Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 06/09/2023
Πριν από τα πρωτοβρόχια, η φετινή ανάπαυλα του Αυγούστου από τη δύσκολη καθημερινότητα απείχε -έτσι κι αλλιώς- από να θεωρηθεί διακοπές ακόμη και γι’ αυτούς που μπόρεσαν να βρεθούν σε μια θάλασσα, εν μέσω καύσωνα. Σε αυτό το ελάχιστα ξέγνοιαστο περιβάλλον, μεταξύ διαδοχικών εκλογών, χτύπησαν την πόρτα μας ξανά οι φωτιές, αφού τα καμπανάκια που έκρουαν δημοσιολογούντες και μη, όλο το προηγούμενο διάστημα, μάλλον κατέληγαν σε ώτα μη ακουόντων.
Στη στήλη αυτή αλλά και τις σελίδες της Αμαρυσίας των τελευταίων χρόνων, χύθηκε αρκετό μελάνι με τις προειδοποιήσεις πολιτών, κομμάτων και παρατάξεων για την ανάγκη προληπτικών παρεμβάσεων δασοπροστασίας, τις ελλείψεις σε προσωπικό – πόρους, αλλά ακόμη και σε πράγματα φαινομενικά αυτονόητα (κλαδέματα, δασικοί δρόμοι). Άλλωστε, με βάση τις ανοιξιάτικες ανακοινώσεις των πυροσβεστών, τα κενά στο Σώμα έφταναν, έως τώρα, τις 4.000, ενώ το 85% των οχημάτων χαρακτηρίστηκε ως πεπαλαιωμένο. Οι συνολικές δαπάνες αντιπυρικής πρόληψης μετρούν μείωση 97,8% (!) από το 2005, με το 2023 να έχουν διατεθεί 1,7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι επίσημες ανάγκες των δασαρχείων ανέρχονταν στα 17 εκατ. €.
Αντ’ αυτού, τα μέχρι πρότινος αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, σε ανώτατο επίπεδο -πρωθυπουργού και αρμόδιου υπουργού, λίγες μόλις μέρες πριν από τις πρώτες πυρκαγιές του καλοκαιριού, παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου όχι απλά καθησυχάζοντας, αλλά δίνοντας την αίσθηση ενίσχυσης της πυροπροστασίας σε όλους τους τομείς. Μάλιστα, ο ισχυρισμός της Πολιτείας πως φέτος η Τοπική Αυτοδιοίκηση ενισχύθηκε οικονομικά βρήκε αντίλογο από τις διοίκησης στους Δήμους Χαλανδρίου & Αγίας Παρασκευής που ανέφεραν ότι έλαβαν αθροιστικά λιγότερες από 60.000 (!) ευρώ για την αντιπυρική περίοδο.
Μοιραία, μετά τις στάχτες ακολουθεί, δυστοπική σε εύρος με «πτυχιούχους» ανακάλυψης των αιτιών, συγκρίσεων, φανατισμού και μετατροπής του άσπρου σε… μαύρο. Πέρα από τις προφανείς λύσεις των οικονομικών πόρων (που ξαφνικά βρίσκονται μετά την καταστροφή, σε μορφή… pass), ανάλογη σπουδή επιστημοσύνης δεν κατατέθηκε στον δημόσιο διάλογο ώστε να βρεθούν σύγχρονες λύσεις. Για παράδειγμα, είναι απορίας άξιο πώς όλο και συχνότερα ακούμε για drones και θερμικές κάμερες που μπορούν να αντιμετωπίσουν σειρά προβλημάτων, αλλά έως τώρα δεν έχουμε μάθει να έχουν αποτρέψει μια πυρκαγιά στην αρχή της.
«Όαση» σε αυτό το σκηνικό ξηρασίας ήταν η κινητοποίηση εκατοντάδων εθελοντών της διπλανής πόρτας που ανέλαβαν συγκροτημένα και μαζικά να περιφρουρήσουν κομβικά σημεία του Υμηττού και της Ρεματιάς, για να μη φτάσει μια φωτιά μέσα από τα σπίτια μας…
