• Έχω μπροστά μου τη λευκή οθόνη του υπολογιστή και προσπαθώ να σκεφτώ πως θα ξεκινήσω αυτή τη βδομάδα.
Γράφει ο Αγγελος Πολύδωρος
• Δίπλα μου έχω και το φύλλο της Αμαρυσίας του προηγούμενου Σαββάτου, στο οποίο βλέπω για πρώτη φορά τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ να είναι… στήλη.
• Μάλιστα, «στήλη» και στην κυριολεξία..
• Και αυτό, χάρη στη νέα (πολύ όμορφη και έγχρωμη) σχεδίαση του φίλου μου του Σπύρου Διάκου, που σχεδίασε το φύλλο της νέας 50ετίας.
• Θα έχω βέβαια μια δυσκολία να την αρχειοθετώ, διότι μέχρι τώρα έκοβα το απόκομμα και χωρούσε στο πλάι, σε κλασέρ ύψους 30 εκ., ενώ αυτή τη στήλη με ύψος 42 εκ. θα πρέπει να τη διπλώνω και θα χάνει τη γοητεία της.
• Αλλά δεν πειράζει…
• Μπρος στα κάλλη…
• Παρατηρώ όμως τη στήλη και βλέπω ότι έχει και τον μονολεκτικό τίτλο «Νύχτες…».
• Ενώ είχα παραδώσει το κείμενο του προηγούμενου Σαββάτου χωρίς τίτλο, όπως έκανα χρόνια τώρα.
• Τι συμβαίνει; Αυτό θα γίνεται στο εξής; Θα βάζω και τίτλο;
• Μα αν βάζω τίτλο θα πρέπει η στήλη να έχει ένα θέμα και όχι περισσότερα.
• Μέχρι σήμερα, μπορούσα να θίξω μέχρι και δέκα θέματα. Τι τίτλο θα δίνω;
• Πόσες λέξεις θα χρησιμοποιώ στον τίτλο;
• Αρχίζω να πιστεύω, ότι με την εξέλιξη των μέσων έκφρασης του ανθρώπου, άλλαξε και ο τρόπος ανάπτυξης της σκέψης του.
• Αλλιώς έγραφε ο άνθρωπος πάνω στην πέτρα. Γι αυτό και υπάρχουν αποφθέγματα λίγων λέξεων και πλούσια νοημάτων στους αρχαίους προγόνους μας.
• Αλλιώς πάνω στο χαρτί με πέννα. Βούτα τη μύτη, γράφε και πρόσεξε μη στάξει, οπότε σου αποσπάται η προσοχή..
• Διαφορετικά, με το μολύβι και τη γομολάστιχα. Πόσες φορές άντεχε ο άνθρωπος να γράφει και να σβήνει;
• Τελείως διαφορετικά με τα στυλό πέννας, που πλέον δεν έκανε την κίνηση να τη βυθίζει στο μελανοδοχείο.
• Με το στυλό διαρκείας άρχισε να γράφει με μεγαλύτερη άνεση. Εκεί δεν είχε και το άγχος να στάξει το μελάνι, ενώ υπήρχε ομοιομορφία στο πάχος των γραμμάτων.
• Με τη γραφομηχανή, άρχισε να γράφει όμορφα και στρογγυλά, αλλά σπαταλούσε μεγάλες ποσότητες χαρτιού αν έκανε κάποια λάθη.
• Τέλος με τον υπολογιστή βρήκε τον παράδεισό του, διότι μπορεί να πηγαινοέρχεται στο κείμενο χωρίς να γεμίζει το γραφείο ξύσματα, άχρηστα χαρτιά.
• Αλλιώς έγραφε στις παλιές εφημερίδες – σεντόνια τα άρθρα – ποτάμια, και αλλιώς στις καινούργιες (τις ταμπλόιντ) που απαιτούν μικρότερα κείμενα και λακωνικούς τίτλους.
• Ξεκινώντας με την αγωνία μου για τον τίτλο, έφτασα ως εδώ με το μετρητή στις 409 λέξεις.
• Πρέπει να γράφω μέχρι 450 λέξεις και μια φωτογραφία.
• Είπε κάποιος ότι είναι εύκολο το γράψιμο μιας στήλης;
• Πρέπει να σκεφτώ τώρα, τον πρώτο μου τίτλο και να σκιτσάρω εικόνα.
