Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Γράφω τούτες τις γραμμές όντας για τέταρτη ημέρα αποκλεισμένος από τα χιόνια, κάπου στα Άνω Μελίσσια. Και φυσικά δεν είναι μόνο η περιοχή μου. Όλα τα βόρεια προάστια αγκομαχούν κάτω από το βάρος των προβλημάτων που επέφερε η «Ελπίδα» (το απόλυτο τρολάρισμα ονοματοδοσίας, αναρωτιέμαι ποιος να είχε τη… φαεινή ιδέα).
Τουλάχιστον φέτος ήμουν από τους τυχερούς. Δεν έπεσε το ρεύμα! Πέρυσι, στη «Μήδεια», εδώ πάνω μείναμε 38 ώρες στα σκοτάδια και τα κρύα. Οπότε δοξάζουμε τον θεό και την τύχη μας. Όχι όμως άλλοι συμπολίτες μας που έμειναν ακόμη και τριήμερο δίχως ηλεκτρικό σε διάφορες περιοχές. Απλά το πρόβλημα δεν ήταν γενικευμένο όπως πέρυσι, επειδή υποθέτω ότι όσα έγιναν τον Φεβρουάριο του 2021 είχαν ως αποτέλεσμα να κλαδευτούν τα δέντρα πέριξ των κατά τόπους εγκαταστάσεων του ΔΕΔΔΗΕ, οπότε οι πτώσεις δέντρων ήταν αρκετά λιγότερες.
Γιατί, όμως, αυτή τη φορά οι διακοπές ρεύματος ήταν κατά τόπους τόσο πολυήμερες; Η απάντηση είναι απλή και δυστυχώς απογοητευτική: Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι δρόμοι και παράδρομοι βούλιαξαν από το χιόνι. Και ως εκ τούτου, δεν υπήρχε η παραμικρή δυνατότητα πρόσβασης συνεργείων σε μέρη όπου υπήρχε βλάβη. Οι Δήμοι αυτή τη φορά υστέρησαν σε τεράστιο βαθμό.
Ακόμη και πέρυσι, στη «Μήδεια» δηλαδή, υπήρχαν έστω κάποιες στοιχειώδεις προσπάθειες να διατηρηθούν δρόμοι ανοιχτοί, άλλοτε με καλά άλλοτε με κακά αποτελέσματα. Φέτος ούτε καν αυτό! Έχουμε φτάσει στο σημείο όποτε ακούμε την γνωστή βαρύγδουπη δήλωση «σε πλήρη ετοιμότητα ο μηχανισμός», να… τρομάζουμε!
Τα προβλήματα σε πόρους, προσωπικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό είναι δεδομένα· κανείς δεν τα παραβλέπει και σε καμία περίπτωση δεν τα υποτιμά. Θα θέλαμε, ωστόσο, να δούμε κάποιους από τους «γαλάζιους» δημάρχους των βορείων προαστίων και του λεκανοπεδίου, να βγουν δημοσίως και να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, ζητώντας άμεση ενίσχυση, τώρα που είναι νωπές οι μνήμες. Αλλιώς πάλι όλα θα κρυφτούν κάτω από το χαλάκι μέχρι την επόμενη θεομηνία. Κάτι ανάλογο περιμένουμε και από την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας. Ισχυρή φωνή, απελευθερωμένη από κομματικές δεσμεύσεις. Στην πράξη, όχι στα ψελλίσματα.
Και κάτι τελευταίο: Τα social media, τα πομπώδη δελτία Τύπου, οι φωτογραφίες και οι βαρύγδουπες λεζάντες που παρουσιάζουν μια εξωραϊσμένη εικόνα, ενώ στην πραγματικότητα η «μάχη» χανόταν κατά κράτος, μπορούν να γίνουν και δίκοπο μαχαίρι. Διότι αυτή τη φορά στα σχόλια από κάτω, έγινε η… «σφαγή του Δράμαλη» από αγανακτισμένους πολίτες που έβλεπαν κάποιους να παρουσιάζουν εντελώς διαφορετική εικόνα. Όταν δεν ήταν τελείως εξαφανισμένοι. Τα τηλεφωνήματα αγανάκτησης και απελπισίας που δέχθηκε η ΑΜΑΡΥΣΙΑ έπεφταν «βροχή». Άλλο ο κόσμος του διαδικτύου κι άλλο η σκληρή και «παγωμένη» πραγματικότητα. Και, πλέον, μετά από τόσες αποτυχημένες διαχειρίσεις φυσικών καταστροφών, ο κόσμος δεν χαρίζεται. Ίσως, πλέον, και να μην ξεχνάει…
Υ.Γ. Το θέμα των ευθυνών της Περιφέρειας και της κυβέρνησης είναι άλλη περίπτωση. Το «μπαλάκι» που πετάει ο ένας στον άλλον αυτές τις ημέρες παίζεται σε γήπεδο των πολιτικών σκοπιμοτήτων και εσωκομματικών ισορροπιών που δεν τιμάει κανέναν. Μόνος ζημιωμένος και πάλι είναι ο πολίτης…
