Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Πριν από μερικά φύλλα είχα ανεβάσει από εδώ τη φωτογραφία του Διονύση Παπαγιαννόπουλου με την κουδούνα να αναρωτιέται «τώρα μένω ή βγαίνω;». Πέρασαν οι ημέρες, πέρασαν οι εβδομάδες και ακόμη η κουδούνα χτυπάει άναρχα… Κι όλα αυτά, με τα κρούσματα κορωνοϊού σε υψηλότατα επίπεδα, τα νοσοκομεία να πνίγονται, γιατρούς και νοσηλευτές να μάχονται στα όρια των αντοχών τους, την κυβέρνηση να επιτάσσει τους ιδιώτες για να γεμίσει κενά που θα έπρεπε να έχει γεμίσει με προσλήψεις, και την πορεία του εμβολιασμού να αδυνατεί να συμβάλει μέχρι στιγμής σε ουσιαστική κάμψη της ανοδικής καμπύλης.
Μέσα σε αυτή την παράνοια, κόσμος βγαίνει σε πλατείες και διαδηλώσεις επειδή δέχεται βία από την αστυνομία, για να βγει μετά η κυβέρνηση να κατηγορήσει αυτούς που διαδηλώνουν ότι διασπείρουν τον ιό, την ώρα που οι διαδηλωτές κατηγορούν την κυβέρνηση ότι με τα νομοσχέδια που φέρνει τους… βγάζει στον δρόμο και μετά δέρνεται ανηλεώς αστυνομικός. Με την αξιωματική αντιπολίτευση να «κλείνει το μάτι» στις διαδηλώσεις, την κυβέρνηση να την κατηγορεί ως υπεύθυνη για την αυξημένη διασπορά και τα «γυάλινα» ΜΜΕ να επιτείνουν τη σχιζοφρένεια.
Την ίδια στιγμή, το λιανεμπόριο παραμένει κλειστό, νήπια, μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικοί έχουν εγκλωβιστεί στις οθόνες τους, η εστίαση βρίσκεται σε κατάσταση επιθανάτιας αγωνίας προσμένοντας το θαύμα την ανάστασης, ενώ ο πολιτισμός και ένα μεγάλο μέρος του αθλητισμού βρίσκονται σε αφασία. Ένα ταξίδι στην Ικαρία, μια ποδηλατάδα στην Πάρνηθα, ένας τρομοκράτης – δολοφόνος απεργός πείνας, ένας προβεβλημένος καλλιτέχνης προφυλακισμένος για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, ένα πάρτι Τσικνοπέμπτης στον ΕΟΔΥ, ένα τραγικό τροχαίο ατύχημα έξω από τη Βουλή με θύμα έναν 23χρονο με τον παρόντα τροχονόμο να μιλά σκαιότατα και απειλητικά σε… αυτόπτη μάρτυρα και κάτι… βαφτίσια, συμβάλλουν στην αύξηση της κοινωνικής έντασης και στο ρεσιτάλ ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο, στη Βουλή, στα κανάλια.
Με τον κόσμο σε καθεστώς απαγορεύσεων, με παρατεταμένο εγκλεισμό, με οικονομική αβεβαιότητα και αγωνία για την υγεία του, η κυβέρνηση και οι επιστήμονες πασχίζουν να βρουν άκρη για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να χτυπήσει η «κουδούνα». Με πολύ λιγότερα κρούσματα, αποφάσισαν να κλείσουν τον κόσμο σπίτι και να συμπιέσουν ακόμη και τα ωράρια κυκλοφορίας. Όταν βγήκαμε έξω, μας είπαν ότι κολλάμε κορωνοϊό επειδή κινούμαστε. Κι όταν αποφάσισαν να μας κλείσουν μέσα, μας είπαν ότι κολλάμε κορωνοϊό επειδή βρισκόμαστε σε κλειστούς χώρους. Τώρα, που αποδεικνύεται ότι ή βιάστηκαν ή δεν είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος, ψάχνουν να βρουν άλλες «έξυπνες λύσεις». Ζητείται λογική, ψυχραιμία, πολιτική ικανότητα, διάλογος και ηρεμία. Επειγόντως…
Υ.Γ. Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, είναι πολύ σημαντικό να βλέπουμε τους κορυφαίους πολιτειακούς θεσμούς να τείνουν ευήκοα ώτα. Άμεση ήταν η απάντηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας στο αίτημα, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας μας, της αρθρογράφου της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Αδαμαντίας Τριάρχη – Μακρυγιάννη να δοθεί στην Εθνική Πινακοθήκη ως έκθεμα ο πίνακας «Δόξα» του Νικολάου Γύζη (δωρεά Δημήτρη Γκέρτσου), στο πλαίσιο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Όπως μας πληροφόρησε το γραφείο της Προέδρου, η κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήδη έχει παραχωρήσει τον πίνακα στο Μουσείο Μπενάκη προσωρινά, στο πλαίσιο της έκθεσης «1821: Πριν και Μετά» (βλ. σελ. 19). Χαιρόμαστε ιδιαίτερα τόσο για τα έγκαιρα αντανακλαστικά και την ευαισθησία της Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο και για την άμεση ανταπόκριση της Προεδρίας στην εφημερίδα μας. Μας τιμά ιδιαίτερα!
Διαβάστε: Ανοιχτή ευχαριστήρια επιστολή προς την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου
