Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 06/07/2024
Mπορεί στο επίκεντρο κάθε έναρξης της αντιπυρικής περιόδου τα τελευταία αρκετά χρόνια να τίθεται η βελτίωση και η ετοιμότητα του μηχανισμού πρόληψης των πυρκαγιών, όπως άλλωστε και αυτό το καλοκαίρι, ωστόσο ο μέχρι στιγμής απολογισμός των πυρκαγιών που έχουν ξεσπάσει, γέρνουν τη ζυγαριά της αποτελεσματικότητας περισσότερο προς την πλευρά της καταστολής.
Όπως όλοι έχουμε δει το προηγούμενο διάστημα, τα μέτωπα είναι αλλεπάλληλα τόσο στην Αττική όσο και σε άλλες περιοχές, κυρίως νησιωτικές, κάτι που σημαίνει ότι οι προληπτικές ενέργειες από τον μηχανισμό του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, την Πυροσβεστική, τους Συνδέσμους Δήμων και τις εθελοντικές ομάδες χρειάζονται κάτι περισσότερο.
Αντίθετα, όμως, στη συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών, διαπιστώνουμε απόλυτη, μαζική και κυρίως έγκαιρη ανταπόκριση του μηχανισμού δασοπυρόσβεσης. Οι περισσότερες φωτιές οριοθετήθηκαν και εν τέλει σβήστηκαν τις περισσότερες φορές δίχως να δοθεί η δυνατότητα στις φλόγες να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο, καθώς υπήρχε πληθώρα επίγειων δυνάμεων και οχημάτων, αλλά και εναέριων μέσων από τις πρώτες στιγμές.
Τουλάχιστον τα drone πυροπροστασίας που κάθε μέρα περιπολούν στον αέρα του Πεντελικού βουνού δικαιώνουν μέχρι στιγμής τις προσδοκίες, καθώς ένα από τα δύο, αυτό που καλύπτει τη δυτική πλευρά, ήταν αυτό που εντόπισε τη φωτιά στη Σταμάτα και συνέβαλε στην άμεση κινητοποίηση του μηχανισμού, σε μια ημέρα μάλιστα που οι εντονότατες ριπές του ανέμου θα μπορούσαν να την εξαπλώσουν σε πολύ μεγαλύτερο μέτωπο αν δεν έσπευδαν άμεσα οι παρακείμενες δυνάμεις.
Σε αυτό το σημείο μπαίνει και η χρήση του 112, καθώς το περασμένο διάστημα οι ειδοποιήσεις του ήταν συχνές, αν και το πρόβλημα της λήψης των μηνυμάτων από κινητά που βρίσκονται μακριά από το συμβάν ενώ δεν λαμβάνονται από συσκευές που βρίσκονται εγγύτερα, εξακολουθεί να εμφανίζεται. Σε κάθε περίπτωση, έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας και πλέον επαφίεται στον καθένα από μας το κατά πόσο λαμβάνουμε σοβαρά τις υποδείξεις του ή όχι λόγω αυτής της συχνότητας αποστολής των μηνυμάτων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι όσο πιο πολλά στέλνονται τόσο χάνουν σε βαρύτητα, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι εφόσον κρίνει η Πολιτεία ότι πρέπει να σταλεί δεν πρέπει να αποστέλλεται.
Όσο για το πολυσυζητημένο ζήτημα της αποκομιδής από τους Δήμους των κλαδεμάτων από τους καθαρισμούς οικοπέδων, η ΚΕΔΕ δεν έχει άδικο: Με το προσωπικό και τα οχήματα που διαθέτουν οι Δήμοι, δεν μπορεί κανείς να περιμένει έγκαιρο μάζεμα. Τα οικόπεδα είναι πολλά, πολλοί και οι κοινόχρηστοι/δημόσιοι χώροι, αρκετά και τα περιαστικά και αστικά δάση/άλση. Και να το πούμε και λίγο κυνικά: Καλύτερα να είναι μαζεμένα έξω, συγκεντρωμένα σε ένα μέρος. Αυτό σημαίνει ότι τα οικόπεδα από πίσω τους καθαρίστηκαν. Από το να αποτελούν μπαρουταποθήκη, χίλιες φορές να είναι αφημένα τα κλαδιά και τα χόρτα έξω στον δρόμο περιμένοντας την αποκομιδή τους. Για να μη χάσουμε και τελείως τη μπάλα σε αυτή τη χώρα. Το πρόβλημα είναι τα ακαθάριστα οικόπεδα, δημόσια και ιδιωτικά. Όχι τα καθαρισμένα.
