Είναι πανθομολογούμενο πως στην Ήπειρο γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Εθνικοί ευεργέτες αυτής της ευλογημένης πατρίδας. Γεώργιος Αβέρωφ, Απόστολος Αρσάκης, Ιωάννης Γεννάδιος, Νικόλαος Στουρνάρας, Μιχαήλ Τοσίτσας, Γεώργιος Χατζηκώστας, Αφοί Ζάππα, Σίμων και Γεώργιος Σίνας, Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης, Ζώης Καπλάνης, Γεώργιος Σταύρου, Αφοί Ζωσιμά και τόσοι – τόσοι άλλοι. Αυτοί οι Ηπειρώτες ευεργέτες μας κληρονόμησαν μια τεράστιας αξίας πολιτιστική κληρονομιά. Δωρεές δικές τους, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, η Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, το Αστεροσκοπείο Αθηνών, η Ακαδημία Αθηνών, το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο, η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή, το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο, το Ζάππειο Μέγαρο, η Εθνική τράπεζα της Ελλάδος, η Μητρόπολη Αθηνών, το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο, το θωρηκτό «Αβέρωφ» και τόσα άλλα ευεργετήματα που συνέβαλαν σημαντικά στην επιβίωση του Γένους και βοήθησαν στην ανοικοδόμηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Υπήρξαν οι προάγγελοι της νεοελληνικής αναγέννησης. Στα Ιωάννινα επίσης, κληροδότησαν: Την Επιφάνειο Σχολή, την Καπλάνειο Σχολή, την Ζωσιμαία Σχολή, το νοσοκομείο Χατζηκώστα κ.ά.
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
egerssi@otenet.gr, www.apostoloupanos.gr
Στα χιλιοτραγουδισμένα Γιάννενα, την πρωτεύουσα της Ηπείρου, που ήταν «πρώτα στα άρματα, στα γρόσια και τα γράμματα», επισκέφτηκα προ ημερών, για άλλη μια φορά, και δυστυχώς αντίκρισα την εικόνα «του κάθε πέρσι και καλύτερα» και πως τους «ευεργέτες» αυτού του τόπου τους διαδέχτηκαν πολιτικοί κηφήνες.
Πιο συγκεκριμένα: Τα Γιάννενα των τόσων φυσικών και ιστορικών αξιοθέατων, που μπορούν να «μαγέψουν» τον κάθε επισκέπτη, φυτοζωούν. Μες την καρδιά του Αυγούστου και βλέπεις μόνο λίγους Έλληνες επισκέπτες που είναι λογικό κάθε μέρα να λιγοστεύουν λόγω της οικονομικής κρίσεως που μαστίζει την Ελλάδα. Πουθενά μα πουθενά δεν βλέπεις ξένους επισκέπτες για να απολαύσουν το Σπήλαιο του Περάματος, την λίμνη Παμβώτιδα με το Νησάκι της, το αρχαιότερο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, τα κέρινα ομοιώματα του Μουσείου Βρέλη και τόσες άλλες ομορφιές. Παρακολουθείς τα δελτία ειδήσεων των τοπικών ΜΜΕ και ακούς παράπονα για το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας μας, που επί σειρά ετών δεν έχει κάνει τίποτε απολύτως για την αναστήλωση του θεάτρου της Δωδώνης, το οποίο είναι εγκαταλελειμμένο και τα χόρτα έχουν φτάσει το μισό μέτρο, με αποτέλεσμα στην είσοδο να σου λέει ο υπάλληλος: «προσέξτε το τσιγάρο σας γιατί υπάρχει κίνδυνος φωτιάς». Αλήθεια, γιατί δίνει ο επισκέπτης για την είσοδό του σ΄ αυτόν τον Ιερό χώρο 2 ευρώ και δεν υπάρχει ουδείς να τον ξεναγήσει; Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για τον βιολογικό καθαρισμό της λίμνης που έχει φτάσει σε απίστευτο βαθμό μόλυνσης και είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για την μόλυνση του ποταμού Καλαμά που ρυπαίνεται από τα πάσης φύσεως εργοστάσια της περιοχής και τα νερά του χύνονται στην Παμβώτιδα. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για το αεροδρόμιο που δεν πληροί διεθνείς προδιαγραφές. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για την ολοκλήρωση της Ιωνίας οδού, με αποτέλεσμα να έχουν αποκοπεί τα Γιάννενα από την Πρωτεύουσα. Το κομμάτι της κατ΄ ευφημισμό «Εθνικής» από την Κόρινθο στην Πάτρα είναι ο περισσότερο επικίνδυνος δρόμος της Ευρώπης. Και μετά όλα τα παραπάνω, πείθεται ο καθείς, γιατί τα Γιάννενα έχουν το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, με το 70% να αγγίζει τους νέους ανθρώπους.
Ωστόσο, στο νομό Ιωαννίνων, οι πολίτες ψηφίζουν και εκλέγουν Βουλευτές, αντιπροσώπους τους για το Ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου να ασχοληθούν και με τα προβλήματα του τόπου τους. Τι κάνει λοιπόν αυτό το πολιτικό κηφηναριό; Ζει στη χλιδή της καλοπέρασης που του προσδίδει το βουλευτικό αξίωμα και για τον τόπο τους, “γαία πυρί μιχθήτο” (έκφραση που δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, κυρίως για τρομακτικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν εξαιτίας μιας ενέργειας) ή κατά άλλους “στάχτη και μπούρμπερη”;
Κατά την επίσκεψή μου στα Γιάννενα, τόπο καταγωγής μου, συνοδευόμουν από ένα φιλικό ζευγάρι που για πρώτη φορά επισκέπτονταν την πόλη των Ιωαννίνων και έτσι, είχα αναλάβει και το ρόλο του ξεναγού. Σ΄ αυτό το πλαίσιο ήταν και η μετάβασή μας στο Νησάκι της λίμνης Παμβώτιδας, προκειμένου να δούμε το εξοχικό σπίτι του Αλή Πασά του Τεπελενλή (1744-1822), όπου και θανατώθηκε από τους ανθρώπους του Σουλτάνου. Η ιστορικότητα του χώρου και συνάμα η μεγάλη φροντίδα και ο καλλωπισμός που τον περιέβαλαν, στην κυριολεξία μαγεύουν τον επισκέπτη. Επίσης, είναι καταπληκτικά τα εκθέματα του Μουσείου! Απλησίαστης ομορφιάς και ανεκτίμητης αξίας, οι παραδοσιακές στολές από διάφορες περιοχές της Ηπείρου, η παραδοσιακή φορεσιά της κυρά-Βασιλικής, συζύγου του Αλή-Πασά των Ιωαννίνων, τα όπλα του Αλή, το “τσιμπούκι” του, τα αργυρά νομίσματα της εποχής, η σπηλιά των βασανιστηρίων (επίκαιρη σήμερα και αναγκαία για κάποιους επιλήσμονες του καθήκοντός τους)! Όπως επίσης, είναι καταπληκτικό το ηχητικό βίντεο που ενημερώνει τους επισκέπτες για την Ιστορία του χώρου, αλλά και των όσων έβλεπε μπροστά του! Αυτό το ηχητικό όμως, είναι γραμμένο μόνο στα Ελληνικά! Και γιατί άλλωστε, να είναι και στα Αγγλικά αφού επισκέπτες άλλων χωρών δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα στα Γιάννενα;
