοτόκου της Μυτιλήνης, τη γνωστή «Φραγκοκκλησιά» στην οδό Ερμού, κάτω από την Αγία Τράπεζα. Η επόμενη «αλλαγή» έγινε το 1990, οπότε και τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου μεταφέρθηκαν από τον τότε εφημέριο της Καθολικής Εκκλησίας της Μυτιλήνης φραγκισκανό μοναχό πατέρα Τορκουάτο Μορίνι στην Αθήνα και τοποθετήθηκαν στο παρεκκλήσι του Τάγματος των Καπουτσίνων στην Πλατεία Βικτωρίας στην Αθήνα. Στις 12-02-2009 έγινε η απότμηση τμήματος των λειψάνων από τον Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών Αθηνών κ. Νικόλαο, υπογράφηκε ειδικό επίσημο έγγραφο της Πράξης αυτής και παρουσία όλων των ιερατικώς προϊσταμένων, παραδόθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο Νάξου, Τήνου, Άνδρου, με την ιδιότητα του Αποστολικού Τοποτηρητή της Καθολικής Επισκοπής Χίου, προκειμένου να τα επαναφέρει στη Μυτιλήνη.
Η «περιπλάνηση» των λειψάνων του Αγίου Βαλεντίνου τελειώνει το καλοκαίρι του 2014, όταν θα ολοκληρωθούν οι εργασίες επισκευής στον Καθεδρικό Ενοριακό Ναό της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη. Τα οστά του Αγίου θα μεταφερθούν πίσω στον τόπο όπου βρίσκονταν μέχρι το 1990, για να παραμείνουν εκεί για ΠΑΝΤΑ!
Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ
(ΕΦΗΜ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ» Μυτιλήνης 11-2-2015)
«Ειδικοί συλλεκτικοί αναμνηστικοί φάκελοι με νέα σειρά γραμματοσήμων, εξέδωσαν τα ΕΛΤΑ με αφορμή τον εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου, απεικονίζοντας την πόλη της Μυτιλήνης, το λιμάνι, και τον ιερό ναό του Αγίου Θεράποντος… Ο Δήμος Λέσβου με συγκεκριμένες ενέργειες και δράσεις, στηρίζει τις εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου Βαλεντίνου, αξιοποιεί και προβάλλει το γεγονός ότι τα οστά του Αγίου βρίσκονται (κατόπιν δωρεάς της Ελισαβέτας Μπαρτζίλι τον Μάρτιο του 1893), στον ιερό ναό Μεταστάσεως της Θεοτόκου της Μυτιλήνης, στον οποίο επανατοποθετήθηκαν οριστικά (τα οστά) το καλοκαίρι του 2014. Η Φιλαρμονική του Δήμου συμμετέχει στη λιτάνευση των ιερών λειψάνων του Αγίου στην κεντρική αγορά και στην προκυμαία, και το απόγευμα πραγματοποιείται συναυλία, και άλλες εκδηλώσεις…»
ΠΟΣΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ;
Βρίσκουμε ότι στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια και σε άλλες Αγιογραφικές Πηγές αναφέρονται τρεις Άγιοι Βαλεντίνοι που σχετίζονται με τις 14 Φεβρουαρίου. Ο ένας ήταν Ρωμαίος ιερέας. Ο άλλος ήταν επίσκοπος της Ιντεράμνα (το σημερινό Τέρνι της Ιταλίας), και ο τρίτος λέγεται ότι ήταν ένας Άγιος που μαρτύρησε μαζί με πολλούς συντρόφους του σε ρωμαϊκή επαρχία της Αφρικής. Τέλος στη Ρωμαϊκή Μαρτυρολογία ο επίσημος κατάλογος αναγνωρισμένων Αγίων της Καθολικής Εκκλησίας, μας δίνει ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: ΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΑ (ΠΟΥ ΕΊΔΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ), ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΈΘΑΝΕ ΣΤΗ ΒΙΑ ΦΛΑΜΙΝΙΑ.
