Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 29/09/2023
Λίγες ημέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τα φώτα πέφτουν πάνω στους παντός είδους υποψήφιους. Προγράμματα, εκδηλώσεις, ομιλίες, δίνουν και παίρνουν καθώς πολιτευτές και ψηφοφόροι έχουν μπει στην τελική ευθεία της… κάλπης.
Μέσα σε αυτό το προεκλογικό κλίμα, έρχεται -δυστυχώς για πολλοστή φορά- η είδηση ενός ακόμα επεισοδίου νεανικής παραβατικότητας, να μας ταρακουνήσει και να μας θυμίσει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Κάποτε, έφηβοι κι εμείς, κλείναμε ραντεβού στην Κηφισιά για έναν καφέ, ένα πρόχειρο φαγητό, ένα φλερτ άντε και για μια κοπάνα από το σχολείο. Τώρα, τα ραντεβού κλείνονται για να πέσει ξύλο. Για να λύσουν τις διαφορές τους παιδιά, οπλισμένα με αυτοσχέδια ρόπαλα, με καδρόνια και ότι άλλο βρουν. Τώρα, έρχονται «επίσκεψη» στον Δήμο παιδιά από άλλες περιοχές, όχι για να περάσουν λίγες ώρες ψυχαγωγίας ή διασκέδασης αλλά για να αναμετρηθούν με τις γροθιές και τις κλωτσιές τους και όποιον πάρει ο Χάρος.
Μετά και το τελευταίο επεισόδιο, αυτό της 24ης Σεπτεμβρίου στην περιοχή των εργατικών κατοικιών, είναι πιο προφανές από ποτέ, ότι βρισκόμαστε ένα βήμα από το «κακό». Παιδιά ηλικίας 14 έως 16 ετών, χτυπούσαν συνομήλικούς τους στο κεφάλι και το αποτέλεσμα ήταν εννέα με χειροπέδες και δύο στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα.
Πόσο μακριά πιστεύετε ότι βρισκόμαστε από το να γίνει κάτι ανεπανόρθωτο; Καθόλου, θα απαντήσω εγώ. Και τι γίνεται για το αποτρέψουμε;
Η πρωτοβουλία που προβάλλαμε πριν από δύο εβδομάδες, από αυτό εδώ το φύλλο, το Kifissia Watch των πολιτών που ανησυχούν και ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στα παιδιά τους και στους δρόμους τους, είναι αξιοσημείωτη φυσικά, αλλά δεν αρκεί.
Ναι, όλοι πρέπει να έχουμε το νου μας, ναι, εκεί που δεν καλύπτει το κράτος πρέπει να έρθει η ατομική ευθύνη και η ατομική πρωτοβουλία. Όμως δύο σημαντικότατοι παράγοντες πρέπει να ενεργοποιηθούν. Ο ένας λέγεται πρόληψη στο σπίτι. Εμείς οι ίδιοι οι γονείς, τι κάνουμε για να το προλάβουμε το δικό μας παιδί από το να δώσει ραντεβού για ξύλο; Γνωρίζουμε που πηγαίνει το βράδυ στην ηλικία των 14 και των 15 ετών; Του δίνουμε το παράδειγμα της αποφυγής βίας, ακόμα και της λεκτικής, ώστε να μη θεωρεί φυσιολογικό το να χτυπήσει κάποιον;
Ο δεύτερος λέγεται πρόληψη στον δρόμο. Γίνεται όλο και πιο προφανές ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν αρκούν για να αποτρέψουν τέτοια επεισόδια. Οι αρμόδιοι μπορεί να ζητούν βοήθεια αλλά μάλλον κάποιοι δεν τους ακούν.
Εκτός αν περιμένουμε την task force που προανήγγειλε η αρμόδια υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας για να μας σώσει.
