ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ. Η Πρώτη Ελληνίδα Μεγάλη Κυρία στη Χορωδιακή Μουσική. Όποιος άνθρωπος αγαπάει τον Τόπο του, τιμά εκείνους που τον ευεργέτησαν με τα Έργα τους. Έργα Πολιτισμού, σαν εκείνα τα οποία προσφέρθηκαν στις προ Χριστού κοινωνίες των Ελλήνων, για να κρατούν ζωντανό το Ιδανικό του «Ευ ζην». Έργα Πολιτισμού, σαν αυτά που προσφέρονται σήμερα για να συνεχιστεί η προσπάθεια της Ευζωίας, μέσα από το Χριστιανικό συνακόλουθο: «Άνω σχώμεν τας καρδίας». Και τούτος ο Τόπος με το «βαρύ» όνομα Ελλάδα, κι αυτός εδώ ο Τόπος που τώρα τον λέμε Μαρούσι, ευλογήθηκαν να λαμπρύνονται από αστέρες πολιτισμού, όπως είναι και η ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ.
Τοπογράφει η Θέμις
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ στο ΒΟΛΟ, όπου πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου από το εκεί Ωδείο. Το δίπλωμα πιάνου και ανώτερων θεωρητικών, το πήρε στην Αθήνα από το Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη. Ο μεγάλος αυτός Έλληνας μουσικός, της εμπιστεύεται το 1952 τη διεύθυνση και την αναδιοργάνωση του παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου Τρικάλων. Εκεί -αφού μεγάλη της αγάπη είναι το χορωδιακό τραγούδι- δημιουργεί παιδικές και μικτές χορωδίες.
ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Έτσι γεννήθηκε η πασίγνωστη, σπουδαία, «Χορωδία Τρικάλων», με δίσκους που ηχογραφεί πάνω σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, διασκευασμένα από την ίδια για χορωδία. Τραγούδια τα οποία μεταδίδονται από το ραδιόφωνο και αγκαλιάζονται με ενθουσιασμό από έναν κόσμο που διψούσε για «λίγο ψηλότερα». Η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, είναι η πρώτη που μεταφέρει το έντεχνο ελληνικό τραγούδι σε χορωδιακή μορφή και η πρώτη που τολμά να το συνοδεύσει με λαϊκή ορχήστρα και μάλιστα με επώνυμους μουσικούς, όπως οι: Καρνέζης, Παπαδόπουλος, Γιάννης Διδήλης (ο μαέστρος πιανίστας του Μίκη Θεοδωράκη), Δημήτρης Φάμπας, Νότης Μαυρουδής, Βαγγέλης Χριστόπουλος κ.α. Το 1966 εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου τη βρίσκει η δικτατορία των συνταγματαρχών και ενώ σιωπά καθ’ όλη την επταετία, δεν παύει όμως να εργάζεται μελοποιώντας έργα μεγάλων μας ποιητών, τα οποία ηχογραφεί στη μεταπολίτευση.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ: «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Πάνου Παναγιωτούνη. «Αδούλωτοι» της Έλλης Παπαδημητρίου. «Άσμα Ασμάτων» σε μεταγραφή Γιώργου Σεφέρη. «Πρελούδιο» ποιήματα Νικηφόρου Βρεττάκου. «Πόλεμος και Ειρήνη» του Γιάννη Ρίτσου, ένα ορχηστρικό «Καϋμοί στη γειτονιά». Στα έργα της δεν μπορεί να μη συμπεριλάβει κανείς και τον δίσκο των 33 στροφών του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αμαρουσίου, ο οποίος γράφτηκε πρώτα σε βινύλιο το 1993 και αργότερα πέρασε σε CD. Εκεί όπου η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου έκανε μια μεγάλη προσφορά στην πόλη μας, μελοποιώντας στίχους Μαρουσιωτών, και στίχους γεμάτους ΜΑΡΟΥΣΙ!