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΣΤΟΔΟΥΛΟΣ;
Το 2000, ο αείμνηστος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ πρότεινε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, να εορταστεί η μνήμη των Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλλα, ως ορθόδοξο παράδειγμα των φυλακών των δύο ερωτευμένων νέων, που είχαν καταγωγή από τον Πόντο. Στην Αθήνα γνώρισαν τον Απόστολο Παύλο και άκουσαν μια ομιλία του στον Άρειο Πάγο. Ενθουσιάστηκαν από τα διδάγματά του, έγιναν μαθητές του, και τον ακολούθησαν στη διαδρομή και μάλιστα τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους, στην Κόρινθο. Όμως σε διωγμό των χριστιανών τούς συνέλαβαν γιατί αρνήθηκαν να αλλάξουν την πίστη τους, τους φυλάκισαν, τους βασάνισαν και τους θανάτωσαν με αποκεφαλισμό. Η μνήμη τους γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 13 Φεβρουαρίου (μια ημέρα πριν από τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου της Καθολικής Εκκλησίας).
Ακόμα, σύμφωνα με το Ορθόδοξο Δόγμα, ως Προστάτης της Αγάπης εικονίζεται και ο Άγιος Υάκινθος, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 3 Ιουλίου. Γεννήθηκε στην Καππαδοκία στα τέλη του πρώτου μετά Χριστόν αιώνα. Ήταν έξυπνος, εργατικός και κατάφερε να εργαστεί ως θαλαμηπόλος του Αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος τον εκτιμούσε πολύ για τον καλό χαρακτήρα του. Όταν όμως ο Τραϊανός διέταξε χριστιανικό διωγμό, ο Υάκινθος ομολόγησε την πίστη του, αλλά παρά τις νουθεσίες του Τραϊανού αρνήθηκε να λατρέψει τα είδωλα. Φυλακίστηκε στην Κρήτη, σε περιοχή κοντά στα Ανώγεια, και πέθανε από την πείνα σε ηλικία μόλις 20 ετών.
ΠΩΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ;
Διαβάζουμε ότι στα πρώιμα χριστιανικά χρόνια, ο Άγιος Βαλεντίνος δεν είχε καμιά σχέση με τον ΕΡΩΤΑ! Η γιορτή καθιερώθηκε το 496 μ.Χ. από τον Πάπα Γελάσιο σε μια προσπάθειά του να σταματήσει τα αισχρά και ανήθικα παγανιστικά έθιμα, όπως οινοποσία, μαζικές σφαγές ζώων, πομπές γυμνών γυναικών στους δρόμους κ.λπ., που γίνονταν για να τιμήσουν τον θεό Λούπερκο (εφάμιλλο του Έλληνα θεού Πάνα). Από τους πρώτους Βαλεντίνους βλέπουμε ότι: Ένας πάντρευε κρυφά ζευγάρια χριστιανών και γι’ αυτό εκτελέστηκε επί βασιλείας του Αυτοκράτορα Κλαύδιου. Οι άλλοι δύο μαρτύρησαν και εκτελέστηκαν επειδή αρνήθηκαν να αποκηρύξουν τον Χριστό. Ωστόσο πουθενά δεν υπήρχε αναφορά ή κάποια σύνδεση μεταξύ του ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ και της ιδιότητας του ΑΓΙΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ.
Αυτό έγινε πολύ αργότερα τον 14ο και 15ο αιώνα, όταν συγγραφείς από τη Αγγλία και την Ισπανία «ονόμασαν» την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ως «Ημέρα των Ερωτευμένων»! Η τελευταία πινελιά μπήκε στον 20ό αιώνα, όταν Αμερικανοί επιχειρηματίες και έμποροι εκμεταλλεύτηκαν τη γιορτή προκειμένου να πουλήσουν είδη δώρων. Κάπως έτσι φτάσαμε στο «σήμερα», όπως το περιγράφουμε και στην αρχή.
