Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Tελικά σε αυτή την χώρα είμαστε των άκρων και δεν βλέπω να σώζεται η κατάσταση. Κι αναφέρομαι στην πρόσφατη απόφαση του ΥΠΕΣ να θέσει σε διαβούλευση την απόφασή του με βάση την οποία οι παρατάξεις της μειοψηφίας στα Δημοτικά Συμβούλια δεν θα μπορούν να θέτουν ερωτήσεις προ ημερησίας διατάξεως στις συνεδριάσεις.
Ομολογουμένως, η υπόθεση αυτή ήταν από τις πιο δυσλειτουργικές και δυσεπίλυτες ως προς τον τρόπο διεξαγωγής των συνεδριάσεων. Οι οποίες τραβούσαν σε μάκρος δίχως καν να μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη των θεμάτων, επειδή πάρα πολύς χρόνος ξοδευόταν στην υποβολή και την απάντηση αλλεπάλληλων ερωτήσεων από τα μέλη των μειοψηφούντων παρατάξεων. Και, μάλιστα, οι πρόεδροι των Δημοτικών Συμβουλίων δυσκολεύονταν αφάνταστα να τηρήσουν και τον Κανονισμό που προέβλεπε ότι στην εκάστοτε ερώτηση απαντά ο αρμόδιος δημοτικός σύμβουλος της διοίκησης και το θέμα λήγει εκεί, δίχως περαιτέρω συζήτηση. Αντιθέτως, σε πολλά από αυτά τα θέματα ήθελαν να λάβουν τον λόγο για να τοποθετηθούν και άλλες παρατάξεις ή άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι της εκάστοτε δημοτικής Αρχής.
Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε «δεινοσαυρικές» συνεδριάσεις, οι οποίες έμπαιναν στα θέματα της ημερήσιας διάταξης αργά το βράδυ, με το Σώμα σε κόπωση και με τους πολίτες να μη μπορούν να παρακολουθούν για πολλή ώρα.
Και τι κάνει τώρα η κυβέρνηση; Αντί να αυστηροποιήσει τον Κανονισμό, προβλέποντας π.χ. συγκεκριμένο αριθμό ερωτήσεων αυστηρά ή κάποιου είδους κυρώσεις στους προέδρους του Δημοτικού Συμβουλίου που δεν μπορούν να συμμαζέψουν την κατάσταση ή να θέσει θέμα εγκυρότητας μιας συνεδρίασης εφόσον δεν τηρούνται οι προβλεπόμενοι χρόνοι, έρχεται και περνάει στο άλλο άκρο: «Κόβει» τελείως το δικαίωμα των εκλεγμένων αντιπροσώπων σεβαστής μερίδας των πολιτών του εκάστοτε Δήμου θα θέτουν ζητήματα που πιστεύουν ότι χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, εξηγήσεων ή αποσαφήνισης από πλευράς διοίκησης.
Δηλαδή, αν συνυπολογίσουμε ότι θα εξακολουθεί να ισχύει ο «νόμος Θεοδωρικάκου», σε συνδυασμό με το νέο σύστημα διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών που δίνει πολύ πιο εύκολα «αυτοδυναμία» στον νικητή είτε του Α’ είτε του Β’ Γύρου, τα περιθώρια παρεμβατικού λόγου και ελέγχου των πεπραγμένων μιας δημοτικής Αρχής από την αντιπολίτευση, στενεύουν σχεδόν σε επίπεδο «φίμωσης».
Ας ελπίσουμε ότι συμμετέχουμε κι εμείς εδώ, από τη σκοπιά των δημοσιογράφων που επί χρόνια καλύπτουν τις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, με ουσιαστικό ρόλο σε αυτή τη διαβούλευση και ότι κάποιος θα διαβάσει, θα ακούσει και θα προβληματιστεί εκεί στο ΥΠΕΣ. Να μην εφαρμοστεί η λύση «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι», αλλά να βρεθεί μέση λύση. Και εν τέλει να αποφευχθούν αποφάσεις που μόνο καλό στη δημοκρατία και δη την άμεση των Δήμων δεν θα κάνουν.
Υ.Γ. Πολλές ερωτήσεις που υποβάλλονται από τις παρατάξεις της μειοψηφίας για να απαντηθούν γραπτώς και να γλιτώσει χρόνο το Σώμα, αρκετές φορές υποβάλλονται ξανά, επειδή δεν λαμβάνουν τις απαντήσεις που ζητούν. Και το θέμα εδώ είναι αποκλειστικής ευθύνης των διοικήσεων που κωλυσιεργούν είτε σκόπιμα είτε λόγω αδράνειας. Για να τα λέμε κι όλα.
