Λόγω της αντιπροσωπευτικής «Δημοκρατίας» που μας τη φύτευσαν οι φεουδάρχες της Ευρώπης, πίστεψαν οι νεοέλληνες πως η λαϊκή κυριαρχία αρχίζει και τελειώνει την ημέρα των εκλογών.
Ξεχάστηκε η παρακαταθήκη των παλαιών, πως πολιτική είναι η επιστήμη της ανύψωσης της κονωνικής συνείδησης, η επιστήμη της ανάδειξης των παραγωγικών δεξιοτήτων και των πνευματικών ικανοτήτων, μα περισσότερο η επιστήμη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η συμμετοχή των πολλών στην άσκησή της, είναι που περιφρουρεί την ομαλή συνέχειά της, αλλά και κατοχυρώνει την δίκαιη διανομή των αγαθών του λαϊκού μόχθου. «Κάθε άλλη επιστήμη αποστερουμένης των αρετών και ιδία της δικαιοσύνης, πανουργία εστί».
(Πλάτων – Μενέξενος).
Υ.Γ.: Έντονα μας ανησυχεί η μονόπλευρη ενημέρωση των ΜΜΕ που τα πιο πολλά ελέγχονται είτε από την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε από μεγιστάνες του χρήματος. Καταφέρνουν με την καθημερινή πλύση εγκεφάλου να μετατρέπουν τους πολίτες σε άβουλες, φοβισμένες φιγούρες ενός κακόγουστου κουκλοθέατρου.
Κάνουν τον λαό να μιμείται ασυναίσθητα, να ντύνεται, να τρέφεται, να ψυχαγωγείται, να εθίζεται στον άκρατο καταναλωτισμό και ακόμη χειρότερα στη χυδαία των πραγμάτων αισθητική.
Τον κάνουν να φθονεί, να βιαιοπραγεί, να υποφέρει, να βασανίζεται από το ανικανοποίητο του πλήθους των «επιβεβλημένων επιθυμιών». Μια κάστα κολεγιόπαιδα της πολιτικής που στηρίζονται και στηρίζουν μια ομάδα τηλεπαρουσιαστών και δημοσιογράφων, είναι εκείνοι που το παίζουν παντογνώστες και ειδικοί σε όλα.
Πότε γίνονται οικονομολόγοι αναλυτές, πότε σεισμολόγοι και γεωλόγοι, άλλοτε δικαστές και κοινωνικοί λειτουργοί γλείφοντας την εξουσία στην προσπάθειά τους δήθεν να την ελέγξουν.
Με τη δύναμη της επανάληψης, δηλαδή του καθημερινού βομβαρδισμού των συνειδήσεων, δημιουργούν και καθιερώνουν χείριστα πρότυπα οικογενειακής και κοινωνικής συμπεριφοράς. Κατάντησαν ακόμη και φυσικά ελλατώματα και αφύσικες τάσεις να ποζάρουν προκλητικά ως μοντέρνα πρότυπα, απειλώντας και την κατά φύση του Έρωτα υπόσταση.
Το προσωπικό τους δικαίωμα στις εκτροπές, απειλούν με αήθη τρόπο να το κάνουν συνθήκη ζωής. Τέτοια ηθική διάβρωση δεν ξανείδε ποτέ η ανθρωπότητα! Τί κάνουν όμως οι τόσοι και τόσοι διανοούμενοι, δάσκαλοι, καθηγητές, καλλιτέχνες και άλλοι εραστές του πνεύματος; Γιατί αυτή η ατολμία και η αδιαφορία;. Δεν αισθάνονται την πολιτιστική κατολίσθηση; Γιατί μόνο ελάχιστοι αντιδρούν σ’αυτήν την κοινωνικοπολιτική παραλυσία που τείνει να γίνει γενική επιδημική νόσος;. Τόσο πολύ τρομοκρατήθηκαν ή μήπως συμβιβάστηκαν και συνεργάστηκαν και συνεχίζουν με τις ανεγκέφαλες εξουσίες, προκειμένου να έχουν πρόσκαιρα προσωπικά οφέλη!… Ίσως η σιγή των είναι μέρος της διαθλώμενης ενοχής. Πώς αλλιώς εξηγείται αυτή η πανάθλια έλλειψη ηθικού χρέους;.
Εξάλλου ποιοι πυκνώνουν και ανταγωνίζονται στην ουρά για μια θέση στις λίστες των κομματικών μηχανισμών, πότε ως υποψήφιοι βουλευτές, πότε ως σύμβουλοι, πότε ως αναλυτές και επικοινωνιολόγοι κ.α. Δεν νοιώθουν πως έχουν παγιδευθεί στο παιχνίδι της εξουσίας που τους γελοιοποιεί, προσβάλοντας τους ίδιους, αλλά και την επιστήμη και την τέχνη που υποτίθεται πως υπηρετούν;!…
Ο υπέργηρος Μίκης Θεοδωράκης έδειξε το δρόμο. Ακολουθήστε τον. Διότι συνεπείς διανοούμενοι είναι αυτοί που βρίσκονται δίπλα στους αδυνάτους, κοντά στο λαό που του κόβουν το ρεύμα, τους μισθούς και τις πενιχρές συντάξεις. Συνεπείς διανοούμενοι είναι αυτοί που αψηφούν την εξαχρειωμένη εξουσία, είναι αυτοί που αποκαλύπτουν τη δολιότητα, την προδοσία, την εθελοδουλία και τη διαφθορά, χωρίς να φοβούνται!
Του Πολίτη Πεντέλης Γιώργου Βασιλόπουλου
