Sloppy ή τσαπατσούλης, τουρκικού ετύμου: capacul, κυριαρχούν σε όλη την επικράτεια. Οι δρόμοι ποτάμια και λίμνες στο Χαλάντερε (ή Χαλάνδρι). Υπάρχουν βέβαια στη «φτωχή» Ελλάδα 10.000.000 cars και έτσι ούτε οι sloppies κατασκευαστές, ούτε οι παραλαμβάνοντες τα έργα οδοποιίας μηχανικοί ούτε οι αιρετοί άρχοντες της «αρπαχτής» (στους ΟΤΑ ή upper scale corruption όπως απεφάνθη ο Ρακιντζής -κι αυτός ο ευλογημένος γιατί δεν ξεκουράζεται και να τρώει τη σύνταξη του αεροπαγίτη και να πάρει τη θέση ένας private eye; Αξιοκρατία του Andy που ξεχάστηκε στον ελληνικό παράδεισο- ο Τζέφρυ και lately ο «αριστερός» του Κατακώλου premier στον Clinton) βρέχονται. The power of dough (= και «παραδάκι» εκτός από «ζύμη») εκμαυλίζει τους πάντες. Αυτοί δεν βρέχονται, ενώ εμείς οι κοινοί θνητοί πρέπει να πηγαίνουμε έπειτα από κάθε βροχή τα ρούχα μας στα καθαριστήρια. Αυτά εν Ελλάδι.
Στην Αντίς Αμπέμπα (Αιθιοπία), απ’ όπου πέρασαν οι Ιταλοί, έξι μέρες καταρρακτώδους συνεχούς βροχής δεν άφηνε σταγόνα. Απ’ όπου πέρασαν οι Ιταλοί άφησαν υποδειγματικά έργα. Τα είδα στην Αιθιοπία, στην Αλβανία (επί Εμβέρη) και στα Δωδεκάνησα.
Με άπειρη εκτίμηση
ΝικΟΣ Κασνακίδης
Χαλάντερε ή Φλύα (no shit)
