Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Γράφοντας «Περί κριτικής», με αφορμή μια συζήτηση δυο κυριών φίλων μου, το προηγούμενο Σάββατο, μη νομίζετε ότι είχα την πρόθεση να εξαντλήσω το θέμα στην κριτική ταινιών κινηματογράφου. Ήθελα να συνεχίσω «περί κριτικής» και των πολιτικών μας πραγμάτων, αλλά όπως πάντοτε ο χώρος αυτός «αντέχει μέχρι 400 λέξεις».
Μπορώ όμως να συνεχίσω σήμερα, συμπληρώνοντας ότι και στην κριτική των πολιτικών και της πολιτικής των, ισχύουν τα ίδια ακριβώς με την κριτική ταινιών. Και είναι εξίσου εποικοδομητική, διότι βασίζεται και σχολιάζει τα σενάρια που πλέκει η ίδια η (πολιτική) ζωή. Εδώ μάλιστα, η υποκειμενική άποψη του καθενός, μπορεί να διαθέτει περισσότερα αντικειμενικά στοιχεία, αφού μπορεί να βασίζεται σε γεγονότα από διάφορα ρεπορτάζ που έχουν προηγηθεί και έχουν γίνει από άλλους δημοσιογράφους.
Θα γίνω απλούστερος με ένα πρόσφατο παράδειγμα: Ο κύριος Τσίπρας, σε προεκλογική ομιλία του υποσχέθηκε στους μαθητές που δίνουν φέτος Πανελλαδικές Εξετάσεις ότι θα καταργήσει την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) και θα ανοίξει τις πόρτες των σχολών για όλους. Που σημαίνει, ότι κάποια σχολή που έχει ανακοινώσει ότι θα έχει 600 εισακτέους, θα δεχθεί τόσους, ακόμα και αν 100 από αυτούς δεν έχουν πιάσει τη βάση. Τέρμα τα αξιοκρατικά κριτήρια. Αυτοί θα έχουν βασανιστεί στο διάβασμα και άλλοι που δεν θα έχουν ασχοληθεί καθόλου «με το σπορ» θα εισαχθούν. Θα μου πει κάποιος: «Όταν ένας που μια ζωή ήταν στα κάγκελα καταληψίας έγινε πρωθυπουργός -κάποτε- εσύ κολλάς στους εισακτέους με βαθμούς κάτω από τη βάση;» Άποψή του και άποψή μου. Αυτό είναι το θέμα. Και εσείς που με διαβάζετε, ξέρετε τι θέλετε; Εγώ βλέπω ότι οι σημερινοί εισαγόμενοι -με όποιο τρόπο- είναι οι αυριανοί που θα διοικήσουν την Ελλάδα. Και βγάλτε συμπέρασμα: πώς το θέλετε το μέλλον του τόπου.
Άλλο ένα παράδειγμα; Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, κύριος Όθων Ηλιόπουλος, ο οποίος ενώ είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ιδιωτικό, εξαιρετικά επιλεκτικό και με δικό του αστυνομικό τμήμα Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (βλ. φωτο την ιστοσελίδα του) είναι εναντίον της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και κατά της αστυνόμευσης των πανεπιστημίων. Ασκεί, δηλαδή, το λειτούργημά του σε πεντακάθαρο περιβάλλον και διδάσκει χωρίς να τον διακόπτουν τραμπούκοι, ενώ για τους συναδέλφους του στην Ελλάδα δεν του καίγεται καρφί. Δεν του αρέσει η ιδιωτικοποίηση και δεν θέλει αστυνομία μέσα στα μπ……. (να μην αναφέρω τη λέξη), όπως τα έχουν καταντήσει. Απόψεις αυτός, απόψεις εγώ. Διαλέγετε και παίρνετε. Γι’ αυτό είναι εποικοδομητικές οι κριτικές.