Ο τίτλος του δίσκου είναι: ΚΑΙ… ΜΑΡΟΥΣΙ ΕΙΝ’ ΕΔΩ και περιλαμβάνει τα τραγούδια: «ΘΥΜΑΜΑΙ», «Το ΜΑΡΟΥΣΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΘΕΟ». Οι στίχοι είναι της Λίτσας Παπαζαχαροπούλου. «ΠΟΣΟ ΜΟΥ ’ΧΕΙΣ ΛΕΙΨΕΙ» σε στίχους Πυθαγόρα. «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΦΙΛΙ». Στίχοι Βίκυ Ζαγκαβιέρου, η «ΚΟΣΜΟΧΑΛΑΣΤΡΑ» και το « ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ» είναι του Αλ. Φακίνου. Η μουσική στα παραπάνω τραγούδια, είναι της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Τα επόμενα που είναι και πάλι σε στίχους Λίτσας Παπαζαχαροπούλου, τη μουσική έγραψε ο Κώστας Μαυραντής και είναι τα ακόλουθα: « ΚΑΙ ΜΑΡΟΥΣΙ ΕΙΝ’ ΕΔΩ», «ΣΤΕΚΙΑ ΜΑΡΟΥΣΙΩΤΙΚΑ», «ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙΣ». Κι εδώ, θα καταθέσω για πολλοστή φορά τη βαθιά ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ μου στους ανθρώπους, που αγάπησαν και τίμησαν το Μαρούσι, μέσα από τους στίχους, τη μουσική, τη γραφή, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία τους, για να το παραδώσουν έτσι αγαπησιάρικα στους άλλους συνανθρώπους και στις επόμενες γενιές.
Η ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ. Την γνώρισα όταν ήταν στον «Σύλλογο Γυναικών Βορείων Προαστίων» που στεγαζόταν στο υπόγειο Βαλκανά στην οδό Μιλτιάδου, όπου μαζί με άλλες σημαντικές γυναίκες όπως ήταν η Πιπίτσα Φωτιάδου, η Πούπα Μπουντούρογλου, προσπαθούσαν μέσα στη «Γωνιά Πολιτισμού»- συμπορευόμενες με την «Επιτροπή Ειρήνης» υπό την Προεδρία του Θανάση Φωτιάδη, να συνεισφέρουν με έργο, με λόγο, με δράση την προσφορά τους προς τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, που είναι αυτά τα οποία κωδικοποιούνται με τρεις λέξεις: ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σε μία εκδήλωσή τους λοιπόν κάπου το 1983-4 από μία λαχειοφόρο αγορά, απέκτησα τον δίσκο της Τ. Παπαστεφάνου «Πόλεμος και Ειρήνη». Έργο έξοχο! Γεμάτο ποίηση, ευαισθησία, αρμονία, εικόνες συγκλονιστικές. Από τότε, γίναμε ένθερμοι υποστηρικτές της Παπαστεφάνειας άποψης περί χορωδιακής μουσικής.
ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΛΑΧΟΥ ΤΟ 1986 η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, αναλαμβάνει τη διδασκαλία και την διεύθυνση της ΜΙΚΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ η οποία αριθμούσε πάνω από 50 μέλη. «Άτομα που μεγάλωσαν σε εποχές που οι Μαρουσιώτες σε μικρές παρέες έδιναν τις βραδινές τους συναυλίες στα γραφικά ταβερνάκια του Μαρουσιού. Με τους ήχους της κιθάρας τους γέμιζαν την ήρεμη ατμόσφαιρα με τις όμορφες καντάδες τους. Στη χορωδία βρήκαν τη ζεστασιά της ομαδικής δουλειάς. Τις βραδινές πρόβες που γεμίζουν τη ζωή τους. Μαζί μου γνώρισαν ένα ευρύ φάσμα τραγουδιών, από κλασικό μέχρι έντεχνο ελληνικό τραγούδι», γράφει μεταξύ άλλων στο βιβλίο της που έχει τον τίτλο: ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ – Ο ΜΥΘΟΣ ΜΙΑΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ. Εκδόσεις «ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ».
