- Επειδή η στήλη σεμνύνεται για την κοινωνική προσφορά της, αλλά και για τον σεβασμό προς τους αναγνώστες της (ειδικά τους τακτικότατους) δημοσιεύει σήμερα επιστολή του κ. Ανδρέα Βοσίνη, που έλαβε ηλεκτρονικά την Τρίτη (29/9/09).
- (Αν δεν παινέσω το σπίτι μου, θα πέσει να με πλακώσει)
- «Αγαπητέ Άγγελε. Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα Έπεα Πτερόεντα στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ της 26/9/09. Περιγράφεις την κατάσταση «οχήματα εναντίον πεζών» και «καθήκοντα Δημοτικής Αστυνομίας» με τον πιο κατανοητό και σύντομο τρόπο! Με την ευκαιρία, να υπενθυμίσω (χωρίς να σημαίνει τίποτε για το άρθρο σου) ότι αντιμετωπίζουμε την ίδια «διαμάχη» πεζών – οχημάτων και απολαμβάνουμε τις ίδιες «υπηρεσίες» Δημοτικής Αστυνομίας ή του Ειδικού Σώματος του Δήμου Αμαρουσίου (κατά βούληση) και στους πεζόδρομους, ακόμη και σε περιοχές όπου κινούνται ιδιαίτερα ευάλωτα άτομα (π.χ. σχολεία). Σ’ ευχαριστώ για το χρόνο σου. Ανδρέας Βοσίνης».
- Κατόπιν τούτου, επανέρχομαι με ένα άλλο θέμα κοινωνικού και συνάμα πολιτικού περιεχομένου.
- Πρόκειται για το άλλο ιερό δικαίωμα του ατόμου στην πληροφόρηση.
- (Να μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην εποχή της πληροφορίας).
- Προς τι η ειρωνεία του πρωτοσέλιδου τίτλου «Τι άλλο θα δούμε ακόμη!» που συνόδευε το ρεπορτάζ για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της προηγουμένης Τρίτης;
- Διαφωνώ κάθετα με τα Αιρετικά του συναδέλφου Γιάννη Μπεθάνη, με τον οποίο μοιραστήκαμε μάλιστα το ρεπορτάζ για τη συνεδρίαση.
- Προσωπικά, πολύ χάρηκα που διεκόπη για το debate.
- Διότι είχα την ευκαιρία να δω τους δύο αρχηγούς, να επαναλαμβάνονται.
- (Αν μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα).
- Μάλιστα έκανα και παρατήρηση προς τον αρμόδιο πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου ότι δεν είχε μεγάλο αριθμό καθισμάτων και αναγκάστηκα να καθίσω πάνω σε εκθεσιακούς πάγκους, που υπήρχαν στοιβαγμένοι εκείνο το βράδυ στην αίθουσα.
- Εν αντιθέσει με τον κύριο δήμαρχο (προς τιμή του), που μου έκανε νόημα να καθίσω στους πάγκους και να παρακολουθήσω ήσυχα-ήσυχα το debate.
- Τρώγοντας μάλιστα και μια μηλόπιτα και πίνοντας ένα χυμό που είχα πάρει από τα αυτόματα μηχανήματα της εισόδου του Δημαρχιακού Μεγάρου.
- Με δικά μου χρήματα, βεβαίως.
- Το τονίζω αυτό, διότι θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος μπουφές.
- Όταν διακόπτεις μια συνεδρίαση επί δυόμιση ώρες και τοποθετείς τηλεόραση πλάσμα και καθίσματα, φροντίζεις και για κάποια αναψυκτικά και γλυκά.
- Δεν περνούν εύκολα δυόμιση ώρες.
- Αυτές οι παρατηρήσεις για την περίπτωση μη αυτοδυναμίας.
- Αισθάνθηκα δε, ιδιαίτερα υπερήφανος ως εκπρόσωπος της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ και γοητευμένος ως άτομο από τη μετέπειτα στάση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου.
- Ο κ. Μαραγκάκης έχοντας ακούσει και δεύτερη παρατήρησή μου, ότι η αίθουσα δεν έχει καλή ηχητική και δεν θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τους αρχηγούς, σηκώθηκε ο ίδιος και έσυρε διάφορα εκθεσιακά παραπετάσματα γύρω μας, «ώστε να μη διαχέεται ο ήχος».
- Κολακεύτηκα δε ιδιαίτερα, όταν τελειώνοντας το debate ρωτήθηκα από τους αντιδημάρχους, πώς μου φάνηκε. Γεγονός που αποδεικνύει την καταξίωση της στήλης και στα πολιτικά δρώμενα.
- «Θα προτιμούσα να βλέπω το πρόσωπο και του άλλου», απάντησα, «όταν ο εικονιζόμενος τον αποκαλούσε “ψεύτη” ή “ανίκανο να κυβερνήσει”».
- Διότι αυτό δεν ήταν debate.
- Ήταν «μάπα το καρπούζι», που έλεγε και ο πατέρας μου.
