Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 18/11/2023
Είναι ολοφάνερο, αλλά και ολόσωστο, σε αυτή την αμήχανη μεταβατική περίοδο έως τη νέα αυτοδιοικητική θητεία που ξεκινά από την 1η Ιανουαρίου 2024, η Αυτοδιοίκηση και των δύο βαθμών να έχει θέσει στο επίκεντρό της το θέμα της Πολιτικής Προστασίας.
Οι πρόσφατες αυτοψίες του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Κικίλια σε ρέματα όπως αυτά της Ραφήνας ή του Μενιδίου, αλλά και οι αλλαγές που φέρνει στη λειτουργία της διαχείρισης κρίσεων από φυσικά φαινόμενα, άνοιξαν για τα καλά τη συζήτηση σε Δήμους και Περιφέρειες.
Όπως θα διαβάσετε στο πλούσιο ρεπορτάζ του παρόντος φύλλου, μιλάμε για «οργασμό» διαβουλεύσεων, προτάσεων, διαλόγου και σχεδιασμού, με την Αυτοδιοίκηση και δη τους Δήμους να εξακολουθούν να διατρανώνουν σε όλους τους τόνους ότι η έλλειψη πόρων και προσωπικού, αλλά και η συνήθης γραφειοκρατία στην εκτέλεση έργων, δυσχεραίνουν την υποχρέωσή τους να θωρακίζουν τις τοπικές τους κοινωνίες.
Το θέμα, βέβαια, είναι ότι όλες αυτές οι διεργασίες προκειμένου να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα οι κίνδυνοι από φυσικά φαινόμενα, γίνονται με σύμμαχο τον καιρό, καθώς ο Νοέμβριος βρίσκεται στα μέσα του και οι καιρικές συνθήκες είναι ζεστές, ήπιες και στη χειρότερη περίπτωση αμιγώς φθινοπωρινές. Όλοι ελπίζουμε ότι αυτή η μεταβατική περίοδος της αλλαγής σκυτάλης δημοτικών και περιφερειακών Αρχών και οι ασκήσεις επί χάρτου για τη λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας να μη χρειαστεί να δοκιμαστούν από κάποιο έντονο καιρικό φαινόμενο με… ονοματεπώνυμο, όπως συνηθίζουν οι μετεωρολόγοι να κάνουν τα τελευταία χρόνια.
Μέχρι το τοπίο να ξεκαθαρίσει οριστικά και να διευκρινιστεί απολύτως η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των αρμόδιων φορέων, αλλά και η κατανομή των πόρων (με το νέο σύστημα αξιολόγησης να τίθεται σε ισχύ από τον ερχόμενο Μάρτιο), άπαντες οφείλουν να βρίσκονται σε επιφυλακή. Και ελπίζουμε να έχουν εκμεταλλευτεί τον χρόνο που ο ίδιος ο καιρός αποφάσισε να τους δώσει φέτος για να προετοιμαστούν καλύτερα.
Διότι, εδώ που τα λέμε, τόσα χρόνια από λόγια έχουμε χορτάσει, ενώ στην πράξη ο κόσμος καίγεται, πλημμυρίζει ή αποκλείεται από χιόνια, με μόνιμη επωδό την κλιματική αλλαγή, αλλά κρυμμένα επιμελώς κάτω από το χαλάκι τα προβλήματα υποδομών, σχεδιασμού και συντονισμού.
