Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 11/05/2024
H αλήθεια είναι πως όταν ένας πρωθυπουργός επισκέπτεται μια πόλη, έναν δήμο και στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης συναντάται με τον δήμαρχο, περιμένεις να πληροφορηθείς κάτι περισσότερο από την επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Δήμος Αμαρουσίου, διότι σε αυτή την επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη αναφερόμαστε.
Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέπτεται για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο την πόλη. Την πρώτη φορά ήταν πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2023 και μάλιστα αποτέλεσε την πρώτη δημόσια εμφάνιση και ομιλία του μετά την τραγωδία των Τεμπών, στην κατάμεστη πλατεία Κασταλίας, σε μια «τροχιοδεικτική» για την έκβαση των εκλογών πολιτική εκδήλωση.
Αυτή τη φορά δεν υπήρξε ομιλία, παρά μόνο περιήγηση του πρωθυπουργού στα καταστήματα της εμπορικής «καρδιάς» της πόλης και μερικές γενικές δηλώσεις περί «καταπολέμησης της ακρίβειας από την κυβέρνηση».
Πολύ θα θέλαμε, όμως, να μάθουμε τις απαντήσεις ή τις αντιδράσεις του πρωθυπουργού στα «θέματα του Αμαρουσίου» που η ανακοίνωση του Δήμου ανέφερε ότι τέθηκαν (έτσι γενικά κι αόριστα) από τον Θεόδωρο Αμπατζόγλου. Μια πιο συγκεκριμένη αναφορά στον κυκλοφοριακό φόρτο της πόλης δεν λύνει το… μυστήριο. Δεν γίνεται κοτζάμ στιχομυθία να περιορίστηκε μόνο σε αυτό το θέμα. Ή μήπως γίνεται; Σε κάθε περίπτωση, το έλλειμμα πληροφόρησης μάς αφήνει να πιστεύουμε ότι τελικά η συζήτηση των δύο ανδρών έγινε απλά για συμβολικούς λόγους, δίχως κάτι πιο ουσιαστικό.
Και με αυτή την αφορμή, θα θέλαμε να επισημάνουμε από καθαρά δημοσιογραφική οπτική μια παθογένεια των γραφείων Τύπου πάρα πολλών δήμων – και στον Βόρειο Τομέα: Όταν γίνεται κάποια συνάντηση δημάρχου με κυβερνητικό παράγοντα (πρωθυπουργό, υπουργό κ.ά.) σε γραφεία με κλειστές για τους δημοσιογράφους πόρτες, δεν γίνεται τα σχετικά δελτία Τύπου να μην αναφέρουν περισσότερες λεπτομέρειες για όσα ειπώθηκαν, ειδικά όταν οι συναντήσεις περιλαμβάνουν στην ατζέντα τους σημαντικά θέματα και δεν είναι αυστηρά εθιμοτυπικές.
Δεν μπορείς για παράδειγμα να βαφτίζεις ως «συνάντηση εργασίας» μια τέτοια επίσκεψη και να μην πληροφορείς τους δημότες σου για όσα ειπώθηκαν. Η δε «κλισέ» φράση ότι «ο υπουργός άκουσε με ενδιαφέρον τις απόψεις και αιτήματα του δημάρχου και υποσχέθηκε ότι θα τα εξετάσει για να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση» τείνει, πλέον, να καταντά γραφική. Σε σημείο που πολλοί να λένε ότι «όπου βλέπεις τέτοια, δεν γίνεται τίποτα στο τέλος, διότι όσο περισσότερες αόριστες υποσχέσεις διαβάζουμε τόσο τα θέματα “λιμνάζουν” ή/και αποβαίνουν εις βάρος της (εκάστοτε) πόλης».
