Έπεα πτερόεντα (14/5) - Εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ

Ο κόσμος έχει λαλήσει, κατά το κοινώς λεγόμενο και η σκηνή που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Χώρος: Γραφείο αντιδημάρχων Αμαρουσίου.
(Και έχουμε πέντε, ζωή να ’χουν)
Πρόσωπα: Οι αντίστοιχοι γραμματείς και εγώ στην αναμονή για έναν εκ των πέντε.
(Χωρίς ραντεβού, αλλά με την ελπίδα, ότι θα τον δω να τον ρωτήσω κάτι και να φύγω αμέσως).

Ανοίγει η πόρτα και εισέρχεται κύριος, προφανώς δημότης, μέσου αναστήματος, λίγο μεγάλος, με τσάντα εμπορικού καταστήματος ανά χείρας.
(Προφανώς έρχεται από την αγορά, η οποία έχει τονωθεί από την πρόσφατη επίδειξη μόδας του ΕΣΑΜ στην πλατεία του Σταθμού)
Δημότης: Θέλω τον αντιδήμαρχο κύριο ……. (η στήλη σέβεται τους θεσμούς και δεν αναφέρει ονόματα).
Γραμματέας του αντιδημάρχου (με χαμόγελο): Έχετε ραντεβού;
Δημότης (αυστηρά και ανυπόμονα): Έχω έρθει κι άλλη φορά και δεν με έχει δεχτεί. Τι θα γίνει;

Γραμματέας: Ο κύριος αντιδήμαρχος έχει κόσμο αυτή τη στιγμή, οπότε δεν μπορείτε να περάσετε, πείτε μου το όνομά σας και….
Δημότης (εκνευρισμένος, χωρίς να πει το όνομά του): Ακούστε. Το πράγμα είναι απλό για τον κύριο αντιδήμαρχο. Ή θέλει να με δει, ή δεν θέλει. Δεν υπάρχει δικαιολογία «έχει κόσμο μέσα». Και την άλλη φορά είχε κόσμο μέσα.
Γραμματέας (παραμένει χαμογελαστή και ευγενική): Ακούστε. Πείτε μου το όνομά σας, να δω αν έχετε ραντεβού και αν όχι…
Δημότης: Το όνομά μου δεν έχει σημασία, είμαι ο ………. (λέει το όνομά του που δεν ακούγεται καλά, αλλά και να ακουγόταν είναι προσωπικό δεδομένο) και προσπαθώ να δω τον αντιδήμαρχο μέρες τώρα.

(To «κύριος» δεν συνοδεύει πλέον τον τίτλο του αντιδημάρχου).
Γραμματέας: Μα πρέπει να σας ανακοινώσω, για να μου πει εάν έχει χρόνο να σας δει….
Δημότης: Κοπέλα μου, το Δημαρχείο είναι περιουσία του Μαρουσιώτικου λαού και όχι δική σου, ή του αντιδημάρχου, για να μας δέχεστε όποτε θέλετε.
Γραμματέας (που έχει αρχίσει να χάνει την υπομονή της όπως εγώ): Δεν με αφήνετε να ολοκληρώσω. Ως γραμματέας εγώ πρέπει…
(Οι υπόλοιπες γραμματείς κοιτάζονται μεταξύ τους. Τα βλέμματά τους σχολιάζουν το συμβάν. Κοιτάζουν προς το μέρος μου και υπομειδιούν. Χαμογελώ πλατιά).

Εγώ: Κύριέ μου, γιατί δεν περιμένετε να σας εξηγήσει η κυρία πως θα συναντήσετε τον κύριο αντιδήμαρχο; Κι εγώ, όπως βλέπετε περιμένω άλλον αντιδήμαρχο, με την ελπίδα να μου αφιερώσει λίγο χρόνο.
Δημότης (στρέφεται έκπληκτος προς το μέρος μου, διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν με είχε προσέξει που ήμουν μπροστά του και στη συνέχεια στρέφεται πάλι προς τη γραμματέα έξω φρενών): Να πείτε στον κύριο ……. (εκτοξεύει το επώνυμο του αντιδημάρχου ως ύβρη) ότι ούτε εγώ, ούτε η οικογένειά μου θα τον ξαναψηφίσουμε.
(Γυρίζει προς την πόρτα και φεύγει, όπως ήρθε. Ξαφνικά. Οι γραμματείς κοιτάζονται μεταξύ τους και πριν προλάβουν να σχολιάσουν, ανοίγει η πόρτα του αντιδημάρχου που γύρευε ο δημότης και βγαίνει μαζί με τον προηγούμενο επισκέπτη του).
Αντιδήμαρχος: Με ζήτησε κανείς;