Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Σεπτέμβριος 2018. Ο πρώην δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης και ο πρόεδρος του Σικιαριδείου Γιώργος Παρασκευόπουλος υπογράφουν τριετή σύμβαση για τη στέγαση και λειτουργία του ΚΔΑΠ – ΜΕΑ Αμαρουσίου σε εγκαταστάσεις του Ιδρύματος.
Μάιος 2020. Ο νυν δήμαρχος Αμαρουσίου Θεόδωρος Αμπατζόγλου και ο πρόεδρος του Σικιαριδείου Γιώργος Παρασκευόπουλος υπογράφουν… τριετή σύμβαση για τη στέγαση και λειτουργία του ΚΔΑP – ΜΕΑ Αμαρουσίου σε εγκαταστάσεις του Ιδρύματος.
Ναι, καλά καταλάβατε, φίλοι αναγνώστες. Η πρώτη σύμβαση έμεινε ανενεργή και πριν καν συμπληρωθεί η τριετία, υπογράφηκε μια καινούρια. Μια ματιά μάλιστα στη σχετική ανακοίνωση του 2018 και σε εκείνη του 2020 είναι αρκετή για να διαπιστώσουμε ότι ουσιαστικά πρόκειται για δύο σχεδόν όμοια κείμενα, απλώς αντί να κλείνουν με τις δηλώσεις αισιοδοξί-ας ότι το έργο θα πραγματοποιηθεί επιτέλους από τον Γ. Πατούλη, στη θέση τους υπάρχουν οι δηλώσεις, στο ίδιο πνεύμα, του Θ. Αμπατζόγλου.
Ποιες είναι οι διαφορές; Μόνον οι διαφορετικές αίθουσες του δημαρχείου Αμαρουσίου όπου συναντήθηκαν οι συμβαλλόμενοι και οι… μάσκες στα πρόσωπα στη φωτογραφία του 2020, λόγω κορωνοϊού. Εμείς, πάντως, ελπίζουμε την πραγματικά μεγάλη διαφορά να την κάνουν η τωρινή δημοτική Αρχή του Αμαρουσίου και η διοίκηση του Ιδρύματος, μη μένοντας απλώς στις υπογραφές και τις βαρύγδουπες δεσμεύσεις, αλλά προχωρώντας στην όσο το δυνατόν συντομότερη υλοποίηση της σύμβασης, η οποία θα δώσει τις πολυαναμενόμενες λύσεις σε πολλά παιδιά ΑμεΑ και τους γονείς τους.
Και δεν είναι μόνον αυτοί… Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρόν φύλλο, η συνολική υπόθεση του Σικιαριδείου, τα προβλήματα βιωσιμότητας και οι οικονομικές καθυστερήσεις στους εργαζόμενους, επανήλθαν στη Βουλή υπό τη μορφή ερωτήσεων από βουλευτές του ΣυρΙΖΑ (επί κυβέρνησης του οποίου ανέλαβε πρόεδρος του Ιδρύματος ο Γ. Παρασκευόπουλος) και του ΚΙΝΑΛ προς τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, ενώ οι εργαζόμενοι «βομβαρδίζουν» με επιστολές την αρμόδια υφυπουργό Δόμνα Μιχαηλίδου ζητώντας λύσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν έρχονται, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν έχει μπει στον κόπο να τους απαντήσει. Δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι στα χρόνια των μνημονίων και μέχρι σήμερα, το Σικιαρίδειο ζει κυριολεκτικά τη «Μέρα της Μαρμότας». Όλα επαναλαμβάνονται από την αρχή, με μόνη χαμένη μια δομή που θα έπρεπε να λειτουργεί «ρολόι», λόγω του ευαίσθητου έργου που επιτελεί.
