• Έχετε ακούσει την έκφραση «μυρίζει καινουργίλα»;
• Συνήθως, λέγεται για να εκφράσει την αίσθηση του νέου, αυτού που κατασκευάστηκε πρόσφατα και διατηρεί τα στοιχεία της… νεότητάς του.
• Λέμε παραδείγματος χάριν, για ένα αυτοκίνητο που αγοράστηκε καινούργιο πριν τρεις ή πέντε μήνες, «αυτό το αυτοκίνητο μυρίζει καινουργίλα ακόμα».
• Τα καθίσματά του και τα ταμπλό του, αναδύουν μια μυρωδιά που θυμίζει το «αμεταχείριστο» της πρώτης ημέρας κυκλοφορίας του.
• Εκτός και αν ο οδηγός του καπνίζει σαν τσιμινιέρα, οπότε μπαίνεις και μυρίζει τσιγαρίλα.
• Τέλος πάντων, για να μη μακρηγορώ, «καινουργίλα» είναι η αίσθηση που σου δίνει κάθε καινούργιο πράγμα, χωρίς να χρειάζεται να σου εξηγήσει κάποιος ότι είναι νέο, καινούργιο, φρέσκο.
• Είναι η αίσθηση που το Σάββατο, κατεβαίνοντας από το σταθμό του ΗΣΑΠ, περίμενα να μου δημιουργήσει το έργο που εγκαινιάστηκε προεκλογικά και πανηγυρικά στη διασταύρωση Ερμού και Διονύσου.
• Μάλιστα, τώρα που γράφω αυτές τις αράδες (Τρίτη 3/6/14), μου ήρθε και η φλασιά όπως λένε, να αναρωτηθώ: υπάρχει σήμερα, η τεράστια πύλη, που έστηναν μια μέρα στην είσοδο της Ερμού, ή τη μάζεψαν ως άχρηστη;
• (Και ξαφνικά, μου ήρθε και δεύτερη φλασιά: ένα τοπικό συλλαλητήριο που είχε γίνει πριν χρόνια στο σημείο που χτίστηκε πρόσφατα η πύλη, με μαύρες σημαίες «ενάντια» στις κολώνες από χάλυβα του σταθμού ΗΣΑΠ, διότι έκρυβαν, λέει, τη θέα των ανερχομένων της Ερμού).
• Αλλά, ας αρκεστώ στο παρόν.
• Πέρασα που λέτε, μάλλον κάτω από την πύλη (αφού σας ορκίζομαι δεν θυμάμαι αν ήταν εκεί) και κατηφόρισα την Ερμού κάνοντας ένα σχετικό σλάλομ.
• Απέφυγα ένα κάδο απορριμμάτων ενός ταχυφαγείου, προσπάθησα να αποφύγω μια καχεκτική μανόλια με πανσεδάκια και μια ταμπελίτσα «σεβαστείτε το πράσινο», έστριψα λίγο δεξιά για να μην πατήσω ενστικτωδώς πάνω σε κάτι γυάλινα πλακάκια (διότι το ίδιο έκανε ενστικτωδώς και ο μπροστινός μου), έπεσα πάνω σε ένα παγκάκι χωρίς να χτυπήσω, έκανα λίγο αριστερά και απέφυγα τελευταία στιγμή ένα διαφημιστικό σταντ, γύρισα με όση ευελιξία μου είχε μείνει και απέφυγα ένα κάδο απορριμμάτων του Δήμου Αμαρουσίου (που ήταν τίγκα σε διαφημιστικά φυλλάδια) και βρέθηκα μπροστά σε κουτιά με διάφορα προϊόντα γνωστής φίρμας.
• Με δυο λόγια, μόλις είχα μπει στο νέο πεζόδρομο Ερμού, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνιά του και δυστυχώς τίποτα δεν μου δημιούργησε την αίσθηση του καινούργιου.
